به طور کلی متاتگ ها، جزء عناصر اصلی صفحات وب به شمار می روند که در بین تگ head گنجانده می شوند و بسته به میزان اهمیتشان ممکن است وجودشان ضروری (Necessary) یا انتخابی و اختیاری (Optional) باشد که در ادامه به طور جزئی تر به آنها اشاره خواهیم کرد.

متاتگ http-equiv:

این متاتگ به مرورگر خواهد گفت که صفحه شما از چه ساختاری استفاده می کند و کاراکترهای آن از چه یونیکدی (یونیکد به زبان ساده یعنی روشی استاندارد که با آن کاراکترهای به فرض زبان فارسی، برای سیستم یا مرورگر تبدیل به کد و قابل فهم می شوند) پیروی می کنند، یک مثال برای استفاده از این متاتگ:

متاتگ description:

بعد از تگ title و http-equiv در html، متاتگ description از بالاترین اهمیت برای موتورهای جستجو برخوردار است، برای اینکه ربات های جستجوگر را نسبت به محتوای صفحه خود راهنمایی کنید، حتما این متاتگ را به صورت زیر در کد خود (بین تگ head و بعد از title و http-equiv) به کار ببرید:

متاتگ keywords:

keywords نیز یکی دیگر از متاتگ های کلیدی صفحات html است که مربوط به موتورهای جستجو است؛ نحوه کابرد آن به شکل زیر است:

برای جدا سازی کلمات کلیدی، از علامت ویرگول به صورت انگلیسی استفاده کنید، دقت کنید که تعداد کلمات کلیدی و همچنین توضیحات نباید خیلی کم یا خیلی زیاد باشند.

متاتگ robots:

این متاتگ برای اعمال دستوراتی روی ربات های جستجوگر است، البته همه ی ربات ها از این متاتگ پیروی نمی کنند، اما بد نیست که در صفحه اول سایت خود آن را به صورت زیر استفاده کنید:

با تکه کد بالا، به ربات ها خواهید گفت که صفحه شما را index (ذخیره شدن در لیست جستجو) کرده و از لینک های موجود در آن پیروی (follow) کنند؛ چند نمونه دیگر از این متاتگ که تنها در موارد خاصی مورد استفاده قرار می گیرد:

با توجه به عبارت موجود در قسمت content، رفتار ربات هایی که از این متاتگ پیروی می کنند نسبت به صفحه و لینک های آن متفاوت خواهد بود.

متاتگ generator:

از generator برای مشخص کردن اینکه صفحه مورد نظر از چه برنامه یا خدماتی جهت انتشار محتوا استفاده می کند، استفاده می شود؛ به کار بردن این متاتگ اختیاری است و تاثیر زیادی در رتبه و عملکرد شما در موتورهای جستجو ندارد:

متاتگ author:

برای مشخص کردن نویسنده مطلب، از این متاتگ می توانید استفاده کنید، البته بودن یا نبودن آن چندان فرقی ندارد، ولی برای سایت ها و وبلاگهایی که چند مدیر و کاربر مجزا دارند می تواند مفید باشد:

متاتگ expires:

تاریخ انقضای یک صفحه را مشخص می کند، کاربرد آن اختیاری است و تاثیر زیادی بر روی عملکرد سایت یا وبلاگ شما در موتورهای جستجو ندارد:

متاتگ copyright:

برای مشخص کردن اینکه محتوای صفحات شما دارای کپی رایت یا حقوق مولف است، از این متاتگ در کدهای خود استفاده کنید، البته استفاده از آن هیچ تضمینی برای سوء استفاده نکردن دیگران از محتوای شما ایجاد نمی کند و متاسفانه همواره هستند کسانی که می خواهند نابرده رنج گنج میسر کنند!:

متاتگ refresh:

از refresh برای انتقال یک کاربر از صفحه ای به صفحه ای دیگر یا همان صفحه، به طور خودکار می توانید استفاده کنید، به این عمل در اصطلاح ریدایرکت (redirect) می گویند:

عددی که در این متاتگ ملاحظه می کنید، مقدار زمان به ثانیه ای است که بعد از آن کاربر به آدرس جدید منتقل خواهد شد.

متاتگ Cache-control:

این متاتگ برای مدیریت نحوه ذخیره یا به اصطلاح Cache شدن صفحات شما در مرورگر کاربران می تواند مفید باشد، در حالت معمولی اکثر مرورگرها محتویات صفحه شما، از جمله تصاویر و فایل ها را در حافظه موقت خود ذخیره می کنند تا در مراجعات بعدی سریع تر به آنها دست پیدا کنند، اما گاهی نیاز می شود که محتوای صفحات شما از این عمل مصون بمانند، بدین منظور از متاتگ Cache-control به یکی از شیوه های زیر استفاده کنید:

مقادیر این متاتگ به قرار زیر است:
– public: محتوای شما در حافظه مشترک تمام کاربران یک سیستم ذخیره می شوند.
– private: محتوای شما تنها در حافظه نام کاربری شما ذخیره می شود.
– no-Cache: هیچ ذخیره ای از محتوای شما در حافظه صورت نمی گیرد.
– no-Store: در محدوده زمانی کوتاهتری محتوای شما ذخیره و نگهداری می شوند و به صورت آرشیو در نمی آیند.
تعداد متاتگ ها به مواردی که گفتیم محدود نمی شود، ولی مهم ترین آنها بعد از title و http-equiv متاتگ های keywords و description هستند که استفاده از آنها برای هدایت موتورهای جستجو و کسب نتایج بهتر ضروری است؛ علاوه بر این دقت کنید که استفاده از علامت / در انتهای متاتگ ها برای صفحاتی است که ساختار xhtml دارند، برای صفحات با ساختار html از علامت / در انتهای متاتگ ها استفاده نکنید، چون ممکن است از نظر سرویس اعتبار سنجی validator.w3.org کد شما معتبر نباشد.