به نقل از وبلاگ سلام بصیر /
خدا قوت
کارفرمایی به دنبال نیرویی برای اشتغال در دفتر کارش بود؛ از ما خواست تا اگر شخص مناسبی سراغ داریم به او معرفی کنیم.
آقایی را میشناختیم که صاحب چهار فرزند است (که سه تای آنان دانش آموز بودند و نیاز به خرج و مخارج) به کار کاملا آشنا و با تجربه بود اتفاقا ایشان بنا بر مضیقه مالی به دنبال شغل مناسب میگشت.
با کارفرما که تماس گرفتیم و گفتیم مژده دهید نیروی کار مناسب و با تجربه پیدا شد .
کار فرما وقتی فهمید آقایی عیالوار معرفی نمودیم شروع به اعترافات عجیبی کرد!
که آقایان بلد نیستند درست کار کنند و در کار خود منظم و دقیق نیستند!
اگر میشود نیروی کار خانم باشد, چون یقین دارد که خانم ها منظم تر و دقیق تر هستند!
در فرصتی دیگر خانمی به ایشان معرفی کردیم که فارغ التحصیل دانشگاه و آماده به کار بود
اتفاقا در جاهایی به عنوان پاره وقت کار کرده بود و تجربه کار داشت.
کار فرما وقتی شنید که ایشان تحصیل کرده اند اعتراض کرد و گفت نه! کسانی که تحصیل کرده اند پرتوقع هستند و میخواهند حقوق آنان خیلی بالا باشد!
ما به نیرویی نیاز داریم که هم خانم باشد و هم کم توقع !
میخواهیم در دوشیفت کاری برای دفتر کار کند, دنبال مرخصی نباشد, کم توقع باشد, قانون کار نخوانده باشد, به اندازه دخترانی که در بوتیک ها و مغازه های بازار کار میکنند حقوق بگیرد, چیزی در حد صد تا صدوبیست هزار تومان در ماه!
آقای کارفرما!
شما بهانه آوردید که کارمند مرد در کار خود دقیق نیست و خوب کار نمی کند!
خانم تحصیلکرده هم پرتوقع!
در واقع شما به دنبال کسانی هستید که صم بکم باشند که هرچه امر کردید انجام دهند از کار اداری گرفته تا کار خدماتی مثل یک ربات !
در واقع جناب کارفرما به دنبال زنده کردن نظام برده داری هستند!
کارگری میخواهد که از حقوق مالی و اجتماعی خود بی خبر باشد !
آیا به فکر نیستید که استخدام دختران مجرد و کم توقع به قیمت بیکاری مردی عیالوار یا مادری سرپرست خانوار یا فارغ التحصیلی جویای کار باشد؟….
