یک روز به من ابلاغ شد با شهید “محمد رضا نمکی” برای انجام مأموریتی به اطراف دزفول اعزام شویم. بلافاصله برای انجام مأموریت به نقطه مورد نظر  به پرواز درآمدیم. در راه چشمم به یک کامیون افتاد. کامیون مشکوک به نظر  می‌رسید. خود را به کامیون نزدیک کردم.

پس از انجام مأموریت وقتی به پایگاه برگشتیم گزارش مأموریت و زدن کامیون را با هم دادیم. مسئولان عملیات با شنیدن موضوع کامیون بلافاصله عکسهایی برای من آوردند. من با دیدن عکسها  و تطبیق ذهنی کامیونی که دیده بودم ، تأیید کردم که دقیقاً همان کامیون بوده است. مسئول عملیات بلافاصله با ستاد شهید چمران صحبت کرد و از آنها خواست که هر چه سریعتر برای تخلیه  کامیون مورد نظر بروند.

مسئول عملیات گفت: حسین آقا! اگر موشک شما بر روی کامیون منفجر می‌شد احتمال داشت موشک فراگ آن به طرف دزفول شلیک بشه و حتی ممکن بود خود شما هم آسیب ببینید. با شنیدن حرفهای او متوجه شدم که از یک خطر حتمی نجات یافته بودم، لذا نذر کردم دو رکعت نماز شکر بجای آورم.