لیلا برخورداری بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در مورد فعالیت های اخیر خود در گفتگو  گفت: در حال حاضر در حال گپ و گفت برای بازی در یک سریال هستم و سریال بازی نقاب ها که در آن ایفای نقش کرده ام نیز در حال پخش از شبکه۲ است.

وی در خصوص وجه تمایز سینمای ایران با جهان گفت: سینمای ما با تمام محدودیت ها و سانسورهایی که وجود دارد باز هم می تواند حرف خودش را بزند و دیده شود، سینمای ما در دنیا با توجه به تمام محدودیت هایی که در فیلمنامه و اجرای کار داریم و مسائل دیگر که شاید در کشورهای دیگر مانند کشور ما وجود نداشته باشد، هر چند که هر کشوری شاید سانسورهای خاص خود را داشته باشد اما شاید با این فرمتی که در کشور ما وجود دارد، بحث سانسور مطرح است یا خیلی حساسیت ها بالا است، جالب است که سینمای ما با تمام این حساسیت ها و محدودیت ها می تواند فیلمی بسازد که حرف خودش را دنیا بزند و حتی به اسکار راه پیدا کند و این جایزه را دریافت کند، این همیشه برای من جذاب بوده است.

بازیگر سریال بازی نقاب ها  در مورد حضور فیلم های ایرانی در جشنواره های بین المللی و بها دادن جشنواره ها به فیلم های سیاسی بیان داشت: در هر کشوری فیلم سازهایی وجود دارند که فیلم های سیاسی می سازند، فیلم جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی که اسکار گرفت هیچ بحث سیاسی در آن مطرح نشده است، مهم ترین بحثی که در این فیلم مطرح شده بحث امروز جامعه ما یعنی دروغ است، کاملا یک بحث اجتماعی را مطرح می کند، من این دیدگاه را ندارم که هر فیلمی که ساخته می شود و در فستیوال های بین المللی مطرح می شود و جایزه می گیرد لزوما بحث سیاسی می کند؛ لزوما این طور نیست که بگوییم هر فیلمی که مطرح می شود و جایزه می گیرد حتما بحث سیاسی می کند و جامعه را نقد می کند، کما اینکه اگر چنین هم باشد من می گویم که در هر جای دنیا این قضیه وجود دارد، شما به هر کشوری بروید فیلم سازهایی دارند که اوضاع سیاسی جامعه شان را نقد می کنند، به نظر من این نکته مهمی نیست چون هر فیلمسازی رسالتش این است که فضای جامعه اش را به جهت اجتماعی و سیاسی نقد کند و باید این حق را داشته باشد.

وی درباره جایگاه سینمای کشورمان در جهان گفت: ما جزو کشورهایی هستیم که در سینمای جهان جایگاه خوبی داریم، ما در اکثر جشنواره های جهانی حداقل یک فیلم داریم، جایزه می گیریم و دیده می شویم؛ یک روند رو به رشد و صعودی را در سینما در حال طی کردن هستیم، در بحث اسکار و جشنواره های جهانی هم در ۲۰ سال اخیر اتفاق های خوبی برای سینمای افتاده است، ما ۲ اسکار داریم و این یک روندی رو به رشد را برای سینمای ایران نشان می دهد.

برخورداری در خصوص فیلم های کمدی و طنز سینما اذعان داشت: فضای جامعه غمگین شده است، فضایی شده که در واقع جامعه ما با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، به یکی از جوامع افسرده در دنیا تبدیل شده ایم، طبیعتا ممکن است که فیلمسازها به این سمت و سو بروند که فیلم های کمدی بیشتری بسازند تا بر روی فضای جامعه تاثیر مثبت بگذارند، اما این را تایید نمی کنم که هر فیلمی با هر فضایی بخواهد مجوز بگیرد و ساخته شود، بعضی از فیلم های کمدی سخیف هستند و هر اتفاقی که صرف خنداندن باشد درست نیست، در فیلم کمدی باید زبان هجو وجود داشته باشد،اما در بین تمام این کارها کمدی شریف هم وجود دارد که ما می بینیم مردم دوستش دارند و با آن ارتباط برقرار می کنند و آن را می پذیرند، در عین این که می خندند به فکر هم فرو می روند، در واقع رسالت یک فیلم طنز این است که همزمان با خنداندن مخاطب او را به فکر نیز فرو ببرد، صرف این نباشد که مخاطب به این اثر کمدی فقط بخندد و به هیچ چیز فکر نکند؛ رسالت کمدی ساز این است که مخاطب را بخنداند و به تفکر وادار کند، یعنی خنده و تفکر باید پایاپای باشد، در این صورت آن اثر کمدی موفق خواهد بود.

بازیگر سریال حس سوم در پاسخ به این این که اگر مدیر یا مسئولی در سینما بودید چه کاری می کردید گفت: این موردی است که باید با توجه به شرایط روز سینما برایش طراحی شود، بیشترین چیزی که سینما و تلویزیون به آن نیاز دارد، بحث بودجه و حمایت از فیلم هایی است که در حال اکران هستند، باید یک برنامه ریزی و تمهیدی اندیشیده شود که مردم به سینما بروند، سینمای مستقل نیازمند حمایت است، کسانی هستند که با بودجه شخصی فیلم می سازند و حمایت هم نمی شوند و در بحث اکران سینمای مستقل نیازمند حمایت است.

لیلا برخورداری در پایان گفت: یک بحث دیگر که وجود دارد تامین بودجه سریال ها است، تلویزیون سریال های زیادی تولید می کند که خیلی خوب است چون بازیگرهای زیادی را مشغول به کار می کند اما متاسفانه اتفاقی افتاده این است که بودجه لازم و کافی به کار تزریق نمی شود، اگر یک پروژه سریال چند ماهه باشد، وسط کار به دلیل کمبود بودجه متوقف می شود، اگر قرار است کارهای بیشتری ساخته شود باید حتما این برنامه ریزی برای بودجه آن اثر هم وجود داشته باشد، صرف این نباشد که فقط بگویند سریال تولید کنیم و چند نفر را بر سر کار ببریم، چون این افراد هم به پول نیاز دارند و تنها درآمدشان از همین طریق است، خود من تنها راه درآمدم بازیگری است و شغل دیگری ندارم؛ من شغلم همین است، عمر و زندگی ام را برای آن گذاشته ام و برایش تحصیل کرده ام، در نتیجه از این راه امرار معاش می کنم و پول در می آورم.؛ بودجه حرف اول را می زند و بعد به این فکر می کنیم که چه فیلمنامه و عوامل خوبی دارد.