طرح ملی توسعه مشاغل خانگی از جمله طرح‌های حمایتی حوزه اشتغال، ذیل برنامه اشتغال فراگیر است که با نقش آفرینی سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان (جهاددانشگاهی) به عنوان نهاد واسط، تسهیل‌گر و توسعه‌ای ابتدا در ۹استان به صورت پایلوت (آذربایجان‌غربی، چهارمحال‌و بختیاری، خراسان جنوبی، خراسان رضوی، خراسان شمالی، کردستان، کرمانشاه، لرستان،ایلام) اجرا شد. البته بعد از آمدن سیل در فروردین ماه ۹۸نیز این طرح در ابعاد دیگر در مناطق سیل زده عملیاتی شد.
پس از انجام مطالعات مقدماتی، بررسی تجارب دیگر کشورها در این حوزه، تجزیه و تحلیل برنامه‌های قبلی اشتغالزایی و شناسایی نقاط ضعف آنها از جمله در نظر نگرفتن مزیت‌های نسبی و رقابتی استان‌ها و مناطق جغرافیایی، نبود برنامه‌های توانمندسازی، آموزش و مشاوره، عدم پیش‌بینی سازوکار فروش محصولات و خدمات و اتصال به بازار جهت پایداری شغل، تصمیمی اتخاذ گردید تا طرح نوین با مرتفع‌سازی این مشکلات و تاکید بر اتصال به بازار عملیاتی شود.
همانطور که در چهارچوب مفهومی برنامه اشتغال فراگیر آمده است علاوه بر توجه به سیاست‌های اقتصاد کلان، به سیاست‌های مرتبط با بخش واقعی اقتصاد (رشته فعالیت‌های اقتصادی) و ابزارهای سیاستی در لایه‌های خرد و میانی که اهمیت ویژه‌ای در ایجاد اشتغال پایدار دارند، توجه جدی شده و برنامه‌ریزی صرفاً بر رشد کمی اقتصادی تمرکز نداشته و توسعه پایدار و مبانی آن همواره مد نظر برنامه‌ریزان بوده است.
بنابر گزارش تسنیم، با در نظر گرفتن این نکات، طرح ملی توسعه مشاغل خانگی بر رشته‌ها و مشاغل نوین در حوزه‌ی فناوری‌های نرم و صنایع خلاق، آی‌تی و آی‌سی‌تی تاکید داشته و رشته فعالیت‌هایی مورد توجه قرار گرفته‌اند که در کنار ایجاد ارزش افزوده به ایجاد اشتغال پایدار، عدالت اجتماعی و توجه به اقشار آسیب‌پذیر، کاهش فقر و توسعه اجتماعی کمک خواهند کرد.
آمارها از ایجاد اشتغال روستایی و عشایری در بخش مشاغل خانگی در بازه زمانی ۹۶تا۹۸ حکایت از آن دارد که ۲۴۱ هزار و ۲۷۶ شغل جدید با پرداخت تسهیلات ۷۹۹۱۳۰۵۵میلیون ریال ایجاد شده است.
بر اساس اطلاعات دریافتی از سامانه کارا،طی بازه زمانی بهمن ماه ۹۶ تاتیر ماه ۹۸،حدود ۱۷درصد از طرح ها،و همچنین ۵درصد از تسهیلات پرداخت شده درحوزه اشتغال روستایی مربوط به مشاغل خانگی بوده است.
