سالن ورزشی پهلوان حسین توکلی در نزدیکی ساحل و در چند قدمی محل دپوی زباله‌ها قرار دارد، دود ناشی از آتش گرفتن زباله‌ها بدون معطلی وارد سالن می‌شود و موجب آزار و اذیت مردم منطقه و بهویژه ورزشکاران شده است.
با توجه به اینکه بسیاری از مسابقات ورزشی نیز اعم از شهرستانی، استانی و کشوری در این سالن برگزار می‌شود، زمانی که دود ناشی از آتش گرفتن زباله وارد سالن مسابقات می‌شود، تعجب بازیکنان غیربومی را برمیانگیزد.
به‌عنوان مثال، در هفته گذشته بهدلیل ناهماهنگی و نظارت نکردن بر دپوی زباله در کنار ساحل زیبای محمودآباد آن هم در پشت سالن پهلوان حسین توکلی، وقفهای در برگزاری مسابقات کشتی دانشجویان منطقه دو مؤسسات آموزش عالی کشور ایجاد شد.
با آتش گرفتن این زباله‌ها دود غلیظ و خفه‌کننده‌ای منطقه را فرا گرفت و به داخل سالن محل برگزاری مسابقات کشتی روانه شد.
این اتفاق، سبب تعجب تیم‌های دانشجویی شرکت‌کننده شد و با پیگیری مسئولان اداره ورزش و جوانان محمودآباد، از سوی شهرداری اینشهر یک‌دستگاه خودروی آتش‌نشانی به محل دپوی زباله اعزام شده و آتش را خاموش کرد.
بالاخره مسابقات پیگیری شد، اما حوالی عصر همانروز در زمان مسابقات فینال، بار دیگر بهدلیل خاموش نشدن کامل آتش و حجم زیاد زباله‌های سوخته، بار دیگر دود غلیظی محوطه سالن توکلی را فرا گرفت، این وضعیت با تاریکی شب آمیخته شد تا بیشتر از این آبروی شهرمان نرود!
با وجود اتفاقاتی از ایندست، نمیدانیم مسئولان شهرستانی و استانی چه زمانی را برای پایان دادن به این معضلات در نظر دارند، دپوی زباله در ساحل تا کی ادامه مییابد، آیا بهواقع مسئولان به فکر حفظ محیط‌زیست و سلامتی شهروندان محمودآباد هستند؟
در حالی که جوانان و ورزشکاران برای سلامتی خود به ورزشگاه می‌روند، اما در بیشتر مواقع با دود حاصل از آتش زدن زباله در کنار سالن توکلی مواجه می‌شوند و یک لایه خاکستر حاصل از آن نیز بر روی کف‌پوش سالن می‌نشیند که سبب صدمه دیدن ورزشکاران در هنگام دویدن می‌شود.
جای تاسف است که ریههای مردم به‌جای پر شدن از هوای مطبوع و نسیم خنک ساحل، باید از دود و آلودگی پر شود، نمیدانیم آیا آرزوی دیرینه شهرهای ساحلی برای داشتن کارخانه زبالهسوز برآورده شده یا در لابه‌لای امورات روزمره و وعده‌های تکراری گم می‌شود.
مسئولان بدانند که دود انباشت زباله یا تخریب در ساحل، به چشم همه ساکنان منطقه می‌رود، لذا در حفظ و صیانت از سواحل ارزشمند، درآمدزا و تفرجگاهی محمودآباد باید گامی محکم برداشت.
و سخن آخر اینکه «با طبیعت» نه «علیه طبیعت»، این سروش واقعی تمدن است.
