«امین صدیقی» در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی درباره موازی کاری مرکز امور نمایشی سیما با مرکز گسترش فیلمنامه‌نویسی سازمان صداوسیما در تولید آثار نمایشی گفت: چون ما در یک دوره گذار هستیم و تجارب قبلی را به تجارب آینده پیوند می‌زنیم ممکن است هر اتفاقی در آینده بیفتد چون متن و فیلمنامه پایه کار نمایشی است ما یکسری از کارها را از این مرحله شروع کردیم و به زودی خانه فیلمنامه نویسان هم راه می‌افتد و به خانه هنرمندان تبدیل می‌شود.
وی افزود: اگر توازی وجود دارد باید در رده‌های پایین‌تر حذف شود چون ما در رتبه بالاتری قرار داریم و در صورت لزوم می‌توان حذف و تعدیل و یکپارچه کرد. ما تولید محدودی خواهیم داشت و در آینده باید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.
وی همچنین در پاسخ به سوالی درباره اینکه گفته می شود آقای سرافراز خودش همه فیلمنامه‌ها را می‌خواند، این مطلب درست است؟ اظهارداشت: اگر این وقت را داشته باشند که خیلی خوب است. البته باید بگویم که شورای علی فیلمنامه‌نویسی به ریاست آقای سرافراز تشکیل می‌شود و از جلساتی است که حضور منظم دارند و در یکسال گذشته ما فقط یک کنسلی داشته ایم. این اهمیت دادن بد نیست. البته به دلیل حجم بالای فیلمنامه‌نویسی حتی من هم نمی رسم همه را بخوانم. این حسن است که رئیس سازمان صداوسیما این کار را انجام بدهد. ما از رئیس رسانه ملی انتظار داریم که فقط سخنرانی کرده و روبان پاره کند در حالی که در دنیا طور دیگری مدیریت می‌کنند.
وی همچنین در پاسخ به این سوال فارس که شما اشاره کردید که مرکز گسترش فیلمنامه نویسی طبق اولویت اقدام به تولید آثار نمایشی می‌کند، این اولویت‌ها را چه کسی تشخیص می‌دهد؟ عنوان داشت: مثلا اگر احساس شود که باید سریالی با موضوع انتخابات ساخته شود، اگر دوستان در مرکز امور نمایشی سیما این آمادگی را داشته باشند ما اولویت را به آنها می‌دهیم و حضورمان در این بخش بیشتر جبرانی است. در این دوره گذار برای هم افزایی و کمک به سیماست و ممکن است در مقطعی این کمک نباشد منتفی شود و تثبیت شود. حتی در خود سیما هم شرایط جدید تثبیت نشده و گروه‌ها ماموریت عمده شان در مرکز امور سیما تعریف شده است و در آینده احتمال بازنگری در همه این ساختارها وجود دارد. اگر سامانه طرح و فیلمنامه تثبیت شود، خیلی از خلاءها و زواید خودش را نشان می‌دهد.
وی تصریح کرد: خیلی‌ها برای طرح و فیلمنامه به شبکه‌ها مراجعه می‌کنند اما در شرایط امروز تمام دوستان نویسنده می‌دانند که مرکز گسترش فیلمنامه‌نویسی وجود دارد پس بحث دسترسی راحت‌تر به گروه‌ها منتفی است چون قبلا نویسندگان و تهیه‌کنندگان هم متعلق به سازمان بودند و برایشان راحت تر بود. این موضوع یکبار عنوان شود کافی است. تغییرات اجتناب‌ناپذیر است.
صدیقی در پاسخ به سوال دیگر فارس مبنی بر اینکه اگر هم مرکز گسترش فیلمنامه نویسی و هم مرکز امور نمایشی سیما هر دو طرح‌های قابل قبولی ارائه بدهند؛ اولویت ساخت با کدام است؟ اظهارداشت: اولویت تولید با سیماست. ما در حوزه متن و فیلمنامه کار زیادی داریم و البته من درباره آینده صحبتی نمی‌کنم.
وی همچنین درباره اولویت‌های مد نظر مرکز گسترش فیلمنامه‌نویسی نیز تصریح کرد: خانواده موضوعی است که به آن اهمیت می‌دهیم. اقتصاد مقاومتی، تاریخ اسلام و … نیز کارهای مستمر خواهیم داشت اما به نظر می‌رسد نیاز تلویزیون به موضوعات اجتماعی و طنز است. به دنبال تولید یکسری کارهای زودبازده با تعداد قسمت بالا هستیم که به مسائل روز بپردازد و جایش هم خالی است. آنتن تلویزیون را نمی‌توان با آثار درام فاخر پر کرد.
رئیس مرکز گسترش فیلمنامه نویسی صداوسیما افزود: نظام تولید در تلویزیون باید متحول شود و فقط بحث فیلمنامه نیست. ما یکسری کارهای تاریخی سبک در کشورهای همسایه می بینیم که مخاطب خوبی هم دارند اما در داخل کشور ما یکسری از کارها را بزرگ می‌کنیم که یا انجام نشود؛ یا دیر باشد و یا وقتی به پخش رسید، اثرگذاری نداشته باشد. نگاه تلویزیون در این بخش‌ها چنین نیست و می خواهیم تلویزیونی‌تر عمل کنیم.
وی همچنین در پاسخ به سوال دیگر فارس مبنی بر اینکه نظر شما درباره سریال تاریخی معمای شاه چیست؟ تصریح کرد: ساخت سریال معمای شاه از سال‌های قبل شروع شده و ادامه آن نیز در دوره جدید پیگیری می‌شود. در مجموع وقتی کاری را نقد می‌کنیم باید نقاط مثبت و منفی آن را لحاظ کنیم. نوع برخورد با معمای شاه طوری بود که بخشی از آن قابل پیش بینی بود چون به موضوع مهم و حساسی پرداخته و جبهه مقابل هم رسانه‌هایی هستند که به تطهیر پهلوی می‌پردازند و این حساسیت کار را بیشتر می‌کند که ما کار را قوی‌تر و بهتر ارائه بدهیم. ما اجازه بی انصافی درباره این کار را نداریم. این پروژه ضعف‌هایی هم داشته خود ما هم در صحبت‌هایی که با کارگردان و تهیه کننده داشتیم، پیگیری کردیم و در حال حاضر سریال توسط گروهی به ریاست دکتر پورحسین بازبینی می‌شود و ایرادات و اشکالات رفع می‌شود و حتی اصلاحاتی هم روی فیلمنامه انجام شده است.
وی اظهارداشت: این سریال مخاطب دارد و دو نوع برخورد با آن وجود دارد که یکی از آنها کمال‌گرایی است و اینکه بگوییم سریال از این بهتر هم ساخته می‌شد ولی دیگری سیاسی کاری است و خیلی نظر خوشی نسبت به آن ندارم. خیلی از نقدهای معمای شاه درباره محتوا و مسائل تکنیکی نیست و اصل موضوع را زیر سوال می‌برد که به تطهیر سریال می‌پردازد که از سوی رسانه‌های دولتی مطرح می‌شود و این بخش که از سوی دوستان است شاید مقداری منجر به تعجب تیم تولید کننده و مدیران تلویزیون شده است که چرا کسانی که نقد می‌کنند و دوستان حرفه‌ای نقد نمی‌کنند و منصفانه نیست. در یک کار سنگین باید به مسائل فنی بپردازیم و موارد مثبت این سریال دیده نشده است. اگر آقای ورزی مشکل است که معمای شاه از تبریز در مه در کارگردانی قوی تر است اما چرا این همه هجمه علیه این سریال نبود و تجلیل‌های متعددی درباره آن صورت گرفت؟ انتظار داشتیم درباره این سریال منصفانه برخورد شود که این اتفاق نیافتاد.
