هر سال روز سیزدهم رجب بهدلیل زادروز وصی نبی مکرم اسلام، مولای متقیان، امیرمومنان، پیشوای مسلمانان، نخستین امام شیعیان، ابوالسبطین، حضرت امام علی ابن ابی طالب(ع) و جشن و شادمانی پیروان اهلبیت(ع)، در جمهوری اسلامی ایران به «روز پدر» نامگذاری شده تا از این طریق از پدران پرتلاش و زحمتکش این مرز و بوم تقدیر و تشکری به عمل آید. این سُنتی است حسنه و کرداری است خداپسندانه.
البته این نامگذاری بیدلیل نبوده و مستند روایی نیز دارد. زیرا رسول گرامی اسلام حضرت محمد(ص) در روایتی، خود و امام علی(ع) را پدران امت اسلام قلمداد میکند و میفرماید «أنا و علیٌّ أبوا هذه الاُمّه». یعنی من و علی پدران این امتیم. بدین جهت روز میلاد خجسته حضرت امیرمؤمنان(ع) روز پدر نامیده شد.
او امیر بود، نه آنگونه که بر تخت پادشاهی بنشیند و تاج زرین بر سر گذارد. نه آنگونه که رعب در قلب مردمان بیفکند تا سرتسلیم فرود آورند.
او ولایت آسمان و زمین را در دست خویش داشت و بر دلها حکمروا بود. او گماشته خداوند بر زمین بود، نگهبان خاک و حجت پروردگار، اما هرگز برای فرمانروایی خویش، اسباب و بهانه دنیوی نخواست.
همواره پا بر جای پای رسول نهاد و هیچکس در عمل کردن به قرآن از او پیشی نگرفت. اگر او نبود، پس از رسول اکرم(ص) مؤمنان ناشناخته میماندند.
اگر او نبود، قرآن از پراکندگی به یکپارچگی نمیرسید و حق برای چند صباحی نیز مهلت خودنمایی پیدا نمیکرد و هیچ مصداقی برای حکومت عدل پدید نمیآمد.
۱۳ رجب، روز امیرمؤمنان، بر همه پدران غمگسار فرزند، بر پدر مهربان و دلسوز امت حضرت اباصالح المهدی(عج) مبارک!
حق است که به محضر مولای متقیان(ع) و امام زمان(عج) از صمیم دل و با مشتاقی تمام عرض کنیم «بابی انتم و امی… یا ابانا استغفرلنا ذنوبنا انّا کنّا خاطئین…»
به نائب حضرت حجت(عج)، امام خامنهای به عنوان رهبر و سایه امام معصوم و پدر معنوی همه امتهای اسلامی تبریک و تهنیت عرض میکنیم.
پدر! روزت مبارک.