شاید بارها شنیده ایم که در ایران کارهای گروهی جواب نمی دهد، اما تیم های موفق در عرصه ورزشی و یا علمی این گفته را با عملکرد خود نقض کرده اند، یکی از این تیم ها که در این چند روز گذشته شگفتی ساز بوده است، تیم کبدی آمل بود، تیمی که ثابت کرد با اتحاد می توان کارهای بزرگی کرد. کبدی بریون آمل که با یاران نوجوان و جوانش به مصاف بزرگسالان رفت، تا ثابت کند غیرتمندی و چابکی ثروت های این تیم شمالی است.

شگفتی سازهای این روزهای کبدی ایران، زمانی به هشت تیم نهایی صعود کردند که تیم های قدرتمندی چون تهران را که از چند بازیکن ملی پوش بهره می بردند به باخت دعوت کردند. رویدادی طلایی در کبدی کشور شکل می گرفت، اگر بدشانی سوغات این تیم آملی نمی شد.

از این رو باید به مصدوم شدن چهار بازیکن اشاره کرد، پارگی رباط، مجروح شدن سر، بیهوش شدن و فشار روانی بالا وارد شده به تیم در پس این اتفاق ها، نگذاشت صعود این تیم کبدی حتمی شود، اما آمادگی مثال زدنی بریون آمل، از چشم های داوران مسابقات پاک نخواهد شد؛ چراکه به گفته خودشان بازی های این دوره لیگ دسته یک حتی از لیگ برتر سطح بالاتری داشته است. تیم کبدی آمل قطعا اگر بدشانی نمی اورد می توانست اتفاقات کم نظیری را خلق کند.

اما با این وجود آنچه امروز از اهمیت بسزایی برخوردار است، سطح خوب بازی تیم کبدی آمل بود، که این آمادگی نیز قطعا به مرور و با ممارست زیادی به دست آمده و ما را مجاب می کند که بریون شکست نخورده، بلکه راه تازه ای را گشوده است. همه این توانمندی ها زمانی میسر شد که محدودیت های مالی از سد راه این تیم برداشته شد و آن هم با سرمایه گذاری بریون آمل بود.

قطعا با وجود بن بست های اقتصادی این روزها کشور، سرمایه گذاری برای یک تیم ورزشی، جز دغدغه مندی سرمایه گذار برای ورزش چیز دیگری نمی توان باشد. کسی که هزینه اعزام و تمرین های کبدی آمل را به جان خرید و آن را روانه مسابقات کشور کرد، تا نام این شهر در کبدی نیز زمزمه شود.

آنچه نویسنده را در این نوشته مصمم کرد، غیرتمندی و بازی خوب تیم کبدی آمل بود، اما بیشتر از آن ترویج دغدغه مندی شرکت های تجاری چون بریون آمل بود که برای ورزشکاران این شهر تمام توان حمایتی خود را، جان مایه می گذارند تا پرچم این شهر را با احتزار درآورند. امید اینکه بریون ها و کاله های دیگری در این شهر جوانه بزنند.

به قلم سید علی حسینی