سیدرسول رنجبران، عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی ایران و آلمان با اشاره به ایجاد سازوکار مالی جدید اروپایی ها تحت عنوان «اینستکس» گفت: این سازوکاری که اروپایی ها بعد از این همه وقت تلف کردن به ایران ارائه کردند، قطعاً در ادامه استفاده و فعالیت این سازوکار هم باید منتظر احتیاط اروپایی ها بود چراکه اروپایی ها از نظر فرهنگی، اقتصادی، تجاری و سیاسی آنقدر که با آمریکا قرابت دارند قطعا با ایران ندارند.

وی اظهار داشت: به نظر می رسد در فازهای اولیه که خیلی هم طولانی مدت خواهد بود، اروپایی ها از این ساز وکار استفاده می کنند تا ایران بتواند بخشی از نفت خود را به اروپا بفروشد و در ازای آن دارو و غذا بگیرد. نباید انتظار داشت که با این توافق انقلاب و گشایش بزرگی در تبادلات اقتصادی و تجاری بین ایران و اروپا رخ دهد.

رنجبران در پاسخ به این سوال که “آیا اینستکس در مقابل تحریم های آمریکا کارآمد خواهد بود؟” گفت: ایجاد این سازوکار موجب شده است تا یک روزنه ای باز شود و تیم مذاکره کننده باید از این روزنه حداکثر استفاده را ببرد و حداقل سعی کند این روزنه را روز به روز توسعه و گسترش دهد؛ اگر این کار را بتواند انجام دهد یک مقداری اثرات تحریم های آمریکا علیه ایران را کاهش خواهد ولی اگر نتواند از این روزنه استفاده کند، هیچ کمکی به ایران نخواهد کرد و نمی تواند اثرات تحریم های آمریکا را کاهش دهد.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه “آیا آغاز بکار اینستکس مشروط به شروطی مانند مذاکرات موشکی و اجرای FATF خواهد بود؟” گفت: بعید می دانم، خود اروپایی ها هم می دانند که جمهوری اسلامی ایران در بحث موشک ها و امنیت به هیچ وجه مذاکره نخواهد کرد؛ البته به نظر می رسد ایران باید FATF را بپذیرد و شرایط خودش را برای پذیرش تعریف کند.

عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی ایران و آلمان تصریح کرد: یکی از مشکلات دولت این است که در بسیاری از مجامع و سازمان های بین المللی عضو است و حتی سالانه حق عضویت می پردازد، ولی متاسفانه توانایی و دانایی استفاده از امکانات این عضویت ها را ندارد و مشکل از خود دولت است.

سیدرسول زنجبران افزود: اگر دولت نیروی نخبه را تربیت کند و از آن ها بخواهد در این محافل بین المللی که به آن ها حق عضویت می پردازد، حضور پیدا کنند تا از امکانات آن بهره مند شود، جمهوری اسلامی ایران هم مثل سایر کشورهای دنیا از این کنوانسیون ها و محافل بین المللی نهایت استفاده را خواهد برد.

وی در ادامه به توافقنامه برجام اشاره کرد و گفت: دولت و دستگاه دیپلماسی می دانستند پای میز مذاکره رفتن، چندان تعهدی برای طرف های خارجی ایجاد نمی کند زیرا بی اخلاق ترین دولت ها در دنیا اروپایی ها و آمریکایی ها هستند و غیر از منافع مادی و اقتصادی خودشان به هیچ چیز دیگری پایبند نیستند.

عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی ایران و آلمان تاکید کرد: اطلاعات و آگاهی دولت باید نسبت به کنوانسیون های بین المللی کافی باشد تا در مذاکرت کلاه سرش نرود، اما متاسفانه دولت و دستگاه دیپلماسی این مسائل را بلد نیستند.

رنجبران ابراز داشت: تحریم هایی که اخیراً آمریکایی ها علیه ایران وضع کردند تقریباً همه کالاها و خدمات را شامل می شود بغیر از دارو و غذا که البته آمریکایی ها مدعی هستند که دارو و غذا را هم تحریم نکردند ولی بطور مستقیم و غیر مستقیم کلیه فعالین اقتصادی دنیا که بخواهند در این زمینه با ایران همکاری کنند را تهدید کرده است.

وی به سفرهای پمپئو و جان بولتون به کشورهای اروپا و همچنین کشورهای آسیایی اشاره کرد و گفت: جدا از سفرهای وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی آمریکا، سفارتخانه های آمریکا نیز در کشورها، سعی می کنند تا همه دنیا را بسیج کنند که با ایران کار نکنند.

عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی ایران و آلمان به کنفرانسی در برلین با حضور وزیر اقتصاد آلمان اشاره کرد و اذعان داشت: بحث در جلسه بر سر این بود که شرکت های کوچکی که با آمریکا کار نمی کنند با ایران مبادلات اقتصادی انجام دهند، منتهی شرکت ها می گویند ما با چند واسطه اگر به آمریکا برسیم آمریکا آن حلقه ها و واسطه ها را هم جریمه می کند و در عمل تحریم ها متوجه شرکت های کوچک اروپایی نیز می شود.

سیدرسول رنجبران به صادرات کشور آلمان در سال ۲۰۱۷ اشاره کرد وگفت: آلمان در سال ۲۰۱۷ بیش از ۱۳۰۰ میلیارد یورو صادرات داشته است که حدود بیش از ۵۰ درصد آن به آمریکا بوده است از طرفی آلمان با ایران در سال ۲۰۱۸ حدود ۴ میلیارد یورو مبادلات تجاری داشته است که در این مبادلات سهم واردات ایران ۳ میلیارد یور و صادرات آن کمتر از ۱میلیارد یورو ایران بوده است؛ لذا کشورهای اروپایی همچون آلمان هیچ گاه طرف آمریکا را به ایران نخواهند داد.

وی در پاسخ به این سوال که “آیا اروپایی ها نسبت به اینستکس تضمین خواهند داد؟” گفت: هیچ تضمینی وجود ندارد که اروپا کار آمریکا را تکرار نکند، اروپایی ها تا زمانی که منافعشان تامین شود همکاری می کنند و اینگونه فکر می کنند که ماندن ایران در برجام و نرفتن به سمت سلاح های هسته ای منافعشان را تامین می کند و در حقیقت اگر این منافع را نداشته باشند، زیر تعهدات خود می زنند و دیگر سر میز مذاکره با ایران نمی نشینند.

عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی ایران و آلمان اشاره کرد: اروپایی ها از بدو آغاز مذاکرات همواره مرتب و پشت سر هم از ایران امتیاز می گیرند ولی زمانی که می خواهند امتیازی بدهند ذره ذره و مثقال مثقال می دهند.

رنجبران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه “آیا اروپایی ها می توانند مستقل از آمریکا آمریکا عمل کنند؟” گفت: خیر، من این مسئله را بارها گفته ام که اروپایی ها توان مستقل عمل کردن از آمریکا را ندارند و در واقع قرابتی که اروپایی ها به لحاظ سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به آمریکا دارند این قرابت را با ایران ندارند و دلیلی ندارد که اروپایی ها آمریکا را رها کنند و به ایران نزدیک شوند.

وی در ادامه افزود: اروپایی ها تا زمانی با ایران هستند و به ایران چراغ سبز نشان خواهند داد که منافعشان در منطقه و خاورمیانه تامین شود.

عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی ایران و آلمان اظهار داشت: اصلاً اروپایی ها با آمریکایی ها به هیچ عنوانی حاضر نیستند این همه به ایران فشار بیاورند تا ایران خودش را به دامن روسیه بیاندازد، چون ایران برایشان مهم است و نمی خواهند ایران مثل چین و روسیه شود.

رنجبران در پایان گفت: حتی برخی از رفتار اروپایی ها و آمریکا با ایران، بخاطر صف آرایی سیاسی، اقتصادی و نظامی جلوی چینی ها است که نکند ایران هم مثل چین بیاید و اروپا را بخورد.