به نقل از وبلاگ السابقون /
علیرضا قزوه شاعر انقلاب با همان سبک منحصر به فرد خود با اشعار انقلابی‌اش همه را به وجد آورد:
«رای می دهم به آدمی که غش نمی کند به سمت انگلیس و امریکا
آدمی که کار را نداده دست کدخدا
رای می دهم به بچه های زینبیه و حلب
رای می دهم به اشک های نیمه شب
آدمی که بی خیال نان مردم است
آدمی که هسته ی نبوغ را
توی چاله خاک می کند
بعد در خفا و آشکار
حال می کنند
با برادر انگلیس
سایه های با مدال و بی نشان
افتخارشان نه چون نشان افتخار همت است و باکری
خنده ی ژکوند می زنند با “کری”
رای من به آدمی که فکر می کند که آخر جهان فرانسه است نیست
قهوه ی فرانسوی
بدتر از هلاهل است و قهوه ی قجر
قهوه ی فرانسوی
باعث زوال عقل و هوش می شود
جای هسته ای به نفت و پسته فکر می کنند
عاشقان چای ترکمان و ترکمان قهوه
آدمان لفت و لیس
در سفارت فخیمه ی برادر انگلیس
هیچ گاه
رای من جماعت بنفش و زرد نیست
رای من به غیر رنگ درد نیست
رای می دهم به بچه های رنج
بچه های کربلای چار و پنج
رای می دهم به بچه های دردمند کوچه های زخمی دمشق
رای می دهم به عشق!
رای می دهم به آدمی که هیچ وقت
تیتر اول رسانه های صهیونیست نیست
رای من به هست، هست
رای من به نیست، نیست!»
