جبار علی ذاکری رئیس دانشگاه علم و صنعت ایران گفت: برنامه مهم ما در سال جدید بیشتر بر روی فعالیت های پژوهشی و ارتقای کیفیت است که از سال گذشته در حوزه ارتباط با صنعت نیز فعالیت های جدی را شروع کردیم و با صنایع هدفی که از قبل ارتباط داشتیم هدف گیری های لازم را مشخص و آمادگی کامل خود را اعلام کردیم.
ذاکری اظهار کرد : امسال در اردیبهشت ماه میزبان هیئت علمی کشور آلمان برای افزایش همکاری بین المللی هستیم به طوری که چهارمین برنامه راهبردی توسعه ارتباطات بینالمللی و حرکت فعالیتهای علمی برتر کشور از سال گذشته درحال انجام است، از طرفی من معتقدم باید بیش از پیش، ظرفیتهای مراکز علمی نیز مورد استفاده قرار گیرد این درحالی است که ما از تعامل اساتید علمی کشور با دانشگاهای آلمان استقبال میکنیم و امیدواریم در آیندهای نزدیک شاهد نتایج مثبت این ارتباطات و هماهنگیها باشیم.
وی از پیشرفت در حوزه مهندسی خبر داد وگفت: در سه دهه آینده در حوزه مهندسی فناوری عصبی شاهد پیشرفت های خوبی خواهیم بود از طرفی باید بگویم درحال حاضر در بعضی از حوزه های علمی در مرحله تست بر روی حیوانات هستیم.
ذاکری ادامه داد: مرکز نوآوری و فناوری دانشگاه علم و صنعت که در راستای حمایت از ایدههای نخبگان در سال گذشته در دانشگاه علم و صنعت راه اندازی شد فعالیتهای علمی مهمی را همچون طرح ساخت خانههای سریع النصب در مراکز زلزله را انجام داده است که مورد تایید قرار گرفته و امیدواریم در سال جاری عملیاتی شود.
رئیس دانشگاه علم و صنعت ایران درباره بودجه سال ۹۸ افزود: بودجه سال جاری ما با ۱۱٫۲ درصد افزایش نسبت به سال گذشته روبرو است که به نظر می رسد با توجه به افزایش دستمزد نیروی انسانی در سال ۹۸ این بودجه جوابگوی همین بخش هم نیست و هزینههای اساسی دانشگاه را هم پوشش نمیدهد.
جبار علی ذاکری ادامه داد: مهم ترین سرمایه اصلی دانشگاه نیروی انسانی بوده و آموزش و پژوهش هم دستاورد سرمایه انسانی است به طوری که باید اول نیروی انسانی را تقویت کرد و بعد از آن کار پژوهشی خواست که در این رابطه ما از سال گذشته با سازمان برنامه و بودجه و وزارت علوم و همچنین مجلس درباره افزایش اعتبار دانشگاه نامهنگاری انجام دادهایم که امیدواریم به نتیجه مطلوبی برسیم.
وی خاطر نشان کرد: کم بودن اعتبار مالی بخشهای مختلف دانشگاه را تحت تاثیر قرار میدهد به طوری که ما برای ادامه فعالیت دانشگاه در سال جاری نگران هستیم زیرا هزینه های دانشجویی، خوابگاهها، غذای دانشجویان و معیشت کارکنان دانشگاه را با مشکل جدی روبرو خواهدکرد.