براساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۳متوسط تعداد افراد خانوار ۳.۴۶ نفر بوده است. توزیع خانوارهای نمونه بر حسب تعداد افراد خانوار، نشان می‌دهد که خانوارهای ۴ نفری با ۲۹.۲ درصد، بیشترین و خانوارهای ۱۰ نفر و بیشتر با ۰.۲ درصد کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده‌اند. خانوارهای نمونه بدون فرد باسواد ۵.۸ درصد بوده است و خانوارهای دارای ۲ نفر باسواد با ۲۷.۴ درصد بیشترین سهم را در کل خانوارهای نمونه داشته‌اند.
متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهای نمونه ۰.۹ نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد ۱.۴ نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم ۵۹.۷ درصد از کل خانوارهای نمونه، بیشترین و خانوارهای دارای ۵ نفر شاغل و بیشتر با ۰.۱ درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده‌اند. خانوارهای بدون فرد شاغل ۲۵.۷ درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است.
بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار حاکی از آن است که ۱۱.۶ درصد در بخش «ساختمان»، ۱۱.۰ درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در هر یک از بخش های «صنعت» و «عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتور سیکلت ها و کالاهای شخصی و خانگی»، ۹.۴ درصد در بخش «حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات»، ۴.۵ درصد در بخش «اداره امور عمومی، دفاع و تامین اجتماعی اجباری»، ۳.۵ درصد در بخش «کشاورزی، شکار و جنگلداری»، ۳.۳ درصد در بخش آموزش، ۳۵.۸ درصد «غیر شاغل» و ۹.۹ درصد در سایر فعالیت های اقتصادی اشتغال داشته اند.
نتایج طرح نشان می دهد که در بین خانوارهای شهری وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارها مزد و حقوق بگیر خصوصی و پس از آن کارکن مستقل است. در این بخش ابتدا درصد خانوارهای نمونه شهری بر حسب نحوه تصرف مورد استفاده خانوار نشان داده شده است. در سال ۱۳۹۳ نحوه تصرف بالغ بر ۶۵.۷ درصد خانوارهای نمونه به صورت ملکی (ملکی عرصه و اعیان و ملکی اعیان) است.
بررسی خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختیار آنها نشان می‌دهد که ۴۰.۱ درصد خانوارهای نمونه دارای ۴ اتاق، ۳۶.۴ درصد دارای ۳ اتاق، ۱۲.۴ درصد دارای ۵ اتاق، ۷.۵ درصد دارای ۲ اتاق، ۲.۹ درصد دارای ۶ اتاق و بیشتر و ۰.۸ درصد دارای ۱ اتاق بوده‌اند.
نتایج بررسی در سال ۱۳۹۳ نشان می دهد ۹۹.۰ درصد از خانوارهای نمونه از اجاق گاز، ۹۸.۱ درصد از تلویزیون رنگی، ۹۴.۱ درصد از تلفن همراه، ۹۰.۵ درصد از جاروبرقی، ۸۳.۶ درصد از ماشین لباسشویی، ۵۲.۷ درصد از ویدیو، DVD و VCD، ۵۶.۰ درصد از یخچال فریزر، ۴۸.۳ درصد از چرخ خیاطی، ۴۶.۰ درصد از یخچال، ۴۵.۶ درصد از اتومبیل شخصی، ۳۹.۵ درصد از پنکه، ۳۹.۲ درصد از رایانه، ۲۲.۰ درصد از فریزر، ۱۵.۳ درصد از موتورسیکلت، ۱۱.۵ درصد از رادیو ضبط، ضبط و پخش صوت، ۱۰.۰ درصد از دوچرخه، ۸.۹ درصد از ماکروویو و فرهای هالوژن دار، ۵.۰ درصد از رادیو، ۵.۳ درصد از ماشین ظرفشویی، ۳.۳ درصد از کولر آبی متحرک، ۱.۱ درصد از کولر گازی متحرک و ۰.۷ درصد از تلویزیون سیاه و سفید استفاده کرده اند.
هزینه‌های خانوار
بر اساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۳، متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری برابر ۲۳۴۸۶۵ هزار ریال بوده که از این مقدار ۲۴.۷ درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و ۷۵.۳ درصد مربوط به هزینه های غیر خوراکی است.
متوسط هزینه سالانه خانوار شهری در مقایسه با رقم مشابه در سال ۱۳۹۲، ۱۴.۰ درصد افزایش یافته است. هزینه های خوراکی و دخانی خانوار در سال ۱۳۹۳ نسبت به سال ۱۳۹۲ معادل ۵.۸ درصد و هزینه های غیر خوراکی معادل ۱۷.۰ درصد افزایش یافته است. در سال ۱۳۹۳ متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار شهری، برابر ۵۸۱۲۶ هزار ریال بوده است که در مقایسه با سال ۱۳۹۲ به میزان ۵.۸ درصد افزایش نشان می دهد.
بر اساس نتایج این بررسی، در بین هزینه های خوراکی و دخانی بیشترین سهم، ۲۱.۶ درصد، مربوط به هزینه «گوشت» بوده و هزینه های مربوط به «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده های آن» با ۲۱.۰ درصد، «میوه ها و سبزی ها» با ۱۸.۴ درصد، «شیر و فرآورده های آن و تخم پرندگان» با ۱۱.۶ درصد و «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» با ۷.۹ درصد در مراتب بعدی اهمیت قرار داشته است.
در سال ۱۳۹۳ هزینه های مربوط به «خشکبار و حبوب» ۱۱.۶ درصد، «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» ۱۱.۳ درصد، «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» ۱۰.۵ درصد، «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکایو» ۶.۸ درصد، «شیر و فراورده های آن و تخم پرندگان» ۵.۹ درصد، «میوه و سبزی ها» ۵.۵ درصد، «آرد، رشته، نان، غلات و فراورده های آن» ۴.۳ درصد، «گوشت» ۴.۲ درصد نسبت به ارقام هزینه مشابه سال قبل افزایش و «روغن ها و چربی ها» ۰.۵ نسبت به رقم هزینه مشابه سال قبل کاهش داشته است.
در سال ۱۳۹۳، متوسط هزینه های غیر خوراکی یک خانوار شهری برابر ۱۷۶۷۳۹ هزار ریال بوده است، که در مقایسه با سال قبل، افزایشی برابر با ۱۷ درصد نشان می دهد. هزینه «مسکن» با سهمی معادل ۴۴.۴ درصد از کل هزینه های غیرخوراکی، بیشترین سهم را دارا بوده است. هزینه های «حمل و نقل و ارتباطات» با ۱۵.۰ درصد، «بهداشت و درمان» با ۱۲.۷ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» با ۱۲.۴ درصد و «پوشاک و کفش» با ۶.۱ درصد در مراتب بعدی قرار دارند.
در سال ۱۳۹۳، «کالاها و خدمات متفرقه» ۲۷.۴ درصد، «حمل و نقل و ارتباطات» ۲۲.۷ درصد، «بهداشت و درمان» ۱۸.۲ درصد، «مسکن» ۱۴.۷ درصد، «تفریحات، سرگرمی ها، تحصیل و آموزش» ۱۲.۳ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است.
درآمدهای خانوار
بر اساس نتایج به دست آمده، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۳۹۳، برابر ۲۴۱۳۱۸ هزار ریال بوده که نسبت به سال قبل، ۱۸ درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که ۵۱.۴ درصد درآمد از محل درآمدهای متفرقه، ۳۲.۳ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری و ۱۶.۳ درصد از محل مشاغل آزاد تامین شده است.
بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری بر حسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می‌دهد، خانوارهایی که فعالیت اصلی محل کار آنها، بهداشت و مددکاری اجتماعی است با درآمد اظهارشده سالانه ۳۵۳۳۸۰ هزار ریال بیشترین درآمد و خانوارهایی که فعالیت اصلی محل کار سرپرست آنها خانوارهای معمولی دارای مستخدم است، با درآمد اظهارشده سالانه ۱۴۸۰۸۹ هزار ریال کمترین درآمد را در سال ۱۳۹۳ داشته‌اند.
متوسط هزینه ها و درآمد خانوار بر حسب استان
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان می دهد که استان تهران با ۳۲۳۸۰۷ هزار ریال بیشترین و استان قم با ۱۶۲۲۲۸ هزار ریال کمترین هزینه را در سال ۱۳۹۳ داشته اند. بر اساس نتایج به دست آمده استان تهران با ۲۶۲۷۵۹ هزار ریال بیشترین و استان کرمان با ۹۸۰۵۹ هزار ریال کمترین متوسط هزینه های غیر خوراکی سالانه یک خانوار شهری را در سال ۱۳۹۳ دارا می باشد. استان کهگیلویه و بویر احمد با ۸۷۱۳۵ هزار ریال بیشترین و استان قم با ۳۰۳۵۳ هزار ریال کمترین متوسط هزینه خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار شهری را نشان می دهد.
همچنین استان تهران با ۳۳۱۶۵۸ هزار ریال بیشترین و استان کرمان با ۱۶۷۸۶۴ هزار ریال، کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری را در سال ۱۳۹۳ به خود اختصاص داده است.
به گزارش مهر، بانک مرکزی ایران پیش از این گزارش هزینه و درآمد خانوار شهری کشور در سال ۱۳۹۳ را اینگونه اعلام کرده بود: در سال ۹۳ هزینه سالیانه هر خانوار شهرنشین ۳۲ میلیون و ۸۷۶ هزار تومان بوده که ۱۵.۶ درصدی نسبت به سال قبل افزایش نشان می دهد. همچنین درآمدها در این سال با رشد ۱۳.۳ درصدی نسبت به سال قبل از آن، ۳۱ میلیون و ۳۸۲ هزار تومان بود که خوراک ۲۴.۶ درصد هزینه خانوار را در این سال تشکیل داده است.
