روز گذشته خبری مبنی بر اذیت و آزار گروهی دانش‌آموزان یک دبیرستان غیر انتفاعی پسرانه در غرب تهران در رسانه ها منتشر شد. بر اساس اعترافات معلم در این فیلم، وی فیلم های مستهجن را به دانش آموزان نشان داده است.

آنگونه که والدین اعلام می کنند دانش آموزان بعد از دیدن این فیلم ها اقدام به تجاوز به یکدیگر کرده اند. فیلم اعترافات این معلم که اعلام می کند به خاطر جنبه های غیر از مسائل جنسی این فیلم ها را به دانش آموزان نشان داده است در شبکه های اجتماعی منتشر شده است.
متاسفانه یکی از پایگاه های اطلاع رسانی داخلی با بی توجهی به آبروی خانواده های این دانش آموزان اقدام به انتشار فیلم و عکس از جلسه این خانواده ها با مسئولین آموزش و پرورش کرده است هر چند این فیلم از روی خروجی این پایگاه حذف شده اما در شبکه های اجتماعی در حال انتشار است و همین مساله آبروی این دانش آموزان را زیر سوال برده است.

حقیقت این ماجرا این است که آموزش مسائل جنسی در مدارس کشور از مدت ها در قالب ۲۰۳۰ رقم خورده بود؛ تا جایی که بارها مسئولان ارشد نظام نسبت به آموزش این مفاهیم در مدارس هشدار داده بودند.

اگر یک فیلم می تواند دانش آموزان مدارس دبیرستان را وادار به اعمال شنیع کند آموزش این مفاهیم در قالب فیلم و عکس در سنین پایین تر می تواند زمینه و بستری برای اقدامات وحشتناک تر در مقاطع تحصیلی پایین تر باشد.

در شرایط جامعه فعلی ما که بستر های فرهنگی و دینی ما مانع از روابط جنسی آزاد و بی بند و باری است دانش آموزان هم در محیطی سالم به لحاظ جنسی پرورش پیدا می کنند اما هنوز مشخص نیست اگر پای آموزش های جنسی به مدارس باز شود زمینه برای مشکلات بیشتر و عمیق تری برای دانش آموزان فراهم می شود.

کسانی که مصرانه پیگیر ورود مسائل جنسی به مدارس بودند باید پاسخگو باشند که بدون داشتن مطالعه جامع و کامل امکان و شرایط اجرا ۲۰۳۰ را به کشور فراهم کردند.

در شرایطی که مسئولان آموزش و پرورش مدعی هستند که آموزش ۲۰۳۰ در مدارس وجود ندارد اما اخبار از گوشه و کنار کشور نشان می دهد که سند ۲۰۳۰ در حال اجرای بی سر و صدا در مدارس است.