به نقل از وبسایت “world of weapons/
هر حکومت دارای فاکتورها ، فرهنگ و معیارهایی است که وجود آنها لازمه بقا و پایداری و ثبات پیشرفت آن حکومت خواهد بود و عدم توانایی در کنترل و مدیریت آنها چیزی جز تضعیف و فروپاشی برای حکومت آن نخواهد شد.از جمله این فاکتور ها و معیارها میتوان به“فرهنگ”، “اقتصاد و صنعت” و “بهداشت” اشاره کرد.
اما مهمترین آنها که بتوان تمام موارد فوق را در برگیرد و نبود آن، وجود دیگری را عملا ناممکن میسازد، چیزی نیست جز “امنیت”. امنیت را در حالت کلی و مشهود میتوان حوزه های زیر را زیرمجموعه امنیت دانست:
۱-حوزه دفاعی و نظامی
۲-حوزه رسانه و فضای مجازی و جنگ روانی
۳-حوزه سایبری و فناوری اطلاعات
۴-حوزه تحلیل سیاست های کشور های دیگر و اتخاذ سیاست های متقابل
اما همانطور که در بالا گفته شد،موارد فوق الذکر حوزه های مشهود امنیت بودند، و با اندکی تحلیل و کاوش به راحتی میتوان دریافت که جنبه های مخفی و حوزه های پنهان امنیت را میتوان تمام مواردی دانست که به عنوان معیارهای پایداری و ثبات حکومت ها بیان شد.
-فرهنگ؛ فرهنگ دلیل تشکیل هر حکومتی است که برخواسته از دل ملت باشد و محور فعالیت ها و قوانین آن بر پایه فرهنگ غالب مردم است و تا زمانی که این چنین باشد، مردم تمام و کمال از حکومت محبوب خود دفاع کرده و در خوبی و بدی و در پستی و بلندی و در شرایط سخت اقتصادی و رفاهی دست از حمایت خود بر نخواهند داشت.
با در نظر گرفتن مسائل ذکر شده به این نتیجه میتوان رسید که فرهنگ علی رغم اینکه ستون تشکیل هر حکومت مستقل و مردمی است ولی خود جزئی از امنیت است و امنیت بدون آن معنی نخواهد داشت.
-اقتصاد؛ بعد از تشکیل حکومت بر پایه فرهنگی قوی و مردمی، لازمه پیشرفت و قدم های رو به جلو، داشتن صنعت و اقتصادی قوی و پویاست که بتواند علی رغم حفظ جایگاه خود،توان تاثیر بر اقتصاد سایر حکومت ها و ملل را داشته باشد. اما شرط موفقیت در ایجاد شبکه های صنعتی و ثبات اقتصادی و فراهم نمودن شرایط سرمایه گذاری (هم داخلی و هم خارجی) مستلزم برقراری امنیت است و چنانچه امنیتی وجود نداشته باشد نه تنها زیرساخت های حکومت در معرض خطر هستند، بلکه هیچ کس جرات کسب و کار و تجارت و فعالیت اقتصادی و راه اندازی شبکه های صنعتی را نخواهد داشت و عملا باز هم مشهود است که صنعت و اقتصاد بدون امنیت هیچ ارزشی ندارد و برای گردش چرخ محرک صنعت و شادابی روح اقتصاد ،وجود امنیت لازم است.
-بهداشت؛ بهداشت گرچه در ظاهر امری سطحی به نظر برسد، اما اندکی اخلال در بهداشت جامعه و عدم رسیدگی به آن باعث بروز صدمات و تلفاتی خواهد شد که شاید غیر قابل جبران باشد.صدماتی از جنس نابودی کامل یک ملت و یا بروز اختلالات در نسل های آینده؛ و تنها راه برای جلوگیری از بروز چنین هجمه هایی،وجود یک سیستم امنیتی کارآمد است که عوامل مخرب را به موقع شناسایی و عکس العمل مناسب را نشان دهد. فلذا بهداشت نیز به نوعی وابسته امنیت است و هرقدر سیستم بهداشت قوی باشد باز هم بدون امنیت با یک هجمه وسیع طرف حساب خواهد بود که عملا مقابله با آن ممکن نیست.
با بررسی مواردی که بطور خلاصه به بیان آنها پرداخته شد میتوان دریافت که علی رغم معیار و ملاک بودن و استقلال آنها برای بقای یک حکومت، همگی زیرمجموعه امنیت هستند، امنیتی که حلال بسیاری از مشکلات ممکن در اداره یک حکومت است و با ایجاد یک سیستم امینتی قوی میتوان روز به روز بر مشکلات فائق آمده و پله های ترقی را روز به روز صعود کرد.