حجت‌الاسلام شهاب مرادی همزمان با سالروز رحلت حضرت خدیجه(س) در صفحه شخصی‌اش نوشت:
سخن از یک نامِ غریب است. نامی که در بین اسامی دختران ایرانی هر روز کمتر می‌شود؛ نام یک مادر؛ مادر مهربان همه ما.
همیشه برایم این «غربت» عجیب بوده! زیرا اسباب شهرت و محبوبیت تماماً در او و تاریخ زندگی‌اش جمع است؛ اما کوتاهی ما و شاید عوامل تاریخی دیگری باعث شده ما او را در حد شأنش تجلیل نکنیم و در بین مسلمین آن طور که شایسته حق اوست تکریم نشود.
کسی که نزد خدا و پیامبر اعظم(ص)، از اهمیت و مرتبت خاص و والایی برخوردار بود. خانم بزرگواری که رسول خدا، برای وفات او، به جای روز عزا، «سال حزن و غم» اعلام کرد؛ عام الحزن!
او قبل از ازدواج دوشیزه‌ای ثروتمند، باشکوه و فخامت و جلال بود و بسیار زیبا و گرامی؛ او را اهل مکه، ملکه عرب نامیده بودند و به جهت نجابت و عظمتش مورد احترام همگان بود.
او اولین همسر پیامبر خداست، او اولین زن مسلمان است، او اولین نمازگزار به همراه پیامبر خدا و امیرمومنان است، او در تصدیق و تأیید نبوت رسول خدا، در حمایت و فداکاری برای اسلام لحظه‌ای کوتاهی نکرد. او وفادارترین یاور، آرام‌بخش‌ترین حامی برای رسول خدا بود، او سخاوت‌مندترین پشتیبان و عاشق‌ترین معشوق برای همسرش محمد مصطفی(ص) بود. او مادر فرزندان رسول خدا است؛ مادر فاطمه اطهر(س)
او در ایمانش به خدا و رسول ثابت قدم و پاکباز بود. رسول خدا(ص) فقط او و سه زن الهی را در زمره زنان برگزیده عالمین معرفی کرد و در بین تمام زنان خلقت خدیجه کبری(س) و دخترش فاطمه زهرا(س) و آسیه(س) و مریم(س) را «انسان کامل» نامید.
او در تمام مکارم اخلاق بی همتا بود. لذا بارها بعد از وفات خدیجه حتی به همسران خود می‌فرموند: خدیجه و أینَ مثلُ خدیجه؟
به گزارش فارس مرادی با راه‌اندازی پویشی به نام «تکریم مادر مهربان» از همه کسانی که دختر دارند خواست تا در این روز فرزندشان را با نام «خدیجه» صدا بزنند.
