این روزها موضوع ناهنجاری اجتماعی و ولنگاری فرهنگی در سد لفور سوادکوه شمالی استان مازندران به تیتر یک اخبار فرهنگی کشور تبدیل شده است که در جریان اطلاع رسانی به جا و به موقع رسانه های ارزشی ایران اسلامی،واکنش مردم و مسئولین را در پی داشت.

با توجه به ایام تعطیلات عید سعید فطر و مسافر خیزی استان های شمالی، متاسفانه همه ساله مردم شاهد چنین اتفاقات تلخ وناگوار اجتماعی بوده اند.فارغ از اینکه اقدام قانونی نسبت به این موضوع صورت گرفته،باید به این نکته توجه داشت که این اقدام قانونی ریشه ی اعتقادی داشته وبه کیان وغیرت مردم غیور وانقلابی مازندران مربوط است.

با دیدن آن روی سکه که موضوع محاسن ومعایب خصوصی سازی در اماکن وتفرج گاه های تفریحی که تحت اشراف وساماندهی سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی وگردشگری می باشد،  مسائلی متوجه این سازمان است که سرجای خودش باید به خدمات وصدمات آن پرداخته شود.

سوال اساسی از این سازمان این است که در جریان ساماندهی اماکن تفریحی وگردشگری چرا هیچ گونه نظارتی نیست؟هم در حوزه کارگری ورسیدگی به اموراقتصادی و بیمه کارگران این حوزه نظارتی وجود ندارد وهم در حوزه افعال ورفتارهای فرهنگی واجتماعی!!!!

وسوال اساسی تر اینکه حراست این سازمان اساسا”چه عملکردی در جهت صیانت از ارزش ها دراین حوزه دارد؟چرا همه چیز در این سازمان رها شده به نظر می رسدوچرا هایی از این دست بسیارند وکاملا”گویاست.

در هر حال دشمنان ملت باید بدانند که مازندران مردمی بی تفاوت وخنثی ندارد بلکه مردمی هشیار،بصیر وصبور دارد که حماسه کم نظیری چون خانطومان رادر دفاع از حرم حضرت زینب کبری(س) خلق کردند.

خطه مازندران و منطقه شمال کشور محل ولنگاری فرهنگی و بی بندوباری نیست و فرزندان این مرزو بوم اجازه نخواهند داد که این مناطق تبدیل به حیاط خلوت یک عده سودجو و بی فرهنگ گردد.

اقدام به هنگام و قاطعانه دستگاه قضایی کشور که همواره در چنین مواقعی پشتیبان مردم ولایتمدار بوده قابل تحسین است گرچه به وظیفه ذاتی وقضایی خود عمل کرده است واز مرزهای فرهنگی واعتقادی دفاع کرده است.

یادداشت:سعیدزحمتکش ناندلی