فردی به نام ج. ح که تحت عنوان استاد دانشگاه و پژوهشگر فلسفه سیاسی معرفی شده، در بخشی از یک یادداشت در یک وبگاه اصلاح‌طلب نوشته است:

“این روزها «ناامیدی» در ایران موج می‌زند و پرداختن به این موضوع برای ما اهمیت حیاتی دارد. این ناامیدی در میان هر قشر از مردم از پیر و جوان گرفته تا زن و مرد مشاهده می‌شود. اوضاع نابسامان حکایت از این دارد که اولاً اوضاع و احوال اقتصادی و روانی واقعاً بد است، یعنی نه ثبات اقتصادی وجود دارد و نه ثبات روان‌شناختی. ثانیاً انتظار هم نمی‌رود که در کوتاه مدت اوضاع بهتر شود، یعنی واقعاً امیدی به بهبودی اوضاع در کوتاه‌ مدت نیست. به نظر هم می‌رسد که بهبودی اوضاع به عمر من و امثال من که دهه شصتی هستیم قد نمی‌دهد. سهل است بدتر نشود، بهتر نخواهد شد. تاریخ ۲۵۰۰ ساله‌ ما ایرانیان هم شاهد محکمی بر این ادعاست. ما قرن‌هاست که در آشوب و نابسامانی زندگی کرده‌ایم و می‌کنیم و خواهیم کرد. اما سؤال این‌جاست که چه چیزی ما را در این سالیان سال سرپا نگه داشته است؟ “

او در ادامه استدلال می‌کند که بر اساس نظر غربیان، ادامه حیات پس از ما انسان‌های کنونی؛ امیدی است برای اینکه تلاش‌های اصلاح‌طلبانه برای خلق یک نظام جدید مثمر ثمر باشد و شاید هم نباشد! +

*ستاد جریان سیاسی خاص که راهبری اغتشاشات دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ را بر عهده داشته و به تکرار خشن‌تر این رخدادها نیز می‌اندیشد [۱]، قصد دارد با شلیک همین مفاهیم از درگاه رسانه و شبکه‌های اجتماعی به اذهان مردم، ناامیدی و بحران القایی را به یک واقعیت ذهنی تبدیل کند.

مقوله‌ای که اگر به هدف دست یازد، به آن “تکرار خشن” نیز دست خواهد یازید و ناقوس جنگ در خیابان‌ها علیه نظام اسلامی را به صدا درخواهد آورد.

ما در اینجا خطاب به اذهان آگاه و چشمان مدقّ، این ابهام را عرضه می‌کنیم که چرا در کشور ما، یک پرستار نمای منافق به دلیل دروغ‌پراکنی برای بیماری کرونا دستگیر می‌شود اما کسانی که بر طبل ناامیدی مردم، آفریقا نمایی از ایران [۲] و بی‌اعتماد شدن جامعه می‌کوبند؛ آزادند و مهمتر آنکه خطر رفتار آنها دو صد برابر بیشتر از آن پرستار نمای دستگیر شده است.

در ادامه لازم به توضیح است که نشانه‌های ناامیدی مردم و نابسامانی حاکمیت در ایران اسلامی دیده نمی‌شود و چنین حرف‌هایی عملا “لاف در غریبی” است.

چه اینکه یک حاکمیت نابسامان دچار ناامنی گسترده و بلاانقطاع می‌شود و مثلا در یک روز ۲ روز جمهور در آن با هم سوگند یاد می‌کنند! و در کشوری با مردمان ناامید هم هیچ اثری از رونق بازار گردشگری و رکوردشکنی فروش فیلم‌های سینمایی نیست و قوانین موضوعه کشور نیز از سوی مردم رعایت نمی‌شود.

اینکه یک نفر که گفته می‌شود استاد دانشگاه است از فهم چنین بدیهیاتی عاجز است و یا بنا به دلایلی ترجیح می‌دهد که نداند؛ محل سؤال و تأملات جدیست…

گفتنیست، دکتر عماد افروغ از جامعه‌شناسان کشورمان پیش از این در سخنانی تأکید کرد که اعتماد مردم به حاکمیت کشور روز به روز در حال افزایش است. [۳]

***

ترس‌آفرینی تازه از کرونا!

سایت شفقنا با انتشار یادداشت فردی به نام ا. ف به نقل از وی پیرامون ویروس کرونا نوشت:

“در چنین شرایطی نیازمند هم افزایی مردم، حکومت و رسانه ها هستیم. در این صورت ان شاء الله تا حد بسیار زیادی از خسارات جانی این ویروس و پی آمدهای آن کاسته خواهد شد. بر اساس نمودارها، اگر جدیت و سرعت عمل لحاظ نشود، خدایی نکرده احتمال می رود حادثه ای به بزرگی زلزله بم روی دهد و پیامدهایی بزرگتر در عصر بعد از کرونا به دنبال داشته باشد. “[۴]

*توجه شود که گزینه “ترساندن مردم” و ایجاد رعب و وحشت با هشدارهای علمی و عقلانی و تأکید بر مراقبت‌های بهداشتی متفاوت است.

ضمن اینکه کرونا یک ویروس قابل درمان است و مثل ویروس “ایدز” نیست.

در بحث زلزله بم نیز باید دانست که آمار رسمی در زمینه تعداد کشتگان این حادثه تلخ بیش از ۴۰ هزار نفر عنوان شد. در حالی که ویروس کرونا طی سه هفته گذشته در ایران کمتر از ۱۰۰۰ فوتی داشته و جالب آنکه تعداد بهبودیافتگان این ویروس نیز به چند هزار نفر می‌رسد.

در این زمینه همچنین باید دانست که رهبر معظم انقلاب هم در کنار تأکید بر مراقبت‌های بهداشتی، بیان کردند که نبایستی از مشکلات این ویروس بزرگنمایی کرد.

گفتنیست، در روزهای نگرانی مردم از ویروس کرونا، شاهد برخی ترساندن‌ها و بزرگنمایی‌های عجیب و غریب از این بیماری هستیم که آسیب‌هایی بیشتر از خود بیماری را شامل مردم و کشور خواهد کرد.

ادامه رواداری این مسئله و عدم پیگیری آن در سطوح امنیتی و مدیریتی کشور، می‌تواند خطرات بیشتری را موجب شود.