این روزها همه نگاه ها به سوی مردم زلزله زده ای است که در استان کرمانشاه روزگار سختی را می گذرانند .

اما اگر نگاهی به اطراف و در نزدیکی خودمان بیاندازیم نام های آشنایی را خواهیم دید که برای بسیاری از مردمان این سرزمین با فقر و محرومیت گره خورده است . دهستان زیلایی از توابع شهرستان بویراحمد یکی از محروم ترین نقاط کشور است که نام آن با فقر و نداری گره خورده است .

نام زیلایی را همه شنیده اند و شاید به جرات بتوان گفت اولین چیزی که پس از شنیدن این اسم در ذهن ها به وجود می آید ، فقر و محرومیت مردمانی است که با وجود منابع سرشار و مواهب طبیعی به نظر می رسد در محرومیتی ابدی فرو رفته است .

در زیلایی مردم در محرومیت شدید زندگی می کنند تا جایی که خانه آنها نشانی از گرم و نرم بودن ندارد و گاهی در زمستان تا صبح از ترس نریختن سقف خانه هایشان بیدار هستند .

منطقه زیلایی شهرستان بویراحمد در فصل سرد سال ، مدام بر تن اهالی این دهستان کوهستانی تازیانه می زند و حتی برخی اوقات با اولین بارش برف ، در محاصره قرار می گیرند و راه ارتباطی آن ها با مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد قطع خواهد شد .

وقتی پای صحبت های پدران و مادران رنج دیده این سرزمین نشستیم ، دنیایی از حرف برای گفتن داشتند ، از روزهایی که تا غروب به سختی کار می کردند و شب هایی که بر بالین فرزندانشان بیدار بودند که مبادا سقف خانه هم از میزان درد و رنج اهالی خانه به ستوه آمده باشد و سر به سجده فرو آورد .

آری،در همین حوالی مردمانی زندگی می کنند که شاید بزرگترین آرزویشان وجود سقفی استوار بر بالای سرشان باشد تا فرصت فکر کردن به دیگر آلام و آرزوهایشان را داشته باشند .

وجود سقف های چوبی و کاهگلی هیچ گاه نمی تواند پناهگاهی امن و مطمئن برای مردمان این دیار باشد و در روزگاری که در زندگی شهرنشینی و آن هم در روزهای بارانی کمتر شاهد حضور مهمان در خانه ها هستیم ، اما آب باران مهمان همیشگی خانه های مردم زیلایی است که در شب های سرد زمستان خواب را از چشمانشان ربوده است .

آن چیزی که می تواند همه مسئولان استانی و حتی کشوری را در برخورد با مردم این سرزمین شرمنده کند ، سطح بسیار پایین انتظارات مردم زیلایی است که شاید باور آن برای هر کسی ممکن نباشد.

مردمی که شاید تنها آرزویشان وجود سقفی مطمئن برای زندگی کردن باشد تا مجبور نباشند از شب تا صبح در انتظار ریزش سقف خانه شان بیدار باشند .

این نوشتار تنها بخش بسیار کوچکی از دردها و آرزوهای مردم سرزمینی است که نگاهشان به دست مسئولین و خیرین برای رهایی از رنج های ابدی است .