پایگاه خبری تحلیلی مازندرانه در ادامه گفتگو با مداحان و ذاکران اهل بیت (ع) اینبار به سراغ حاج یونس محسن پور یکی از محبوب ترین و شایسته ترین مداحان استان مازندران و شهرستان آمل رفت و گفتگوی گرم و صمیمی با وی انجام داد.

حاج یونس محسن پور که متولد ۱۳۴۱ و یکی از مداحان قدیمی آمل می باشد، از سن ۸ سالگی در روستای محل زندگی خود دابودشت و تکایا مداحی را آغاز کرد و بعد از انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی در مناطق عملیاتی حضور یافت و با نوای گرمش باعث قوت قلب خیل عظیمی از رزمندگان اسلام بود.

وی پس از جنگ نیز همچنان ذاکری اهل بیت (ع) را در مراسمات مختلف و یادواره های شهدا ادامه داد و کماکان صدای گرمش در مساجد، تکایا و هیات طنین انداز می باشد.

حاج یونس محسن پور در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مازندرانه در خصوص آغاز کار مداحی خود چنین گفت: در خانواده ای مذهبی و خوش صدا پرورش یافتم و برادر بزرگم روحانی بود.

وی افزود: ازهمان دوران بچگی و زمانی که برادرم طلبه بود پای منبر او می نشستیم و پای منبر مداحی می کردیم ولی هر چه داریم از نفس گرم مادر است چرا که او مشوق اصلی ما بود.

مداح اهل بیت (ع) در ادامه از سختی های کار خود در زمان گذشته، اظهار کرد: با مشکلات فراوانی در گذشته مواجه بودیم، چرا که باید شعر، سبک و آهنگ را خودمان تولید می کردیم و کسی نبود در این راه به ما کمک کند و به همین خاطر مجبور بودیم خودمان دنبال نوارها، کتاب ها و صحبت های مداحان و بزرگان دینی برویم و اطلاعات جمع آوری کنیم و حسن اینکار دسترسی پیدا کردن به مقاتل بود .

وی افزود: در دانشگاه امام حسین(ع) ۲ سال خدمت کردم و تمامی صبح های سه شنبه به صنف خیاطان برای پای منبر نشتن حاج منصور ارضی می رفتم و همچنین در مازندران و هیئت های مختلف که سخنرانان و مداحان بزرگ حضور داشتند، همیشه حاضر بودم.

محسن پور از خاطرات شیرین مداحی اش تصریح کرد: در شب عملیات کربلای ۵ نوحه ای از سید الشهدا و حضرت رقیه خواندم که سردار محسن رضایی فرمانده سپاه وقت  در حالی که جنگی سختی در گرفته بود از بنده تقدیر و تشکر کرد.

وی از مشکلات هیئت ها بیان کرد: هیئت ها چون وصل به سیدالشهدا هستند ، مشکلی ندارند و سراسر نور و رحمت هستند اما در این بین افرادی هستند که این سبک و سیاق را نپسندیده و در مقابل شما خود را ذاکر امام حسین (ع) می خوانند و در غیاب شما خط و نشان سیاسی می کشند و قصد تعطیلی هیئت ها را دارند.

یادگار ۸ سال دفاع مقدس افزود: افرادی هم هستند که برای مطرح شدن خود دست به هر کاری می زنند و برخی هیئت ها و مساجد را برای جمعیت کم و یا کوچک بودنشان قبول ندارند که ادامه این موضوع می تواند در آینده تبعات بدی بر جای بگذارد.

وی ادامه داد: از روز هیئتی شدن در مسجد قهاریه بابل مداحی می کردم و هیچ مشکلی وجود نداشت اما زمانی که هیئت مکتب الزهرا را به کمک جمعی از جوانان در آمل  راه اندازی کردیم علیه ما جو های سیاسی ایجاد کردند و اگر باب میل و جناح برخی دوستان صحبت می کردیم مورد تقدیر و تشکر قرار می گرفتیم و اگر غیر این موضوع اتفاق می افتاد، نقد های غیر منصفانه و غرض ورزانه آغاز می شد.

محسن پور تاکید کرد: هیئت داری امکانات زیادی می خواهد و با امکانات است که میتوان جوانان را جذب کرد و اگر هیئتی توان مالی داشته باشد می تواند پر شور مراسمات خود را برگزار کند و در غیر اینصورت با مشکلات زیادی روبه رو خواهد شد.

وی افزود: اگر خیرین، شهرداری ها، اسپانسرها و افرادی که کمکم حال هیئت ها هستند به طور مساوات به تمامی هیئت ها کمک کنند آنوقت مشکلاتی از این دست نخواهیم داشت و حمایت کردن از چند هیئت خاص توسط افراد خاص ذهن را به سمت و سویی غیر از مراسمات مذهبی می برد.

مداح اهل بیت عصمت و طهارت در پایان گفت: مداحی های محمد رضا طاهری را زیاد گوش می کردم و به همین خاطر تمایل زیادی برای راه اندازی هیئتی با نام مکتب الزهرا داشتم که این مهم در سال ۱۳۷۱ به کمک نفس حق سید مجتبی علمدار محقق شد و جوانانی مثل پیمان کشوری در حال حاضر این هیئت را اداره می کنند.

خبر: سحر صالحی