اگر بخواهیم از مشکلات خبرنگار بنویسیم درد زیاد است و برای بیان آن به مثنوی هفتاد من کاغذ نیاز خواهیم داشت به همین خاطر ۳۶۰ روز سال را نادیده می گیریم و به همین یک هفته به نام مقدس خبرنگار اکتفا می کنیم.
هفته به نام مقدس خبرنگار آذین شده اما همچنان تریبون به دست مسئولین می چرخد و حرف های همیشگی با چاشنیه خبرنگار تکرار می شود.
اگر از یک ساعت و بیست دقیقه تاخیر ماشین برای رفتن به مراسم روز خبرنگار بگذریم و در صف ایستادن های قبل مراسم را نادیده بگیریم که از فضای رسانه ای کاملا به دور بود ،از آشفتگی مراسم نمی توان گذشت از فضای خسته کننده ای که با گرما و بی نظمی همراه بود از اهدای جوایز همزمان با پخش ماست و مخلفات ناهار ،از سوغات های که به همه نرسید و از پذیرایی با بستنی یا چای که حکایت از روزی به نام خبرنگار داشت.
بن های خرید ی که بر خبرنگاران غالب شده بود و مجبورشان می کرد یا به دلیل دوربودن مکان فروشگاه ها از خرید منصرف شوند و یا به دلیل کیفیت پایین کالا به خرید اجباری بسنده کنند.
این مراسمات نامعقول به روز خبرنگار اکتفا نشد و دیگر روزهای هفته را هم دربرگرفت ؛نشست های که مسئولان از عملکردهایشان گفتند و از مهمانی های که به نام خبرنگار برگزار می شد و تجلیل های که کاملا سلیقه ای و براساس روابط خاص بود.
فلسفۀ فعالیت خبرنگاران ، آگاهی بخشی جامعه از رویدادهای کشور، جهان و همچنین اقدامات دولتمردان است ، اما برخلاف نگاه ایده‌آلی قانون اساسی به مسئلۀ ژورنالیسم ،بسیاری از دولتمردان و مسئولان انتظار دارند رسانه ها آنان را مانند سدّی در برابر مردم محافظت کنند و فقط خبرها همان تأثیری را بر مردم بگذارد که باب میل صاحبان قدرت باشد البته فعالیت برخی از رسانه ها بیشتر این دیدگاه را به مسئولین القا می کند و باعث پرورش این نگاه می شود .
تحلیلی بر نحوۀ بازتاب اخبار، ما را به این واقعیت نزدیک می کند که تاثیر رسانه اتفاق غیر قابل انکار است و شهروندان از این اخبار تغذیه می شوند و زاویه نگاهشان به اطراف تغییر خواهد کرد.
عنصر رسانه که چون آینه ای شفاف میان مسئولین و مردم است و با رسالت خود مرهمی در میان زخم های جامعه می باشد اینگونه نباید مورد بی مهری قرار بگیرد . این پیغمبران قلم، امنیت شغلی ندارند با وجودی که امنیت خیلی ها را تامین می کنند ،هنوز بیمه برایشان معنای بیگانه است ،هنوز پشتوانه ای تعریف شده در میان مسئولین و مردم ندارند در حالی که اعتبار بسیار از افراد ، از این رسانه ها شکل می گیرد.
سربازان جنگ نرم، شاید این روزها فرصت خوبی باشد تا فکر کنیم چه تعداد مطلبی کار کردیم که وجدانمان راحت بوده است؟
قلمتان مستدام، رسالت همیشگی تان پایدار ،روزتان مبارک
