اما همچنان بر جنگلها تاخته می شود و درختکاری فقط در هفته منابع طبیعی مورد توجه قرار می گیرد. بر کسی پوشیده نیست که امروزه منابع طبیعی بخصوص جنگلها از جایگاه بسیار ویژه ای در طراوت ، شادابی ، سرسبزی و سلامت محیط زیست برخوردار می باشند و در کنار آن حیات و سر زنده گی هر جامعه به منابع طبیعی سرشار آن وابسته است.

خوشبختانه در استان و منطقه ای از کشور زندگی می کنیم که به استان سبز معروف است و این امر هم به دلیل جنگلهای انبوه در این استان است. هفته منابع طبیعی در هر سال بهترین فرصت برای فرهنگ سازی در جهت حفاظت و پایداری از منابع طبیعی بخصوص جنگلها می باشد که بدلیل اهداف سودجویانه انسانها در حال تخریب و نابودی می باشند.

رشد بیش از پیش جمعیت و همراه با آن ماشینی شدن زندگی باعث شده تا از مساحت جنگلها کاسته شود. در تمامی کشورهای جهان با ایجاد پارکهای طبیعی فراوان و درختکاری های گسترده فضای تمامی شهرها سرسبز و با طراوت می شود و این امر تا بد انجا پیش رفته که برای قطع هر درختی جریمه های بسیار سنگین در نظر گرفته شده و بنابراین هیچ کسی جرأت قطع درختان ندارد. در جهانی زندگی می کنیم که به سرعت به سمت صنعتی شدن پیش می رود و استقرار انواع و اقسام کارخانجات ریز و درشت و احداث راههای طویل در جنگلها و سرانجام تخریب جنگل ها با کاربری های ویلا ، کارخانه ، مکان های تفریحی ، تامین سوخت ، کاغذ و دهها کاربری دیگر باعث شده تا عوارض زیانبار تخریب جنگلها و فضای سبز نشانه های غم انگیز خود را یکی از پس از دیگری نشان دهد بطوریکه در حال حاضر کاهش نزولات جوی ، آلودگی هوا ، افزایش ذرات معلق در فضا همه و همه از نشانه های تخریب جنگل ها محسوب می شوند که در صورت ادامه به نابودی همه انسانها روی زمین خواهد انجامید و اینجاست که این سخن با ارزش مصداق اصلی خود را نشان خواهد داد که نگذارید بمیرد جنگل که جهان خواهد مرد.

همانگونه که در تمامی امور مرتبط با اجتماع برآن تاکید شود که حتماً باید تمامی افراد جامعه در کارهای عام المنفعه مشارکت داشته باشند ، در حفاظت ، احیاء و توسعه منابع طبیعی هم بدون شک حفاظت از منابع طبیعی فقط وظیفه خاص یک دستگاه اجرایی نیست و همه باید در این زمینه تلاش نمایند و به جنگل و درختان عشق بورزند و درجهت حفاظت از آنها نهایت سعی و تلاش خود را بکار بگیرند که در این میان وظیفه روستائیان ، مجاورین و بهره برداران از جنگلها دو چندان می باشد و برای آنکه جنگل ها و درختان حفظ شوند چاره ای وجود ندارد جز آنکه استفاده تخریبی از جنگل ها به حداقل برسد و در این راه یابد هزینه های فراوانی انجام شود و همه در این راه تلاش نمایند. علاوه بر موضوع حفاظت از جنگل ها به عنوان یک اصل اساسی ، بحث درخت و درختکاری وافزایش فضای سبز در شهرها و روستاها دومین عامل در توسعه منابع طبیعی به شمار می رود که این امر باید توسط مسئولین و مردم جدی گرفته شود. امروزه درختان و فضای سبز به عنوان قلب های تپنده در هر منطقه به شمار می روند که روح تازگی ، طراوت و شادابی را به آن منطقه می دهند بنابراین باید تا آنجائیکه امکان دارد بحث درختکاری و کاشت درخت جدی گرفته شود و در میان اقشار مختلف مردم به صورت اصولی و ریشه ای نهادینه شود که در این میان نقش رسانه های ارتباط جمعی ، مراکز آموزشی و علمی و فرهنگی بسیار دشوار و پیچیده است.

هر ساله روز درختکاری به صورت نمادین با کاشت درخت توسط مقامات بلند مرتبه کشور گرامی داشته می شود و این امر نشان دهنده در راس بودن درختکاری ، حفظ جنگلها و ارزش بالای درختان و جنگل ها و به صورت کلی منابع طبیعی برای جامعه می باشد که در ریشه در فرهنگ و آموزه های ناب دینی و اسلامی ما هم دارد بنابراین در حفاظت از جنگلها باید با تمامی توان وارد شد و به جای آنکه به جنگل ها تاخته شود به متجاوزین به جنگلها تاخته شود و در این راه علاوه بر حفاظت از منابع طبیعی باید با سودجویان هم برخورد قاطع شود.