«محرمانه»؛ این کلمه دیگر، تنها، نام یک فیلم سینمایی نیست، کاربرد آن حتی از نامه ها و مکاتبات وزارتخانه ها و دستگاه های دولتی هم عبور کرده است، به طوری که در چند سال اخیر این عنوان به وفور در ادبیات سیاسی دولتمردان تدبیر و امید مشاهده می شود.

بی تردید بیشترین استفاده از این عبارت، در موضوع مذاکرات هسته ای بود. زمانی که دولتمردان در طول ۲ سال مذاکره مستمر مجلس و مردم را در جریان جزئیات مذاکره با طرف غربی قرار نمی دادند و هر زمانی مورد سوال قرار می گرفتند، پاسخشان این بود، مذاکرات محرمانه است و تا روز اجرا نمی توانیم چیزی بگوئیم.

هر چند این نحوه پاسخگوئی «دولت مذاکره» با فرمایش رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه ما چیز محرمانه نداریم مواجه شد اما این روند آنقدر ادامه یافت تا توافق انجام شد و روز اجرا هم فرا رسید و جزء عده معدودی، سایرین از جزئیات دقیق تعهدات طرفین توافق و کیفیت اجرای این قرارداد توسط طرف های مذاکره اطلاعی ندارند.

جالب این که، در توجیه بی خبر گذاشتن مردم از جزئیات این توفق و سکوت خود، می گویند؛ نگرانیم مبادا اظهارنظری صورت گیرد و بر توافق اثر سوء بگذارد.

کاربرد عبارت محرمانه فقط مربوط به پیش از برجام نبود و در دوران پسابرجام هم به وفور از آن استفاده می شود. چند روز پیش که روحانی به اروپا رفت و با شرکت های پژو و ایرباس قرارداد خرید امضا کرد، به سیاق گذشته بازهم جزئیات این توافق ها محرمانه ماند تا کسی از چند و چون کار باخبر نباشد.

با ادامه این روند، در ماجرای سفر هیئت های اقتصادی خارجی به کشور و مذاکرات اقتصادی با سفارت خانه ها در تهران هم، اطلاعات خاصی به بیرون درز نکرده تا افکار عمومی از آن مطلع شود. اما دولت تدبیر و امید استفاده از کلمه محرمانه را منحصر به موضوعات بین المللی نکرده و در مسائل داخلی نیز از آن بهره برداری می کند.

به این موارد توجه کنید:

محمدباقر نوبخت رئیس سازمان مدیریت و سخنگوی دولت یازدهم: ای کاش نامه ۴ وزیر به روحانی محرمانه بود.

بیژن زنگنه وزیر نفت: مبلغ جریمه ایران در پرونده شکایت گازی ترکیه محرمانه است.

رئیس کمیته بازنگری قراردادهای جدید نفتی: قرارداد محرمانه سیاست دولت بود.

عضور شورای پول و اعتبار: آخرین جلسه این شورا در سال ۹۳ محرمانه برگزار شد.

معاون سازمان ملی استاندارد گفت: ارسال گزارش کیفیت بنزین‌های داخلی و وارداتی به هیات دولت به صورت محرمانه است.

باید به همه این محرمانه ها، محرمانه شدن روند بررسی پرونده کرسنت، آمارهای اقتصادی از جمله نرخ رشد فصلی و سالیانه، و نرخ ارز صرافی‌ها هم به فهرست بلند محرمانه ها افزود.

تجربه نشان داده است که هر چه قرادادها و مذاکرات و آمارها محرمانه باشد و کمتر به سطح رسانه ها برسد احتمال فساد بیشتر می شود. کمااین که قرارداد کرسنت این موضوع را به اثبات رسانده است.

فرید ضیاءالملکی یکی از کارشناسان اقتصادی در این باره معتقد است: رفتار محرمانه دولت باعث می شود، سرمایه گذاران و مردم به دولت بی اعتماد شوند و میزان سرمایه گذاری کاهش یابد.

واقعیت این است نامحرم دانستن مردم، در کنار بزرگ‌‌نمایی و اظهارات عجیب و غریبی مثل برجام «فتح‌الفتوح» بود، «توافق بزرگ قرن» بود و «بزرگ‌تر از فتح خرمشهر» است در حالی از سوی دولتمردان صورت می گیرد که قرار است همین مردم، ۲ روز دیگر مردمی‌ ترین جشن پیروزی یک انقلاب را در جهان برگزار کنند و کمتر از ۱۷ روز دیگر، در سال همدلی و همزبانی به جشن مردم‌ سالاری دینی رونق ببخشند.

امیدواریم پس از یایان یافتن عمر دولت فعلی و روی کار آمدن دولت جدید، هر روز شاهد روشدن پرونده های فساد نباشیم که صدالبته در گرو، عوض شدن رویکرد دولت از شفاف سازی به جای مبهم سازی است.