رشد روزافزون طلاق در جامعه موجب نگرانی جدی خانوادهها در کشور شد، چرا که طی سالهای اخیر، این پدیده نامبارک در جمهوری اسلامی ایران روند روبه افزایش یافته است.
مازندران نیز در این میان، بین سه استان نخست کشور قرار دارد که این موضوع نشاندهنده وضعیت بحرانی مازندران در زمینه طلاق است.
نکته تاسفانگیز در این ارتباط، افزایش این حادثه شوم در شهرستانهای مرکزی مازندران به ویژه فریدونکنار است که در میان شهرستانهای این استان رتبه نخست را در این موضوع ناخوشایند دارد.
هرچند بسیاری از مسئولان و محققان معتقدند که بخشی از افرادی که در این شهرستان برای پایان زندگی مشترک خود اقدام میکنند، از جاهای دیگر به فریدونکنار میآیند، اما به نظر میرسد این سخن در عمل نادرست است.
بر اساس آمارهای غیررسمی از هر ۱۰۰ ازدواج در فریدونکنار ۶۰ طلاق صورت میگیرد که آمار بسیار بالایی است به گونهای که این شهرستان با ۲۰۳ طلاق در ۱۰ ماهه نخست سال ۹۴ آماری تکاندهنده داشت.
هرچند این آمار تنها مختص به شهر فریدونکنار نیست، روستاهای این شهرستان نیز از این آمار تاسفبرانگیز بینصیب نمانده است.
اگر بگوییم این آمار نگران کنندهتر از شهر فریدونکنار است دور از تصور نیست، چرا که از ابتدای سال ۹۵ تاکنون کمتر از یکماه ۸ پرونده طلاق از یک روستا در حال بررسی است.
این آمارنشان دهنده وضعیت نامناسب فرهنگی در شهر و روستاهای مازندران به ویژه فریدونکنار است که توجه بیشتر مسئولان را میطلبد.
مسئولان روستایی مانند شورای اسلامی، دهیاران و بخشداران باید در این زمینه به طور جدی وارد شوند، برخی از مسئولان روستایی اهتمام خود را منحصر به فعالیتهای عمرانی کردهاند و از دیگر وظایف خود غافل شدهاند.
در حالی که وظیفه اصلی شورا، دادن مشورت و کمک کردن است، بسیاری از آنها از این امر مهم غافل شده و تنها به دنبال پروژههای عمرانی روستاهای خود هستند.
اگر نگاهی به مهمترین وظایف و اهداف تشکیل شورا در جمهوری اسلامی ایران بیاندازیم، میبینیم که یکی از مهمترین ارکان حقوقی هر روستا شورای اسلامی است که بر اساس اصل یکصدم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای پیشبرد سریع برنامههای اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی تشکیل شده است.
با توجه به نقش محوری شورای اسلامی در روستاها، آنها میتوانند با نفوذ در میان خانوادهها در مقابل بسیاری از آسیبها بویژه طلاق سدی محکم ایجاد کنند و موجب آرامش در خانوادهها شوند.
با توجه به آمارهای بیان شده، شوراهای اسلامی هر روستا میتوانند با یک برنامهریزی دقیق برای جوانان که در مقطع ازدواج به سر میبرند، سطح فرهنگی آنها را افزایش داده و با استفاده از مشاورانی خوب این جوانان و خانوادههای آنان را از خطر آسیبهای فرهنگی بویژه طلاق نجات دهند.
احتمالا بزرگترین پاسخ این اعضا و مسئولان روستائی نصب بنر است که به طور قطع فایدهای در بر ندارد. واقعیتهای آماری پدیده مخرب طلاق در روستاهای فریدونکنار گویای کاستیهای فراوان در حوزه مسائل و بایستههای فرهنگی است که باید مورد توجه و جبران اولیای این شهرستان قرار گیرد تا از بروز فاجعه جبرانناپذیر جلوگیری بعمل آید.