جورکش همه ما بود، وقتی هجوم بمباران دشمن خواب را از چشم های همه ربود ایستاد و به جنگ رفت، وقتی نگاه های بی قرار کودکان سوری را دید که چطور با کابوس هایشان بازی می کنند تاب نیاورد و باز ایستاد آنقدر ایستاد تا کاخ شیاطین را بر سرشان آوار کرد.
درست زمانی که دنیا از هجمه های داعش پر بود و حتی بانیان آن کابوس داعش می دیدند، مختار شد و به قولش عمل کرد.
حاج قاسم را می گویم همان مسئولی که پشت میز نشستن برایش مفهومی نداشت، شخصیت سیاسی محبوبی که از بازی های سیاسی دور بود.
حاج قاسم را کودکان حلب بهتر می شناسند و اروند رود که در آنجا دعای شهادت خواند.
دیوارهای بوکمال از ترس او هنوز ترک خورده اند؛ مگر ژنرالی با ابهت او را تاریخ دیده بود که طلسم امپراطوری داعش را بشکند و از او مهربان تر که شانه هایش امنیت یک ملت را ترسیم کند.
آمریکا با ترور محبوب ترین چهره نظامی دنیا جز اینکه چهره کریه خود را بیش از پیش نمایان کرد، بزرگترین اشتباه تاریخی اش را مهر و امضا نمود؛ همانطور که امام خمینی (ره) فرمود: بکشید ما را، ملت ما بیدارتر می شود.
از صبح جمعه تمام فضای شبکه های اجتماعی پر شده از تصاویر حاج قاسم و می بینیم که سردار ققنوس شد تا میلیون ها حاج قاسم سر از نطفه بیرون بیاید و در مقابل ظلم بایستند.
چطور می شود میلیون ها حاج قاسم را با پهباد ترور کرد؛ ترامپ با این سیاست خبیث اش افول هژمونی خود را باید نظاره گر باشد؛ همانطور که موشک های حسن طهرانی مقدم بعد از شهادتش، نگذاشتند خونش پایمال شود، حاج قاسم با شهادتش سونامی جدیدی شکل داد و تا انتقام نگیرد، آرام نخواهد گرفت.
شهادت ژنرال دل ها هرچند اتفاق دردناکی برای تاریخ کشورمان بود و به یکباره سوگوارمان کرد؛ بیش از آن که نشان دهد پایه های استکبار را لرزانده است، نشان داد ابهت حاج قاسم بعد از شهادتش هم کم نشده، حتی اگر اینستاگرام بیاید پست های مرتبط با حاج قاسم را حذف کند و فیلم هایی از فارسی زبانان در شادی شهادت حاج قاسم پخش شود، هیچ کدام از ارزش این ابرمرد کم نمی کند که هیچ بلکه مقتدرتر از سابق خواهد ماند.
آمریکا فرسنگ ها آن طرف تر از مرزهای خود با کشتن مردم یک کشور به دنبال صلح جهانی است و مضحک تر از آن حقوق بشر است که سکوت می کند؛ اما ما سکوت نمی کنیم و هر بار اسطوره ای تازه خواهیم ساخت؛ مالک اشترها، مختارها،آریوبرزن ها، ریسعلی دلواری هایی که از مرگ هراسی نداشتند.
قطره ای از خون این ابر مردها درختی تنومند می شود که تاریخ را شگفت زده می کند و بی جهت نیست که استکبار جهانی از ما می ترسد، از دامن مادران این سرزمین رستم زاده می شود و به جنگ اهریمن می رود.
هرچند ما هنوز بعد از ساعت ها بهت زده از شهادت سرداریم و دلمان می خواست بیت المقدس با حضور ایشان فتح شود؛ اما شاگردان حاج قاسم امروز به میلیون ها نفر می رسند و انشاالله صبح یکی از این جمعه ها با خبر فتح بیت المقدس بیدار خواهیم شد.
دنیا این ظلم را فراموش نمی کند، اما نگران هستم مردان سیاسی ما باز هم امید به آمریکا ببندند و رشته های حاج قاسم ها را پنبه کنند.
آمریکا شاید توانست با یک فروند پهباد یک انسان را ترور کند؛ اما روح انسانیت را نمی تواند بکشد؛ همانطور که رسانه های غربی نیز نتوانستند از ترور این شخصیت بگذرند و مطمئن هستیم از امشب ترامپ و هم قطارانش خواب راحتی نخواهند داشت.
به قلم سمانه قلیپور
