هدی عبدی را تا قبل از بازی رفت استقلال و پرسپولیس در هفته چهارم لیگ برتر، کسانی می شناختند که به طور جدی فوتبال پایه را دنبال می کنند و واقعا چند نفر در عالم هواداری و رسانه توجهشان روی مسابقات رده پایه است؟ عبدی سال گذشته آقای گل رده سنی امیدهای ایران شد اما در پایان فصل توسط پرسپولیس به لیگ یک و تیم بادران رفت.

با آمدن گابریل کالدرون ، پرسپولیس در جذب بازیکنان جدیدش تغییر ایدئولوژی داد و مرد آرژانتینی تقریبا تمام جوانانی که در یکی دو فصل گذشته در این تیم بودند را کنار گذاشت و جا را برای بازیکنان جدیدتر باز کرد. مهدی عبدی یکی از این بازیکنان بود که در ابتدای فصل و با کمی دشواری به پرسپولیس بازگشت و وقتی کالدرون چند روز قبل محمدامین اسدی را از لیست خارج کرد شانس بیشتری برای بازی کردن پیدا کرد اما واقعیت این است که حتی خاص ترین کارشناسان و آنالیزورها هم نمی توانستند حدس بزنند که امیرروستایی در لیست هجده نفره قرار نگیرد و در حالی که اسامی مطرحی روی نیمکت هستند او بتواند مرد اول تیمش لقب بگیرد.

کالدرون دو تعویضش را انجام داده و همه در انتظار تعویض سوم او هستند. گزارشگر بازی جواد خیابانی دست به پیش بینی می زند و اسامی را پشت هم می گوید:”عالیشاه ، نادری و ربیع خواه؛ کدامیک به بازی خواهند آمد” و پاسخ کالدرون این بود: هیچکدام. ساعت دقیقه ۸۰ بازی را نشان می دهد و مرد آرژانتینی آخرین تعویضش را یک سورپرایز است رو می کند. او وحید امیری ستاره ملی پوشش را از زمین بیرون می آورد و به جای آن اسامی مطرحی که دارد یک جوان هجده ساله به میدان می فرستد.

خوابی که تعبیر شد

بعد از بازی علی علیپور درباره مهاجم جوان تیمش گفت:” مهدی به من گفته بود که خواب دیده ام گل می زنم و حالا خواب او تعبیر شد.” اما کدام بازیکن است که خواب و رویای گل زدن در دربی را نداشته باشد. عبدی در حالی که ده دقیقه به پایان بازی مانده بود با شماره ۱۶ کنار خط طولی ایستاد تا به جای ستاره مطرح تیمش وارد زمین شود. شاید حتی خودش هم انتظار نداشت که زندگی چنین ورقی را برایش رو کند. او شماره ای را به تن کرده که یکی از شماره های جذاب سرخ ها بوده است. شانزده شماره ای است که در دهه شصت و هفتاد به تن محمدانصاری فرد بازیکن فوق العاده آن زمان و مدیرعامل حال حاضر پرسپولیس بوده است. بعد از آن رضا شاهرودی این پیراهن را به تن کرد تا شانزده یکی از پیراهن های محبوب هواداران باشد و حالا یک بازیکن جوان و بی نام و نشان با این شماره پا به دربی گذاشت.

وقتی الان و بعد از رقم خوردن نتیجه تصویر آن دقایقی که عبدی به عنوان بازیکن تعویضی کنار زمین ایستاده می بینیم ، این موضوع تداعی می شود که چقدر خوشبختی می تواند نزدیک باشد. مهاجم جوان پرسپولیس تنها یک دقیقه بعد به آنچه خیلی از بزرگان به آن نرسیده اند دست یافت. یادمان نرود که ستاره ای مثل علی دایی هیچگاه این شانس را نداشته که در شهرآورد تهران گلزنی کند.

مهدی عبدی یک دقیقه بعد از ورودش به زمین از یک بازیکن گمنام تبدیل به ستاره تعیین کننده دربی شده و حالا فوتبال ایران به خوبی نام او را می داند. دربی برای او اولین بازی بود و توپی که ترابی برایش در هجده قدم فرستاد اولین توپی بود که به او رسید، اولین ضربه او به توپ ضربه ای هوشمندانه و جسورانه به سمت دروازه بود تا اولین گل او مهمترین گل زندگی اش باشد و او را یک شبه به اوج شهرت برساند.

شاید نکته اصلی علاوه بر داستان جالبی که سرنوشت برای او نوشته بود ، ضربه ای باشد که زد و تبدیل به گل شد. در آن لحظه شاید منطقی این بود که او پاس بیرون به علیپور بدهد که روی شش قدم قرار دارد اما عبدی با اعتماد به نفس بالا و با پای چپ توپ را به زاویه موافق زد و توپ بعد از برخورد به تیر و سپس بدن سیدحسین حسینی دروازه بان استقلال وارد دروازه شد.

شهرآورد تهران همانقدر که قربانی گرفته اما محل تولد ستاره ها هم بوده است و یک گل می تواند نام یکگ بازیکن را برای همیشه در تاریخ این بازی ثبت کند.