به مناسبت روز پرستار به سراغ طیبه رضا قلی زاده رفتیم که دارای مدرک کارشناس پرستاری از دانشگاه آزاد بابل بوده و از سال ۱۳۷۹ تاکنون در بیمارستان ۱۷ شهریور آمل مشغول فعالیت می باشد.

وی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مازندرانه بیان کرد: وقتی در کودکی و نوجوانی به بیمارستان ها می رفتم و پرستاران را مشاهده می کردم، لذت خاصی می بردم و به همین خاطر عاشق این شغل شدم و در نهایت نیز خوشحالم این حرفه را انتخاب کردم.

رضا قلی زاده گفت: شغل پرستاری سختی های زیادی دارد که از چالش‌های آن می توان به سختی کار شبکاری تعداد کشته های زیاد مسائل خانوادگی محیط کار سخت و غیره اشاره کرد.

وی افزود: پرستاری از جنس مخالف برای ما فرقی ندارد و با حفظ حریم کار مریض را انجام می‌دهیم و نوع جنسیت به هیچ عنوان در کار ما خلل ایجاد نکرده و نخواهد کرد.

پرستار دلسوز آملی از بدترین خاطرات حرفه اش، اظهار کرد: از بدترین خاطرات پرستاری می توان به این نکته اشاره کرد که فرزندتان تب دار و مریض است ولی شما برای انجام وظیفه باید در محل کار خود حضور داشته باشی و کاری نتوانی برای فرزندت انجام دهید.

وی از بهترین خاطراتش نیز چنین گفت: از بهترین خاطرات نیز می‌توان به این موضوع اشاره کرد که وقتی مریضی با بدترین وضع موجود وارد بیمارستان می‌شود با بهترین حالت ممکن از بیمارستان مرخص می‌شوند لحظات خوبی را برایمان رقم می‌زند که از بهترین خاطرات ما می باشد.

رضا قلی زاده در خصوص ارتباط بین پرستاران در بیمارستانها تاکید کرد: تمامی پرستاران، برادر و خواهر هم محسوب می شوند، چرا که در بسیاری از روزهای سخت و لحظاتی که حتی خانواده حواسشان به شما نیست، آنها برایتان مرهم و سنگ صبور می‌شوند .

وی در پاسخ به این سوال که اگر پرستار نمی شدید چه شغلی را انتخاب می کردید به خبرنگار مازندرانه گفت: اگر پرستار نمی شدم قطعاً یک زن خانه دار می شدم . چرا که به شغل های دیگر علاقه ای نداشتم و پرستاری شغلی بود که از بچگی به آن عشق می ورزیدم و خوشحالم در حال حاضر مشغول این کار است.

پرستار آملی بیان کرد: به خاطر وجود یک همسر با فهم و درک بالا و فرزندی صالح که شرایط کاری بنده را به خوبی فهمیده اند خدا را شکر در خانواده مشکلی ندارم.

رضا قلی زاده در خصوص رفتار مردم با قشر پرستار نیز افزود: در مکان های مختلف وقتی مردم از شغل ما آگاهی پیدا می‌کنند احترامی خاصی برایمان قائل می شوند و در روز پرستار نیز برخی بیماران که وضعیت نامناسبی داشتند با گل شیرینی پیش ما می آیند که این موارد باعث دلگرمی ما می‌شود.

وی در پایان گفت: درست است که پرستار بودم و شغلم را خیلی دوست دارم اما مادر و همسر خوبی نبودم و از طریق همین رسانه از آنها حلالیت می طلبم و امیدوارم مرا ببخشند و همیشه همراه من باشند.

خبر: سحر صالحی