تاریخ کشورمان بعد از پیروزی انقلاب همیشه با حوادثی مواجه بود که ملت با حضور پرشور خود آن را به حماسه تبدیل کرد؛ در شب و روزی که میرفت کمونیست‌ها به زعم خود شبانه آمل را تسخیر و بعد از آن پوتین‌های خود را در تهران محکم بندند در سال ۶۰ ضربه شصت محکمی از مردمان دیار علویان خورندند و زنان و مردان این دیار، حماسه‌ای آفریدند که امام خمینی (ره) در وصیت‌نامه سیاسی‌الهی خود آن را ذکر کرده است.
در سکانسی دیگر این روزها در مازندران برنامه‌های مختلفی برای حماسه ملی مردم هزارسنگر تدارک دیده شد، از رونمایی پوستر جشنوراه ملی حماسه ششم بهمن آمل که بنا به گفته مدیر حوزه هنری مازندران برپایی این جشنواره تقویم کاری یک سال حوزه هنری استان مازندران بود تا در همان روزها دختری به‌نام طاهره هاشمی نیز در خون خود غلتید و دو سال قبل به‌عنوان بانوی شهید شاخص کشور نام گرفت و همان‌طور که خودش دوست داشت در تاریخ از او به‌نام «دختری به نام طاها» ثبت کرده است.
اما امسال روز ششم بهمن که مصوب شده بود در این روز زنگی به نام حماسه در مدارس مازندران نواخته شود هر چند برای تبیین اندک این مسئله به دانش‌آموزان گام موثری نبود ولی می‌توانست نقش کوچکی ایفا کند، در غربت برگزار شد و ظاهراً نه تنها در مدارس مازندران این زنگ نواخته نشد در همه مدارس آمل نیز این زنگ به صدا در نیامد.
هر چند استاندار مازندران نیز در جلسه شورای اداری سوادکوه یادی از حماسه ششم بهمن آمل کرده بود اما ظاهراً این انتظار بود که در برنامه‌هایی که مردمان شهر هزارسنگر تدارک دیده بودند برای یادآوری حماسه ۴۰ شهید حضور می‌یافت که این مسئله نیز محقق نشد.
آنچه مهم بوده این است که مراسم حماسه ششم بهمن امسال هم تمام شد اما ارج و قربش در وصیت‌نامه سیاسی‌الهی امام راحل محفوظ است و یاد ۴۰ شهید نیز گرامی داشته شد.
