محمود ساعتچی، روان‌شناس در گفت‌وگویی درباره «اهمیت سلامت روان در جامعه»، اظهار داشت: برای عوامل پیش‌رونده و بازدارنده سلامت روان در جامعه شاخص‌هایی معرفی شده است.
وی با اشاره به این شاخص‌ها، افزود: زمانی که افرادی در جایی زندگی می‌کنند که آزادی بیان برای‌شان وجود دارد، امکان یافتن شغل و درآمد مناسب داشته و امکان تحصیلات دلخواه فراهم است؛ چنین افرادی از سلامت روان شناختی بیشتری برخوردار هستند.
این روان‌شناس گفت: در نقطه مقابل هر کدام اگر هرکدام از این شاخص‌های ذکر شده ضعیف باشد، بیماران روان‌شناختی بیشتری در جامعه خواهیم داشت؛ البته برای مشخص کردن این عوامل در جامعه نیاز به بررسی و تحقیق است.
ساعتچی اضافه کرد: بنده نمی‌دانم در حال حاضر چه مؤسسه‌هایی این شاخص‌ها را مشخص کرده‌اند اما وظیفه هر یک از ما به عنوان شهروند این است که ابتدا سعی کنیم خودمان از سلامت روانی برخوردار باشیم و بعد به جامعه توجه کنیم.
وی ابراز داشت: سال‌های قبل از بنده خواسته شد بزرگترین بررسی در سلامت روان در ایران را انجام دهم و بنده ۲ هزار نمونه را در تهران و ۱۵ استان بررسی کرده و نتایج آن را به یکی از قسمت‌های ریاست جمهوری ارائه دادم.
این روان‌شناس یادآور شد: براساس شواهد عینی آنچه مشخص است این است که شادمانی مردم کم است و بیشتر می‌بینیم که مردم از وضعیت زندگی‌شان رضایت مطلوب را ندارند؛ البته سازمان‌هایی مسئول بررسی این موضوع هستند.
ساعتچی متذکر شد: گاهی درگیری‌های بین افراد گزارش می‌شود و مردم آن شادمانی که در دوره‌های زندگی خودمان دیده بودیم را ندارند و برنامه‌های تفریحی و شاد را کمتر می‌بینیم.
وی در پاسخ به این پرسش که «پیامد به مخاطره افتادن سلامت روان چه تأثیر منفی بر سلامت فرد و جامعه می‌گذارد؟»، خاطرنشان کرد: این موضوع جامعه را دچار عقب‌ماندگی تاریخی می‌کند و میزان مهاجرت جوانان زیاد شده و بهره‌وری ملی کاهش می‌یابد؛ ضمن اینکه وقتی افراد بسیار غمگین و نگران باشند، سلامت جسمی و روان‌شناختی آنها به خطر می‌افتد.
