دوم جولای، ۱۱ تیر ماه روزجهانی ورزشی نویسان نامگذاری شده است؛ روزنامه نگاران ورزشی همواره چراغی روشن برای راه ورزش کشور بوده اند که نه تنها ارزش های والای انسانی در ورزش را نشان می دهند، بلکه ورزش را به عنوان ابزاری برای عدالت و صلح جهانی گسترش می دهند و با قلم شان نقطه قوتی برای ورزشکاران و ورزش دوستان هستند.
ضمن تبریک این دوست به تمامی خبرنگاران این عرصه پر جنب و جوش به پاس قدرانی از قلم این عزیزان به سراغ چند تن از ورزش نویسان پرتلاش مازندرانی رفتیم.
علی کاوه:
درود به هنرمندان خستگی ناپذیر عرصه ورزش
عبدالهاشم پور:
خبرنگار ورزشی یعنی غوطه وری در فعل و انفعال یک رقابت، توصیف تلاش برای پیروزی و یا اشتباه و شکست، روایت یک واقعه ثبت شده در تاریخ، یعنی زخم برداشتن، گل های پاشیده شده روی صورت و گل های منتج به تهییج غرور ملی، خبرنگار ورزشی یعنی جزئی از زبان احساس و حاصل یک مسابقه.
میثم یوسفی:
هیچ مرجعی نیست از ورزشی نویسان حمایت کند، در ورود و خروج ورزشگاه ها با احترام صورت نمی گیرد.
مهدی رضی:
ورزشی نویسان زحمتکشان بی صاحب! دنیایی شلوغ و بی در و پیکر با کلی استعداد ناب و دل های زده شده و استعدادهای کور شده…
نعمت قربانی:
صداقت در عمل
دکتر مصطفی مقدس:
خبرنگاری ورزشی عاشق ترین بخش خبرنگاری است
علی حسینی:
ورزشی نویسان با یکدلی و همدلی می توانند اتفاقات خوبی در جامعه ورزش رقم بزنند، در صورتی که بدون هیچ جناحی گام بردارند.
جواد نیک پرور
بعد از سالها نسل جدیدی در ورزش نویسی آمل شکل گرفت که باید به همه ی آنها خسته نباشید و خدا قوت گفت
علی گرجی
دل سوزان همیشه مقصر
فرزاد فعلی
زحمت کشان و فعالانی که کمتر دیده می شوند
و در آخریاد این شعر صائب به ذهنم رسید که از زبان خبرنگاران ورزشی می گویم:
هر کسی را هست صائب قبله گاهی در جهان/ برگزیدم از دو عالم من جناب عشق را