انگار همین ساعت و همین لحظه بود که بعد از خوردن ناهار با گوشتی که از قربانی‌های عید قربان تدارک دیده شده بود خیلی‌ها جلوی تلویزیون در حال دیدن و شنیدن اخبار بودند که خبر بسته شدن راه خروج زوار و احتمال کشته شدن تعداد حاجیان در منا را تماشا می‌کردیم، نگاه‌ها خیره به صفحه تلویزیون بود و هر کس که حاجی داشت خدا خدا می‌کرد زوارش سالم باشد.
اما خبر پشت خبر و آمار کشته‌ها در حال افزایش بود ابتدا هشت کشته و بعد تعداد جان باختگان ایرانی به عدد ۵۰۰ رسید، دیگر شده بود فاجعه و عزای عمومی.
حجاج همانند لاله‌های سپید پژمرده شدند و معصومانه به دیار معبود شتافتند، لبیک‌گویان و با لبان تشنه، آبی که کیمیا شده بود و صحنه مظلومیت مسلمانان باز هم تکرار شده بود.
امت اسلامی جریحه‌دار شده بود، کلیددارانی که حق میزبانی را بلد نبودند و از حجاج ققنوسی ساخته شد و باز امسال تکرار حج ابراهیمی و حاجیانی که تا ابد در سرزمین منا ماندنی شدن و ققنوسی شدند برای ماندن که هر ساله در حج ابراهیمی زاده می‌شوند و نام شان جاودان.
آنها شهید شدند و به دیار معبود شتافتند، آنها وداع گرفته بودند، آنها دل کنده بودند از هر آنچه که رنگ تعلق بر آن مستولی بود، آنها حتی کفن پوشیده بودن برای رفتن.
آنها لاله شده بودند مانند امام حسین(ع) اما لاله‌های سپید؛ در آسمان منا پر کشیدن به نزد صاحب منا رفتند و این اعتقاد دینی ما است و این همان چیزی که همسران این شهدا در بغض جانکاه بیان می‌کنند و می‌گویند «خوش به سعادت‌شان که رفتند و آسمانی شدند و آنها شهدای واقعی هستند و بی‌تعلق و لبیک‌گویان راهی دیار معبود شدند اما رسم همراهی، رفتن تنهایی نبود، سهم ما هم کاش شهادت می‌شد در حج ابراهیمی».
۴۶۵ شهید از کشور ما در فاجعه منا آسمانی شدند که از این تعداد ۴۸ شهید مازندرانی بودند و خواسته خانواده شهدای منا احقاق حقوق و پیگیری جدی از سوی دولت، وزارت خارجه و نهادهای متولی هست.
آری حدود یک سال از این فاجعه می‌گذرد و مقام معظم رهبری نیز در جمع خانواده‌های داغدار فاجعه منا موارد را به صورت کامل و به صورت دقیق و ریز بیان کردند، آنجا که فرمودند «سکوت دولت‌ها و حتی علما، فعالان سیاسی، روشنفکران و نخبگان جهان اسلام در قبال شهادت ۷ هزار زائر بی‌گناه، بلای بزرگ امت اسلامی است و حساس نبودن در قبال مسائلی نظیر حادثه سخت و جانکاه منا، مصیبت واقعی جهان اسلام است.» تبیین کردن وظایف مسئولان و متولیانی است که باید از اغماض و سکوت در این زمینه پرهیز کنند و به جای فراموش کردن داد مظلومان این فاجعه را بستانند.
سخنان مقام معظم رهبری در جمع خانواده‌های شهدای منا هشدار و انذاری هم برای مسئولان داخلی است تا هر آنچه که طی یک سال کوتاهی کردند را بازسازی کنند و آنان خدای ناکرده با رفتارشان و کردارشان صحه به اعمال وقیحانه آل‌سعود نگذارند.
عید قربان سال گذشته قربانگاه حجاجی شد که «لبیک الهم لبیک» را در حال زمزمه بودند، شاید امسال این حاجیان نباشند اما اگر کمی دقت کنیم ندای لبیک آنها هنوز خاموش نشده است و شاید جسم‌شان در منا و یا در کنار خانواده‌های آنان نباشد اما ندای لبیک‌شان در تاریخ ماندگار شد و این همان خواسته درست از حج ابراهیمی است.
کاش همه ابراهیمی شویم در برخورد با نفس و با عمق جان در عید قربان و روز عرفه لبیک الهم لبیک را با عمق جان سر دهیم همانند شهدای منا.
