گل، اما شما بخوانید نوعی حشیش، ماریجوانا، گراس یا «کانابیس (علف)» کـــه حـــالا کارشناسان از افزایش گرایش نوجوانان به مصرف این نوع روانگردانها ابراز نگرانی میکنند. مصرفی که از جامعه مردان فراتر رفته و به جامعه زنان نیز تسری یافته اســـت.
گل یک مخدر جدید نیست، بلکه نام دیگر مخدر معروفی به نام ماریجوانا است که این روزها در اکثر کشورها بیشتر دلالان و فروشندگان مواد برای انتفاع و درآمد بیشتر، برای آن عناوین جدید و وسوسه کنندهای انتخاب کردهاند تا زنان و جوانها را به سمت این ماده بکشانند.
گل همان ماریجواناست
قاچاقچیان با این تصور، که اگر بهجای ماریجوانا از اســـامی مانند گل اســـتفاده کنند، تمایل مصرفکنندگان برای دنبال کردن این ماده بیشتر میشود که در واقعیت هم همینطور است.
دکتر ماشینچیان درمانگر اعتیاد با بیان اینکه مادهای که در خارج از کشور به اسم ماریجوانا معروف است و در برخی کشورها مصرف آن منعی ندارد، چیزی نیســـت که اکنون مصرفکنندگان این ماده در کشـــور ما مصرف میکنند، گفت: این ماجرا درست مثل ماجرای کراک است که چند سال قبل بهعنوان ماده مخدری معروف شد که از خارج به ایران آمده و نشـــئگی زیادی دارد و همین مسئله باعث شد که معتادان زیـــادی به ســـمت آن هجـــوم بیاورند، اما دیدیم که افـــراد بعد از مصرف آن بـــه چه روزی درمیآمدند.
وی با اشاره به ترکیبات شیمیایی متفاوت این مواد در داخل کشور، اظهار کرد: واقعیت این بود که ماده اصلی کراکی که خارج از مرزهای ایران تولید میشود کوکائینی است؛ درحالیکه در کشور ما کراک، از مخلوط کردن هروئین فشرده و مواد دیگر به دست میآید که مصرف این ماده مرگبار باعث بروز مشکلات زیادی در بین جامعه شده است و افراد بسیاری سلامتشان را با مصرف این ماده ازدست دادهاند
کاری که ماریجوانا با مغز می کند
این متخصص ترک اعتیاد با اشاره به عوارض فیزیکی گل، تصریح کرد: اﯾﻦ ﻣﺎده ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ را ﺑﺎﻻ میبرد، اﺣﺴﺎس بیقراری میدهد، اﺷﺘﻬﺎ را اﻓﺰاﯾﺶ و اﻏﻠﺐ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻮرم رگهای ﺧﻮﻧﯽ ﭼﺸﻢ و درنتیجه ﻗﺮﻣﺰ ﺷﺪن چشمها میشود. ﻣﺎده ﮔﻞ؛ بخشهای مسئول آرام ﺑﺨﺸﯽ ﻣﻐﺰ را ﻣﺨﺘﻞ میکند و ﺧﻮدش ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ آن میشود. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎ ﻣﺼﺮف ﻧﮑﺮدن ﮔﻞ ﻓﺮد دﭼﺎر اﺿﻄﺮاب ﺷﺪﯾﺪ، بیقراری، وحشتزدگی، ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ ﺷﺪﯾﺪ و… میشود.
ماشینچیان به علائم اعتیاد به گل اشاره کرد و افزود: ﮔﻞ ﺑﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻋﺼﺎب ﻣﺮﮐﺰی اﻧﺴﺎن ﺗﺄﺛﯿﺮ میگذارد و در طولانیمدت ﻋﻼﺋﻢ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد، ﮐﺎﻫﺶ ﺣﺎﻓﻈﻪ کوتاهمدت ﻧﯿﺰ از دﯾﮕﺮ ﻋﻮارض ﻣﺨﺪر ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻣﺎده اﺳﺖ. بهویژه آﻧﮑﻪ در ﻗﺸﺮ ﺟﻮان ﮐﻪ ﺑﺤﺚ اداﻣﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ، ﮐﺎر، ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺧﺎﻧﻮاده و … ﺑﺮای آنها ﻣﻄﺮح اﺳﺖ، ﻣﺸﮑﻼت عدیدهای را اﯾﺠﺎد میکند. ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از ﻋﻮارض ماریجوانا ﻧﯿﺰ گوشهگیری و اﻧﺰوای ﻓﺮد مصرفکننده و حالتهای اﻓﺴﺮدﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮع اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺖ ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در ﻣﯿﺎن داﻧﺶ آﻣﻮزان و داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن مصرفکننده اﯾﻦ ﻣﻮاد میشود. ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻨﻔﯽ ﮔﻞ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﻐﺰی و از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﺗﻌﺎدل مصرفکننده ازنظر ﺧﻠﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﺮوز رﻓﺘﺎرﻫﺎی غیرقابلپیشبینی در وی میشود.
ابراهیم اندخورا جامعهشناس و مشاور خانواده، با بیان اینکه در ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻣﺼﺮف ماریجوانا ﻣﻨﻌﯽ ﻧﺪارد، خاطرنشان کرد: در ﺳﺎل ۲۰۱۳ ﻣﺼﺮف ماریجوانا در ﺑﯿﺴﺖ اﯾﺎﻟﺖ اﻣﺮﯾﮑﺎ آزاد ﺷﺪ و ﻫﻤﯿﻦ آزادﺳﺎزی و ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺑﻮدن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﺴﯿﺎری در اﯾﺮان ﺗﺼﻮر ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺨﺪر ﮔﻞ ﺿﺮری ﻧﺪارد و خیلی راﺣﺖ میتوان آن را ﺗﺮک ﮐﺮد؛ درحالیکه بنابه ﮔﻔﺘﻪ روانپزشکان، ﮔﻞ دارای اﺛﺮات توهمزا گستردهای اﺳﺖ.
گل مخدری رایج در بین نوجوانان
وی با اشاره به اینکه آﻣﺎر دﻗﯿﻘﯽ در ﻣﻮرد مصرفکنندهی ﮔﻞ وﺟﻮد ﻧﺪارد، گفت: ﻣﺼﺮف آن در ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ ﻧﻮﺟﻮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ گروههای ﺳﻨﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ و قطعاً ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﻧﻮاع سوءمصرفها در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺎ، ﺷﯿﻮع ﻣﺼﺮف در آﻗﺎﯾﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﺷﻮاﻫﺪ درﻣﺎﻧﯽ ﻧﺸﺎن میدهد ﻣﺼﺮف آن در زﻧﺎن ﻧﯿﺰ در ﺣﺎل اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ.
این جامعهشناس در دسترس بودن را تنها عامل شیوع مصرف ندانست و افزود: ﻧﻮﺟﻮان و ﺟﻮان اساساً علاقهمند ﺑﻪ هر پدیده ﺟﺪﯾﺪی هستند و این پدیدهها ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻨﻮع و هیجانطلبی، مورد استقبال ﻗﺮار میگیرد. ﮔﻞ ﻧﯿﺰ از اﯾﻦ ﻗﺎﻋﺪه مستثنا ﻧﯿﺴﺖ. ﮔﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ وارد ﺑﺎزار ﻣﺼﺮف ﮐﺸﻮرﻣﺎن ﺷﺪ، ﻣﺎدهای ﺟﺪﯾﺪ بارنگ و ﺑﻮﯾﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ داﺷﺖ. ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺑﻮد و ﺑﯽﺧﻄﺮ، ﺟﺪﯾﺪ و منحصربهفرد. اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺐ ویژگیها ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻞ در ﺑﯿﻦ ﺟﻮاﻧﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن رواج ﺑﯿﺸﺘﺮی ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ.
بر اساس گزارش مؤسسه ملی سوءاستفاده از مواد مخدر در آمریکا نوجوانانی که از ماریجوانا استفاده میکنند، در مقایسه با افراد بالغ، چهار تا هفت برابر بیشتر با اختلالات مربوط به ماریجوانا مواجه میشوند.
آموزش اصلیترین راه کاهش مصرف گل
اما از دید محققان روانشناس، نگرش افراد به مصرف یک ماده یا دارو و ادراک آن بهصورت خطرناک یا بیخطر، روی گرایش به مصرف آن ماده یا دارو مؤثر است. بهعبارتدیگر احتمال بیشتری وجود دارد که اگر فردی پیامدهای مصرف یک ماده را خطرناک بداند، در مقایسه با فردی که خطری برای مصرف آن ماده احساس نمیکند یا آگاهی ندارد، از مصرف آن ماده خاص خودداری کند؛ که البته این امر در همه موارد و در همه یکسان نیست.
تجارب بالینی بسیاری درمانگران ایرانی نشان میدهد که مصرفکنندگان علف، باورهای نادرستی درباره اعتیاد نداشتن علف و خطرناک نبودن آن دارند. این باورها هم بهعنوان مجوزی برای ادامه مصرف در نظر گرفته میشود و هم بهعنوان مجوزی برای شروع مصرف نیز نقش بازی میکند.
قطعاً آموزش در سنین نوجوانانی و ارائه درست خطرات ناشی از مصرف گل نقش مؤثری در کاهش مصرف آن در جامعه خواهد داشت.