از محاسن جامعه اسلامی این است که حتی دموکراسی را در درون خود بگونه‌ای جذب و تصحیح می‌کند که به‌جای رقابت کدورت‌آفرین و ستیزنده ـآن شکل که در غرب مرسوم است ـ رفاقت را پس از رقابت جایگزین می‌کند و با گسترش و تعمیق این معرفت که فاستبقواالخیرات و بنابه اصل ترجیح اصلح بر صالح است، از فردای روز انتخابات همه اصول رقابت را رها می‌کند و همه را به رفاقت صمیمانه برای ادامه حرکت سازنده فرا می‌خواند.
در مازندران و در ۹حوزه انتخابیه، ۷کاندیدای خبرگان رهبری و ۱۵۸نامزد مجلس شورای اسلامی در فضایی آزاد و توام با عدالت و انصاف به رقابت با هم پرداختند و سرانجام با انتخاب آزادانه مردم چند کاندیدا به مجلس راه یافتند و چند تن دیگر نیز به دور دوم کشیده شدند.
الحمدلله خبرگان نیز نمایندگان خود از مازندران را شناخت و باید پذیرفت و به این واقعیت اعتراف کرد که در مجموع، انتخابات خوبی برگزار شد و مردم با کمال آرامش گزینه‌های خود را به صندوق انداختند و نمایندگان خود را انتخاب کردند.
بدون تردید، نگاه اصلی مردم در تطبیق معیارها و تحقیق پیرامون کاندیداهای خود، علاوه بر معیارهای انقلاب اسلامی و تعهد ملتزمانه گزینه‌های خود نسبت به ملاک‌های ارزشی، کارآمدی و دغدغه داشتن کاندیداها در رفع مشکلات آنها و پرهیزشان از حاشیه‌سازی‌ها و سیاسی‌کاری‌ها بوده و انتظارشان از منتخبان، اطاعت عارفانه و عاشقانه از ولی امر مسلمین و وقف شدن در مسیر خدمت بی‌ادعا و ارتباط دائم داشتن با مردم و نخبگان حوزه انتخابیه است.
افراد انتخاب‌شده هم باید نیک بدانند که پس از انتخاب، نماینده همه مردم حوزه انتخابیه خود هستند و برای آنکه مشکلات حوزه انتخابیه‌شان رفع شود، باید درصدد رفع مشکلات کلان استان‌شان بپردازند و گرفتار نگاه‌های تنگ شهری و جغرافیایی و رقابت مخرب بین آنها نشوند.
مردم متوقعند که اگر رقابت کاندیداها برای رضای خدا بوده و قصد آنان در به دست آوردن کرسی مجلس اعتلاء کارآمدی نظام اسلامی از طریق ارتقاء خدمات به مردم است، پس آنهایی که در این رقابت موفق به قرار گرفتن بر صندلی مجلس نشدند، باید شاکر خدا باشند که مسئولیت نمایندگی مجلس از دوش آنها برداشته شد و باید خود را یار و یاور نماینده انتخاب شده مردم بدانند و این طریق را برای رضای حضرت دوست برگزینند.
بنابراین، براساس آموزه‌های دین و انقلاب، باید از فردای روز رقابت انتخاباتی، رفاقت‌ها جایگزین فضای انتخاباتی شود و هر حرف و حدیث به باده فراموشی سپرده شده، اساس کار بر تعامل الهی و سازنده استوار شود.
بیش از هر مردم و هر استانی، این مردم مازندران و استان محرومشان هستند که باید مورد اهتمام و اتفاق نمایندگان، نخبگان، مسئولان و جریان‌های تاثیرگزار باشند تا در سایه همدلی و همگامی بتوانند به جبران عقب ماندگی‌های این استان راهبردی و مظلوم بپردازند.
پس ای همه‌ی مازندران! صمیمانه، دست در دست هم بشتابیم به سوی ساختن مازندرانی در شان و شخصیت مردم شهیدپرور این استان.
