شکست تیم امید ایران از قطر در بازی دوم از مرحله گروهی انتخابی المپیک ۲۰۱۶ – ریو برای علاقمندان به فوتبال بسیار تلخ بود اما این باخت، حاشیه ویژه و جالب این بازی را تحت‌الشعاع قرار دارد؛ آنهم حضور میلاد و مهرداد محمدی دو قلوهای جوان فوتبال ایران، در ترکیب تیم امید. این دو قلوها، در یکی دو فصل اخیر با درخشش در تیم راه‌آهن چهره شده و حتی به اردوی آماده‌سازی تیم ملی بزرگسالان هم دعوت شدند که میلاد یک بازی هم برای تیم ملی انجام داد. بازی با قطر اما فرصت بسیار خوبی برای آنها بود تا در دیدار رسمی بین‌المللی کنار همدیگر به میدان بروند.
تاریخ تولد آنها هفتم مهرماه سال ۱۳۷۲ بوده که میلاد ۵ دقیقه بزرگتر از مهرداد است. جاوید تیم نخست هر دوی برادر بود و سپس به پاراگ، داماش تهران و استیل آذین رفتند. دوران مقدس سربازی اما آنها را از هم جدا کرد. میلاد به نیروی زمینی رفت و مهرداد به عقاب، تا در یک باشگاه ورزشی این دوران را سپری کنند. هرچند این دو در نیم فصل اول لیگ پانزدهم در تیم راه‌آهن بودند اما به نظر می‌رسد باز هم قرار است بین آنها فاصله بی‌افتد زیرا بحث انتقال میلاد به تیم «ترک گروژنی» جدی شده است.
داستان جالب زندگی آنها به بازیدر تیم محلی «جاوید فلاح» برمی‌گردد که هر دو ۱۴ – ۱۵ ساله بودند. به دلیل اینکه دیر به تیم ملحق شدند، تنها برای یکی از آنها کارت بازی صادر شد، به همین خاطر مهدی نصرتی مربی تیم، بصورت متناوب به هر دو بازی بازی داد تا هر دو با یک کارت در مسابقات به میدان بروند.
هرچند در گذشته برادرانی در فوتبال ایران چهره شدند که برخی در یک تیم و برخی در تیم‌های متفاوت به میدان رفتند اما میلاد و مهرداد محمدی را می‌توان نخستین دوقلوهایی برشمرد که در یک باشگاه و تیم ملی با همدیگر به میدان رفته‌اند. پیش از آنها برادران مشهوری از جمله غلامحسین و پرویز مظلومی، مهدی و مرتضی فنونی‌زاده، شاهرخ و شاهین بیانی، مهدی و هادی مهدوی‌کیا، علی، فرشید و میلاد کریمی، حسین و رسول خطیبی، فرهاد و فرزاد مجیدی، سرژیک و آندرانیک تیموریان، محرم و رسول نویدکیا و مهدی و مجتبی شیری بودند که در فوتبال ایران چهرههای مطرح و شناخته شده‌ای بودند.
در تاریخ ورزش جهان هم دو قلوهایی بودند که با درخشش در مسابقات بین‌المللی، خاطرات خوبی را از خود برجای گذاشتند. از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز ۱۷۳ دوقلو ورزشکار شناسایی شده‌اند که تنها فیلیپ و ترسی نویل غیر هم جنس بوده‌اند. در زیر با دوقلوهای شاخص ورزشکار آشنا می‌شوید:
ویلفرد و هربرت بادلی
قدیمی‌ترین دو قلوهای تاریخ ورزش جهان برادران تنیس‌باز بادلی هستند که روز ۱۱ ژانویه سال ۱۸۷۲ ژانویه ۱۱ در شهر بروملی به دنیا آمدند. این دو برادر در سال‌های (۱۸۹۱، ۱۸۹۴، ۱۸۹۵ و ۱۸۹۶) قهرمان رقابتهای دوبل گراند اسلم ویمبلدون شدند. ویلفرد برادر بزرگتر در سال‌های (۱۸۹۱، ۱۸۹۲ و ۱۸۹۵) قهرمان شد و هربرت در سال‌های (۱۸۹۴، ۱۸۹۵ و ۱۸۹۶) در جمع ۴ مرد برتر رقابتهای انفرادی این گراند اسلم قرار گرفت. ویلفرد درحالی درسال ۱۸۹۱ قهرمان این جام معتبر شد که ۱۹ ساله بود، رکوردی که ۹۴ سال بعد توسط بوریس بکر شکسته شد. در نهایت هربرت زودتر از برادر بزرگش یعنی در روز ۲۴ ژانویه سال ۱۹۲۹ در شهر منتون فرانسه درگذشت و ویفرد هم در ۲۰ جولای سال ۱۳۹۱ در شهر کن فرانسه دیده از جهان فروبست.
آناتونی و سرگئی بلوگلازوف
ستاره‌های کشتی روسیه برادران دوقلوی بلوگلازوف هستند که در تاریخ ششم سپتامبر ۱۹۵۶ در شهر کالینینگراد روسیه به دنیا آمدند. سرگئی با کسب دو مدال طلا در المپیک‌های (۱۹۸۰ – روسیه و ۱۹۸۸ – سئول و ۶ مدال طلای قهرمانی جهان در وزن ۵۷ کیلوگرم از پرافتخارترین کشتی‌گیران تاریخ به شمار می‌رود. برادر دوقلوی او آناتولی بلوگلازوف هم در وزن ۵۲ کیلوگرم قهرمان المپیک ۱۹۸۰ مسکو و سه بار قهرمان جهان شد. سرگئی با قد ۱۵۴ سانتی‌متری کوتاه‌تر از آناتولی با ۱۵۹ سانتیمتر بود اما در وزن سنگین‌تری کشتی می‌گرفت، کشتی‌گیرانی که به دلیل تحریم المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس، شانس کسب مدال در آن رقابتها را از دست دادند.
تاشی و نونگشی مالیک
دو خواهر دوقلوی کوهنورد ۲۱ ژوئن ۱۹۹۱ در بیمارستان نظامی در شهر میروت هندوستان دیده به جهان گشودند که جوانترین دخترانی لقب گرفته‌اند که هفت قله معتبر را در قاره‌های مختلف جهان فتح کرده‌اند. این دو در فوریه ۲۰۱۲ قله کلیمانجارو (بلندترین قله آفریقا)، در می ۲۰۱۳ قله اورست (بلندترین قله جهان و آسیا)، در آگوست ۲۰۱۳ قله البروس (بلندترین قله اروپا)، در ژانویه ۲۰۱۴ قله آکونکاگوا (بلندترین قله آمریکای جنوبی)، در مارس ۲۰۱۴ قله هرم کارستنز (بلندترین قله استرالیا)، در ژوئن ۲۰۱۴ قله مک کینلی (بلندترین قله آمریکای شمالی) و در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۴ قطب جنوب را فتح می‌کند و در نهایت در آوریل ۲۰۱۵ برای اسکی به قطب شمال می‌روند. نام آنها به عنوان نخستین دوقلوهای دختر که به قله اورست صعود کردند، در کتاب گینس هم ثبت شده است.
فرانک و رونالد دی‌بوئر
معروف‌ترین دوقلوهای فوتبال این دو ستاره هلندی هستند که متولد ۱۵ می سال ۱۹۷۰ در شهر هورن هستند؛ حتی مشهورتر از «رنه و ویلی فن‌دکرکوف» که ۱۹ سال زودتر از آنها به دنیا آمده و برای تیم ملی این کشور هم به میدان رفتند. هر دو فوتبال خد را در آکادمی آژاکس شروع کرده و در سال ۱۹۹۹ به بارسلونا پیوستند. البته رونالد به مدت دو سال در تیم توئنته بازی کرد و سال ۱۹۹۳ دوباره به آژاکس بازگشت. فرانک که مدافع بود، تا سال ۲۰۰۳ در بارسا ماند و از آنجا به گالاتاسرای، گلاسکو رنجرز، الریان و الشمال قطر رفت و در ۱۱۲ بازی ملی، ۱۳ گل به ثمر رساند اما رونالد در پست هافبک چندان موفق نبود و در سال ۲۰۰۰ به رنجرز رقت و در سال ۲۰۰۴ به همراه برادرش به الریان رفت و سپس به الشمال قطر پیوست. او در ۶۷ بازی ملی ۱۳ گل زد. فرانک در طی سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ در تیم ملی هلند مربی بود اما امروز سرمربی آژاکس است؛ درحالیکه رونالد در این تیم هلند یک مربی است.
مایک و باب برایان
رابرت چارلز «باب» و مایکل کارل «مایک» را می‌توان جزو موفق‌ترین دو قلوهای ورزش برشمرد زیرا یک مدال طلا و یک برنز المپیک را در کارنامه ورزشی خود دارند. آنها متولد ۲۹ آوریل سال ۱۹۷۸ در فوریدا آمریکا هستند که مایک دو دقیقه زودتر به دنیا آمد. این دو قلوها در مسابقات تنیس دوبل المپیک ۲۰۰۸ چین به مدال برنز و المپیک ۲۰۱۲ لندن به مدال طلا دست یافتند. قهرمانی در مسابقات آزاد ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ استرالیا، ۲۰۰۳ و ۲۰۱۳ فرانسه، ۲۰۰۶، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۱ ویمبلدون و ۲۰۰۵، ۲۰۰۸، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ آزاد آمریکا هم در کارنامه ورزشی آنها قرار دارد. مایک راست دست و باب چپ دست است که به همین دلیل به «دوقلوهای آئینه‌ای» مشهور هستند. البته این دو در مسابقات انفرادی تنیس چندان توفیقی نداشتند و تنها برایان در مسابقات آزاد استرالیا در سال ۲۰۰۰ به مرحله سوم راه یافت.
فیلیپ و تریسی نویل
خواهر و برادرهای دو قلوی معروف انگلیسی در ۲۱ ژانویه ۱۹۷۷ در شهر بوری به دنیا آمدند. فیلیپ در مسیر حرکتی برادر بزرگش گری قرار گرفت و درحالیکه ۱۳ ساله بود، وارد آکادمی منچستریونایتد شد. او که سابقه بازی در همه رده‌های فوتبال انگلستان را دارد و ۵۹ بار پیراهن تیم ملی کشورش را برتن کرده است، در سال ۱۹۹۵ وارد تیم بزرگسالان منچستر شد و به مدت ۱۰ سال در این تیم بود. سپس به تیم اورتون رفت و تا پایان سال ۲۰۱۳ که از فوتبال خداحافظی کرد، در این تیم بود. تریسی خواهر دوقلوی فیلیپ اما به جای فوتبال به نت‌بال علاقمند بود و در مسابقات کشورهای مشترک‌المنافع در سال ۱۹۹۸ کوالالامپور به مدال برنز رسید. خواهر برادران مشهور فوتبال انگلستان، در سال ۲۰۰۸ و به دلیل مصدومیت، از ورزش حرفه‌ای کناره‌گیری کرد.
حمیت و هلیل آلتین‌تاپ
دو قلوهای فوتبال با نژادی ترک که در هشتم دسامبر سال ۱۹۸۲ در شهر گلزن کرشن آلمان بدنیا آمدند. این دو فوتبال‌شان را از سال ۲۰۰۰ و در تیم واتنشید آغاز کردند که بعد از ۳ سال، حمیت که ۱۰ دقیقه از هلیل بزرگتر است، به شالکه رفت در سال ۲۰۰۷ از این تیم راهی بایرن مونیخ شد. او که ۷۷ بازی ملی با ۸ گل زده دارد، در سال ۲۰۱۱ به رئال مادرید رفت و بعد از یک سال به تیم گالاتاسرای پیوست. هلیل اما در سال ۲۰۰۳ راهی کایزرسلاترن شد و بعد از ۳ سال به شالکه رفت. او در سال ۲۰۱۰ به اینتراخت پیوست و بعد از یکسال با تیم ترابزون‌اسپور ترکیه قرارداد بست. برادر کوچک آلتین‌تاپ‌ها ۳۸ بازی ملی با ۸ گل زده در کارنامه‌اش دارد.
جئورجینیا و کرولاین اورس سویندل
موفق‌ترین خواهران دوقلوی تاریخ ورزش، این دو قایقران نیوزلندی هستند که در تاریخ ۱۰ اکتبر سال ۱۹۸۷ در شهر هیستینگز بدنیا آمدند. این دو در المپیک‌های ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ چین به مدال طلای دوبل دست یافتند و در مسابقات جهانی ۲۰۰۲ سویا، ۲۰۰۳ میلان و ۲۰۰۵ جیو هم بر سکوی نخست ایستادند. کسب مدال نقره در مسابقات جهانی ۲۰۰۱ لوسرن و مونیخ ۲۰۰۷ و برنز در ۲۰۰۶ اتون از دیگر افتخارات این خواهران نیوزلندی است. این دو بعد از پایان المپیک ۲۰۰۸ در اوج از دنیای قهرمانی خداحافظی و در همان سال جایزه ورزشکار برجسته المپیکی را از کمیته ملی المپیک نیوزلند دریافت کردند.
واسیلی و الکسی ولادیمیرویچ
برادران «ولادیمیرویچ» متولد ۲۰ ژوئن سال ۱۹۸۲ در شهر مسکو روسیه هستند. «تورپلدو زیل» نخستین باشگاه واسیلی بود و بعد از ۲ سال به تیم «زسکا موسکو» پیوست و در ۱۴ سال گذشته ۳۰۳ بازی برای این تیم انجام داده است. وی ۹۴ بازی هم برای تیم ملی روسیه انجام داده و ۴ گل نیز به ثمر رسانده است. برادرش الکسی هم فوتبالش را با تیم «تورپلدو زیل» آغاز و بعد از یک فصل به تیم «چرمومورتس» رفت اما از سال ۲۰۰۱ تا به امروز با پیراهن «زسکا موسکو» به میدان رفته است. همبازی بودن با برادر، در تیم ملی هم ادامه دارد اما او تنها ۵۵ بار به عنوان مدافع در تیم روسیه بازی کرده؛ آنهم بدون گل زده.
کاترین و کریستین لونده
خواهران دو قلویی که نقش مهمی در موفقیت‌های بزرگ تیم هندبال نروژ داشتند، متولد ۳۰ مارچ سال ۱۹۸۰ در شهر کریستیان‌ساند هستند. آنها هندبال را بصورت حرفه‌ای از «واگ ویپر» آغاز و در سال ۲۰۰۴ به «آلبورگ» پیوستند. ۳ سال بعد راهی «ویبورگ» شدند، آخرین تیمی که بصورت مشترک در آن بازی کردند زیرا کریستین از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ در «آی.کی واگ» بازی کرد اما کاترین به تیم «گیوری» رفت و بعد از ۵ سال بازی در این تیم، در سال ۲۰۱۵ راهی «روستون دان» شد. کریستین از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۳ برای تیم ملی نروژ بازی کرد و در ۱۸۱ مسابقه ۴۹۶ گل به ثمر رساند اما کاترین که دروازه‌بان است، یکسال بعد پیراهن تیم ملی نروژ را برتن کردند و تا به امروز ۲۴۴ بازی انجام داده و ۳ گل هم زده است. قهرمانی در المپیک‌های ۲۰۰۸ چین و ۲۰۱۲ لندن، قهرمانی در جام جهانی هندبال در سال ۲۰۱۱ و کسب سه طلای مسابقات قهرمانی اروپا در سال‌های ۲۰۰۴، ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ بخشی از افتخارات این دو خواهر در تیم هندبال نروژ بود.
کنجی و تسوگی‌هارو اوگیوارا
پر افتخاترین دو قلوهای آسیایی، برادران ژاپنی هستند که در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۶۹ بدنیا آمدند. البته کنجی افتخارات بیشتری نسبت به برادرش بدست آورد. او در دو المپیک زمستانی ۱۹۹۲ آلبرتویل و ۱۹۹۴ لیلهمر در رشته (۱۰X۳ کیلومتر) به مدال طلا دست یافت. این اسکی‌باز در مسابقات جهانی ۱۹۹۳ فالون در دو ماده (۱۰X۳ کیلومتر و ۱۵ کیلومتر)، در ۱۹۹۵ توندربای در ماده (۴X۵ کیلومتر تیمی) و در ۱۹۹۷ تروندهیم در ماده (۱۵ کیلومتر) صاحب مدال طلا شد و در ۱۹۹۹ رامسائو در ماده (۷.۵ کیلوکتر) به مدال برنز رسید اما تسوگی‌هارو تنها در مسابقات جهانی ۱۹۹۵ توندربای در ماده (۴X۵ کیلومتر تیمی) به همراه برادرش و ماساشی آبه و تاکانورو کونو به مدال طلا دست یافت که این تنها افتخار دوران ورزشی‌اش بود. کنجی که مدال «هولمن کولن» را در سال ۱۹۹۵ دریافت کرد تا اولین شخص غیر اروپایی و اولین آسیایی باشد که این افتخار را به دست می‌آورد، در سال‌های اخیر وارد عرصه سیاست هم شده و در حذب ریبرال کشورش به فعالیت می‌پردازد.
مونیکا و جاکلین لامورکس
این دو خواهر آمریکایی را می‌توان موفق‌ترین ورزشکاران ورزش‌های زمستانی دانست که در سوم جولای سال ۱۹۸۹ در شهر گراند فورکس به دنیا آمدند. آنها هاکی روی یخ را در ۱۲ سالگی و در تیم «پیوی‌آ بویز» آغاز کردند و به خاطر شباهت چهره و نوع بازی «پادشاه گندم» لقب گرفتند و سپس به کالج «مریز» رفتند که ۳ عنوان مهم را با تیم این دانشگاه بدست آوردند. به خاطر عملکرد خوب‌شان در ۱۹ سالگی به تیم ملی آمریکا دعوت شدند و تا به امروز موفق به کسب دو مدال نقره در المپیک‌های زمستانی سال ۲۰۱۰ ونکوور و ۲۰۱۴ سوچی شدند. آنها در جام‌های جهانی ۲۰۰۹ فنلاند، ۲۰۱۱ سوئیس، ۲۰۱۳ کانادا و ۲۰۱۵ سوئد به مدال طلای مسابقات رسیدند و حالا امیدوارند در المپیک زمستانی بعدی، به مهمترین افتخار ورزشی‌شان یعنی مدال طلای آنها رقابتها دست یابند.
آندره و آرون هریسون
غول‌های سیاه‌پوست و جوان بسکتبال آمریکا که متولد ۲۸ اکتبر سال ۱۹۹۴ در شهر سان آنتیو آمریکا هستند. هر دو در مدرسه «تراویس» اصول اولیه بسکتبال حرفه‌ای را آموختند و در سال ۲۰۱۳ راهی تیم «کنتاکی» شدند. در ابتدای سال ۲۰۱۵، آرون راهی تیم «شارلوت هورنتس» شد تا آرزوهایش برای بازی در NBA برآورده شود اما آندره فعلا به تیم «لوا انرژی» پیوسته که در سطح اول بسکتبال آمریکا حضور ندارد. هرچند «استفان و جویی گراهام»، «داریوژ و کسیستوف لاورینوویچ»، «دیک و تام وان‌آرسدال» و «مارکیف و مارکوس موریس» دیگر دو قلوهای بسکتبال دنیا، معروف‌تر از این دو برادر هستند اما آرون ۲۱۲ سانتیمتر قد که ۹۶ کیلوگرم وزن دارد و آندره ۲۱۰ سانتی‌متری که ۹۵ کیلوگرم است، جوانترین دوقلوهای بلندقد قاره آمریکا محسوب می‌شوند. البته «بروک و روبین لوپز» که قد هردوی آنها دو ۲ متر و ۱۳ سانتیمتر است، لقب بلند قامت‌ترین ورزشکاران دوقلوی دنیا را به خود اختصاص داده‌اند.
داوین و جیسون مک‌کارتی
دو برادر سیاه پوست که در ۱۳ اوت ۱۹۸۷ در شهر نیاک نیویورک آمریکا به دنیا آمده و از چهرههای شاخص فوتبال آمریکای هستند. آنها فعالیت حرفه‌ای خود را از دانشگاه زاتگرز آغاز کردند اما امروز داوین با ۱۹۵ سانتیمتر و وزن ۸۸ کیلوگرم در تیم «نیوانگلند پاترویوتس» بازی می‌کند و جیسون با ۱۹۳ سانتیمتر قد و وزن ۸۸ کیلوگرم برای تیم «تنسی تیتانس» به میدان می‌رود. البته رویارویی این دو در مسابقات ورزشی جذابیت و حساسیت‌های خاصی هم دارد.
رافائل و فابیو داسلیوا
برادران فوتبالیست برزیلی که در ۹ جولای ۱۹۹۰ در شهر ریودوژانیرو برزیل به دنیا آمدند. هر دو فوتبال‌شان را بصورت مشترک از تیم فلومیننسه آغاز و در سال ۲۰۰۸ به منچستریونایتد رفتند. رافائل ۷ سال در منچستر ماند و در ۱۰۹ بازی ۵ گل برای این تیم به ثمر رساند اما در سال ۲۰۱۵ راهی لیون شد اما فابیو در سال ۲۰۱۲ به کوئینزپارک‌رنجرز رفت و یک سال بعد راهی کاردیف‌سیتی شد. هر دو برادر دو بازی ملی برای برزیل انجام داده‌اند اما به همراه تیم امید برزیل در المپیک ۲۰۱۲ حضور یافت و با این تیم به مدال نقره آن رقابتها رسید.
البته فوتبالیست‌های دو قلوی دیگری از جمله «ابه و پیتر ساند»، «آندریاس و توماس راولی» و … هم بودند که به ترتیب برای تیم‌های ملی دانمارک و سوئد موفقیت‌هایی را بدست آوردند اما در این گزارش به آنها اشاره نشده است.
