انتقال آب دریای خزر به سمنان، طرحی بود که دولت نهم در سال ۸۸ به تصویب رساند و با روبه رو شدن مخالف های زیاد، مسکوت ماند، طرحی که همه آن را دروغ سیزده می خواندند، این روزها در چشم های ناباور مردم شمال به حقیقت تلخی بدل شد.

ناقوسی که در ظاهر به تاریخ پیوسته بود در دولت یازدهم بار دیگر توسط نمایندگان استان سمنان به صدا درآمد، طرحی که می بایست به تاریخ می پیوست در دولت یازدهم باری دیگر از سوی استاندار سمنان و نمایندگان این استان مطرح شد و ناقوسی بر مرگ طبیعت مازندران نواخت .

نمایندگان استان مازندران با هم صدایی خود اعتراض این طرح را که نتیجه ای جز نابودی طبیعت سرسبز این خطه نخواهد داشت بیان کردند.

افزایش آلاینده ها، پیشرویی کویر در شمال کشور، حضور ریزگردها، نابودی حیات آبزیان تنها بخشی از این طرح نحس است.

مازندران با آب هوایی متعادل جز خوش آب و هواترین استان های کشور محسوب می شود که هر ساله گردشگران زیادی را به چشم دیده است و شاید همین باعث شده این استان زرخیز انگیزه ای شود تا دندان طمع به آن تیز کنند.

اما با وجود آنکه نمایندگان مردم مازندران در مجلس شورای اسلامی اعتراض خود را بر این مصوبه پیشنهادی بارها و بارها نشان دادند اما باز شاهد مطرح کردن این انتقال از سوی مسئولین استان سمنان در رسانه ها و مجلس بودیم اتفاقی که نه تنها از لحاظ جنبه های سیاسی بلکه از نگاه کارشناسان اشتباه شمرده شده است.

بحران آب این روزها کشور را دچار مشکلاتی حاد کرده است، مشکلی که باید از پایه و اساس مورد مطالعه قرار بگیرد تا بتوان این موضوع را حل کرد، زنگ خطری که مدتها به صدا درآمده است و آثار فاجعه بار آن ریزگردها هستند که بخشی از استانهای را محاصره کرده اند.

وکلای مردمان این دیار سبز چقدر تلاش خواهند کرد تا به این ناقوس مرگ خاتمه دهند همانقدر ثابت خواهند کرد تا برای مردم به ساختمان بهارستان راه یافته اند و برنده این بازی سیاسی باشند.

در استانی که ۶۲ درصد به رئیس جمهور وقت رای دادند، امروز حسن روحانی درباره این طرح دو پهلو حرف می زند ولی در عمل بر انتقال آب دریای خزر به سمنان پافشاری می کند.