حدود ۳ سال قبل در خبرگزاری‌ها و رسانه‌های مختلف در مورد این جاده مرگ صحبت‌های بسیاری شد. همان زمان علت بروز تصادفات فراوان و مرگ هموطنان استاندارد نبودن جاده عنوان شد و مسئولان برای اصلاح آن وعده دادند.

*وعده هایی که عمل نمی شود

همان سال ۹۲ بود که یکی از اهالی منطقه به رسانه‌ها گفت: جاده چمستان به آمل در ۳۲ سال گذشته به همین صورت بوده و مسئولان هربار وعده مرمت می‌دهند ولی همچنان به این وعد عمل نمی شود.

عباسی با بیان اینکه بخش چمستان غریب واقع شده است، یادآورشد: هر ماه شاهد چند فقره تصادف منجر به فوت در این مسیر هستیم و آمار تلفات این جاده دیگر بسیار نگران کننده است.

یکی دیگر از حاشیه نشینان جاده چمستان به آمل نیز با تاکید بر اینکه مسئولان نیم نگاهی به این مسیر گردشگری نیز داشته باشند، عنوان کرد: تردد در این مسیر زیاد بوده ولی جاده پاسخگوی حجم تردد نیست.

*عملیاتی که هرگز اجرایی نشد

از آن زمان که مسئولان وعده به اصلاح جاده دادند، تا امروز ۳ سال می‌گذرد اما هیچ اتفاقی در این جاده نیفتاده است.

۳ سال است که عملیات اجرایی به گفته مسئولان آغاز شده است اما هنوز به اتمام نرسیده و این موضوع سبب شده تا این جاده همیشه به رنگ خون باشد.

بهای بی توجهی مسئولان امر با خون کودکان و جوانان این سرزمین پرداخت می شود و جالبتر این است که از همه اقصی نقاط کشور برای رسیدن به منطقه توریستی نور و چمستان از این جاده تردد می‌کنند.

جاده مرگ به هیچ وجه یک جاده محلی با عبور محدود خودرو نیست بلکه جاده ای پرتردد برای کسانی است که پیش از این تجربه عبور از آن را نداشته اند.

*عرض ۸ متری جاده

علی یکی از اهالی منطقه با انتقاد از کم عرض بودن جاده می‌گوید: عرض این جاده بسیار کم است و مدتهاست به علت عملیات عمرانی شانه خاکی جاده را هم تخریب کرده‌اند و به همین علت با کوچکترین انحرافی خودروها با یکدیگر شاخ به شاخ می‌شوند.