از زمان روی کار آمدن شورای پنجم، شهرداری در دوره سکون و رکود به سر می برد و گروکشی های سیاسی وقتی برای رسیدگی به امور شهر باقی نگذاشته است. اگرچه همه می دانند که نجفی هم به خاطر همین مسائل به کار گرفته شد اما در حال حاضر مسئله اصلی به کار گیری شهرداری است که مدیریت بر امور شهر را بلد بوده و به دنبال نقد گذشته و فریب اذهان عمومی نباشد چرا که در حال حاضر سیاسی کاری اعضای شورای شهر بر کسی پوشیده نیست.

وقتی نجفی استعفا داد و رفت تازه سیاسی کاری ها به نقطه اوج خود رسید و اعضای شورا برای انتخاب شهردار، نامزدهایی را در لیست قرار دادند که اغلب آنها یا دارای کارنامه قوی و مرتبط با اموری شهری نیستند و یا دارای سبقه و سابقه سیاسی هستند و نسبت به اداره شهر آگاهی و تسلط لازم را ندارند. این سیاسی بودن شهردار می تواند آسیب ها و آفت های متعددی به دنبال داشته باشد و دوباره همان ماجرای نجفی و سیاه نمایی های سریالی تکرار شود.

حسین کنعانی مقدم، دبیر کل حزب اصولگرای سبز درباره سیاسی بودن شهردار بعدی تهران گفته است: همه آدم‌ها سیاسی هستند، اما اینکه حزب یا یک جناح سیاسی خاص برای این‌ها تصمیم بگیرد و شهرداری با این روند مدیریت شود، درست نیست چرا که شهرداری یک مرکز عمومی است و منافع و مطالبات مردم به مدیریت شهری بازمی گردد و نباید شهردار جناحی باشد.

اما مسئله تنها سیاسی بودن یا نبودن شهردار بعدی تهران نیست، مسئله این است که اعضای شورای پنجم برای در دست داشتن قدرت حاضر نیستند از اصولگرایان توانمند استفاده کنند، در حالی که همین جناح بازی ها سبب شده، شهرداری در دوره فعلی با بحران مواجه شود.

کنعانی مقدم گفته است: «پیش از انتخاب نجفی باتوجه به شناختی که نسبت به محسن هاشمی مطرح بود و توانمندی که داشت، قرار بود او به عنوان شهردار انتخاب شود، اما به خاطر اینکه اگر هاشمی از شورا خارج شود، عضو البدلی که وارد شورا می‌شود، چمران هست، مخالفت‌هایی در این زمینه وجود داشت».

بی تردید هنوز هم همین سلسله مسائل باعث شده تا شهرداری بلاتکلیف باقی بماند و گزینه هایی برای مدیریت شهری نامزد شوند که عملا دارای توانمندی و سبق و سابقه شهری نیستند. در حالی که اگر بر فرض مثال هاشمی به عنوان شهردار انتخاب شود و چمران به شورای شهر ورود پیدا کند اتفاق ناگواری روی نخواهد داد زیرا هرچه که باشد چمران با مسائل و مباحث شهری به خوبی آشنایی داشته و می تواند نظارت دقیق تری بر عملکرد مدیریت شهری داشته باشد.

محسن پیرهادی، عضو پیشین شورای شهر تهران هم معتقد است: «عده‌ای فکر می‌کنند که باید از درون حزب و خارج از مجموعه شهرداری مسئولان و مدیران خود را انتخاب کنند و در سیستم بگذارند، و مسئله مهم این است که شخصی که انتخاب می‌شود باید با کار شهرداری و روال آن آشنا باشد و حداقل در رزومه خود ۱۵ سال سابقه و تجربه داشته باشد   و این را هم باید در نظر داشت که سیاست زدگی سم مهلکی برای مدیریت شهری است».

اگر به لیست نامزدها نگاه کرده و سوابق آنها را بررسی کنیم، بهتر می توانیم در این باره قضاوت کنیم.

محمدابراهیم انصاری‌لاری یکی از گزینه‌های شورای شهری‌هاست که سوابق وی استاندار بوشهر (مهرماه ۷۶ تا شهریورماه ۷۸)، استاندار فارس (۸۰ تا ۸۴) و رئیس سازمان ثبت احوال ایران در دولت اصلاحات است. البته وی معاونت وزیر کشور  را هم در کارنامه خود دارد.

مرتضی بانک که گفته می شود در حزب اعتدال و توسعه یکی از احزاب نزدیک به حسن روحانی قرار دارد، از دیگر کسانی است که در لیست نامزدهای شهرداری تهران قرار دارد. وی سیاستمدار و کارشناس امور بازرگانی،‌ گردشگری و صنعت است  و معاون پژوهشکده و معاون دفتر و مشاور مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور حسن روحانی هم بوده است.

بانک استاندار کرمان و معاونت اداری مالی وزارت امور خارجه را در دوره اصلاحات بر عهده داشته است.

حبیب‌الله بیطرف هم به عنوان یکی دیگر از گزینه های شهردار تهران مطرح است، وی از سال ۷۶ تا ۸۴ وزارت را بر صنعت آب و برق کشور بر عهده داشته و عضویت مرکز تحقیقات آب جهاد سازندگی، استاندار استان یزد، رئیس هیئت مدیره سازمان سازندگی و آموزش وزارت نیرو و مسئولیت وزارت نیروی دولت هفتم و هشتم نیز از دیگر سوابق وی به شمار می رود.

محمدعلی پنجه فولادگر از دیگر گزینه های شورای شهر است که سابقه استانداری مازندران را در کارنامه خود دارد.

اسماعیل تبادار نیز از جمله کسانی است که در لیست ۲۸ نفر شورای شهر قرار دارد. وی معاون استاندار فارس در دولت اصلاحات بوده و در فاصله سال‌های ۸۱ تا ۸۴ هم استاندار بوشهر بوده است.

معاون عمرانی استانداری بوشهر، تصدی شهرداری گچساران، معاون عمرانی استانداری کهگیلویه و بویر احمد، معاون عمرانی استانداری فارس، معاون برنامه ریزی و اقتصادی استانداری گیلان در کارنامه کاری اش قرار دارد.

احمد ترک نژاد هم یک سیاستمدار اصلاح طلب است که نامش در لیست اعضای شورای شهر قرار دارد.

نماینده اتاق بازرگانی تهران و معاون وزیر جهاد سازندگی در دولت ششم و استاندار کرمانشاه در دولت هشتم از جمله سوابق وی به شمار می رود.

نام قاسم تقی‌زاده خامسی هم در لیست نامزدهای شهرداری تهران به چشم می خورد. وی شهردار مشهد  است و به مدت ۶ سال معاون خدمات شهری کرباسچی بوده است و در سال‌های ۶۶ تا ۷۱ معاون‌ فنی استانداری خراسان‌رضوی بوده است.

محمدمهدی تندگویان هم در لیست قرار دارد. وی عضو شورای اسلامی شهر تهران در دوره چهارم و سخنگوی فراکسیون اصلاح طلبان بوده است و در حال حاضر معاون امور ساماندهی جوانان این وزارتخانه است.

محمود حجتی از دیگر گزینه های اصلاح طلبان برای شهرداری تهران است. وی در دولت یازدهم وزیر کشاورزی بود و در حال حاضر نیز این سمت را داراست. استانداری سیستان و بلوچستان و برعهده گرفتن وزارت راه و ترابری در کارنامه اش مشاهده می شود.

سید محمود حسینی، حسینی مکارم، پیروز حناچی و محمد حقانی و مصطفی سلیمی در لیست شورای شهر برای تصدی کرسی مدیریت شهری قرار گرفته اند. محمود حسینی سیاست‌مداری است که در فاصله سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ استاندار سیستان و بلوچستان و از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ استاندار اصفهان در دوره اصلاحات بوده است.

حسینی مکارم در کارنامه کاری خود معاونت اداری و مالی آموزش و پرورش تهران و مدیر کل مدارس شبه قاره هند مدیریت اداره آموزش و پرورش منطقه ۱۴ تهران و مدیرکل بودجه و تشکیلات وزارت آموزش و پرورش را دارد.

وی در سازمان سرمایه گذاری شهرداری تهران قرار داشته و پس از روی کار آمدن نجفی به عنوان شهردار تهران، به عنوان معاون مالی و اقتصادی شهرداری تهران انتخاب شد و  در حال حاضر سرپرست شهرداری تهران است.

مکارم از آغاز دولت روحانی به عنوان معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری منصوب شد.

محمد حقانی دارای ۳۷ سال سابقه کار در شهرداری های اصفهان و تهران و اولین معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران به مدت  ۵ سال است. عضویت سازمان‌های وابسته به حوزه های خدمات شهری و فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران از جمله سوابق وی به شمار می رود.

پیروز حناچی، عضو هیئت علمی و دانشیار دانشکده معماری دانشگاه تهران است  و مقاله های متعددی درباره مرمت بافت‌های با ارزش شهری و روستایی و کتاب‌های در زمینه میراث جهانی و تئوری مرمت را ترجمه کرده است.

مصطفی سلیمی هم با دکترای محیط زیست دارای سابقه شهرداری در مناطق ۶، ۱۸ و ۲۱ شهرداری تهران بوده و مسئولیت ارزشیابی و کنترل عملکرد وزارت کشور، مسئول رسیدگی به شکایات وزارت کشور را هم در کارنامه دارد.

در این لیست نام کسانی همچون محسن مهرعلیزاده؛ استاندار اصفهان و استاندار خراسان در دولت اصلاحات و  محمدرضا عارف که سیاستمداری اصلاح طلب است و همه با سابقه کاری او آشنایی دارند و فرشید گل زاده، مشاور محمدرضا عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۲ به چشم می خورد.

سیدمناف هاشمی لمردی از دیگر گزینه‌های پیشنهادی اعضای شورای شهر است. وی سیاستمدار و استاندار کنونی گلستان است و مسئولیت هایی نظیر معاونت برنامه‌ریزی و توسعهٔ شهری و قائم مقام معاونت خدمات شهری از جمله سوابق وی به شمار می رود.

محمدحسین مقیمی هم در لیست نامزدهای شهرداری تهران قرار دارد. وی استاندار تهران است و برای مدت کوتاهی شهردار تهران بوده است. وی فعالیت در شهرداری خمین، قائم‌مقام معاون اجرایی رئیس‌جمهور هاشمی رفسنجانی و معاونت امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را در کارنامه خود دارد.

محمدرضا واعظ مهدوی هم از دیگر کسانی است که در لیست ۲۸ نفره شورای شهر قرار دارد و  معاونت توسعه امور علمی و فرهنگی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، مشاور وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی و مسئولیت کمیته امور اجتماعی تحقق سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران بخشی از سوابق کاری وی به شمار می رود.

رضا ویسه، علی اوسط هاشمی و محسن هاشمی هم در زمره نامزدهای شهرداری تهران قرار دارند.

رضای ویسه، ریاست هیئت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) را بین سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ برعهده داشته است. علی اوسط هاشمی، سیاست‌مدار اصلاح طلب، معاون وزیر جهاد کشاورزی و مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران در دولت دوازدهم بوده و استاندار سابق استان سیستان و بلوچستان در دولت یازدهم بوده است.

محسن هاشمی بهرمانی هم از دیگر کسانی است که در این لیست قرار دارد. وی ریاست هیئت‌مدیره و مدیرعاملی شرکت متروی تهران را بر عهده داشته‌ و در حال حاضر ریاست شورای اسلامی شهر تهران را بر عهده دارد.

اغلب کسانی که نامشان ذکر شد، سیاستمدار و استاندار بوده اند و این مسئله بازهم سند دیگری است که اثبات می کند، روند انتخاب شهردار همچنان بر همان سبک و سیاق گذشته استوار است و به اصطلاح در بر همان پاشنه سیاست می چرخد. اگر مسئله غیر از این بود باید نام کسانی در لیست قرار می گرفت که در حوزه مدیریت شهری حرفی برای گفتن داشته باشند، نه اینکه در زمینه سیاست دستشان پرباشد و در حوزه شهری دارای آگاهی و درک لازم نباشند.

انگار شورای پنجم می خواهد همچنان نامش بر سر زبان ها باشد و دیگر ترسی ندارد از اینکه همه بگویند این شورا به سیاست بیش از خدمت گذاری برای مردم توجه دارد. برهمین اساس ما بازهم تکرار می کنیم که این لیست نشان می دهد، اصلاح طلبان دست بردار سیاسی بازی نیستند و می خواهند با تداوم این روند کلانشهر تهران را به ویرانه تبدیل کنند!