نگار جواهریان بازیگر سینما و تلویزیون  با فیلم “من ترانه پانزده سال دارم ” پا به سینمای حرفه ای گذاشت، وی برنده جایزه سیمرغ بلورین در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم طلا و مس شد.

جواهریان به تازگی تصویری از خود در حالی که روی صحنه نمایش  با دست ماکارونی می خورد در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد و با اشاره به محتوای غیرمتعارف این نمایش عنوان کرد:کارکردی که این نمایش در مواجهه با مخاطب دارد مرا وادار به حضور در این نقش کرد.

جواهریان نوشت:
“نمیتونیم راجع بهش حرف بزنیم” به عنوان یک تئاتر غیر متعارف که قرار نیست تماشاچی را ناز کند یا به او مفهوم عام “لذت” بدهد، بلکه شاید حتی برای تماشاچی عصبانی کننده، پس زننده و نادوست داشتنی و نا زیبا باشد، گفتگویی ویژه با مخاطبش برقرار میکند.
این اجرا همه این تجارب غریب را به مخاطب میدهد تا از پس این تجارب، با او گفتگویی تازه برقرار کند. “باور به ضرورت ایجاد گفتمانی تازه، آن چیزی ست که مرا وادار به حضور در این نمایش کرد. ” این همان چیزی است که در هر اثر هنری‌ که جسورانه خلق میشود وجود دارد.