مربیان فوتبال در نشست های خبری درباره تاکتیک تیمی، وضعیت روحی بازیکنان خود و بعضا ارزیابی حریف حرف می زنند و کمتر اتفاق افتاده که کسی درباره مسایل سیاسی، فرهنگی یا غیره صحبتی انجام داده باشد.
بر اساس این گزارش، کارلوس کی‌روش اما از این قاعده مستثنی است. او در روزهای پیش از جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل هم وقتی متوجه ناتوانی فدراسیون فوتبال (به ریاست علی کفاشیان) در تجهیز و تدارک مطلوب تیم ملی برای اعزام به اردوی اتریش و سپس برزیل شد در رویارویی با رسانه ها به سیاست ورود کرد و به موقع خطاب به حسن روحانی مطالب درخواستی‌اش را گفت و از این طریق توانست آنچه برای بازیکنان ملی پوش ایران نیاز داشت تأمین کند. او کمبودها در کمپ تیم ملی و وضعیت پاداش های اعضای تیم را گفت و در نهایت هم نه کامل ولی به آنچه مدنظر داشت رسید. کی روش در آن برهه و پس از خطاب قراردادن رییس جمهور، جامعه فوتبالی و عامه مردم را نیز با خود همراه کرد.
نکته مهم و مغفول مانده آن روزها، نقش و تأثیر درست رسانه‌های ایرانی در این بین بود!
شاید اگر این مطالب از سوی رسانه های داخلی سانسور می شدند یا به شکلی گذرا و خیلی نامحسوس انعکاس پیدا می کرد قطعا تأثیری آنچنانی نداشتند و روحانی را مجاب نمی‌کرد نهادهای ذیربط را به حمایت از تیم ملی وادار کند. اتفاقی که امروز به شکلی زشت و هدایت شونده از سوی رسانه های حاضر و غایب در روسیه شاهدش هستیم!!
کارلوس کی روش در نشست خبری بازی تیم ملی برابر اسپانیا برای چندمین بار طی این مدت باز هم در نکوهش رفتار “توهین آمیز غرب” با کشور ایران، درباره نقش تحریم ها در مورد ملت این سرزمین، مطلب را در حضور خبرنگاران معتبرترین رسانه های بین المللی بیان کرد ولی باز هم شاهد بودیم که این موضوع در پس رویارویی کارلوس کی روش با شاگرد ۴۰ ساله اش فرناندو هیرو گم شد!
در اینکه مخاطبان جام جهانی در ارتباط با نشست خبری کی روش منتظر شنیدن صحبتهای سیاسی سرمربی حریف اسپانیا نیستند و همه دوست دارند از تاکتیک تیمی و وضعیت روحی روانی ملی پوشان ایران خبردار شوند شکی نیست، ولی چرا رسانه های به ظاهر دلسوز فارسی زبان مانند BBC فارسی یا manoto۱ مستقر در اروپا و VOA در آمریکا این موضوع را سانسور می کنند؟
چرا سینه چاکان آزادی بیان! در این چند مورد که کی‌روش به صراحت و با “صدای بلند” به تحریم ناجوانمردانه ملت ایران اشاره کرده مانع از انعکاس حرف‌هایش می شوند؟
چطور آنهایی که دم از رعایت حقوق بشر می زنند و روزانه دهها فیلم و عکس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران می سازند تا چهره مسئولان این کشور را خشن و سرکوب گر جلوه بدهند حرفهای کی‌روش را بازتاب نمی دهند؟
مگر جام جهانی و اخبارش این روزها در صدر اخبار بین المللی نیست؟ وقتی کی‌روش درباره شرکت نایک حرف می‌زند، وقتی از ممنوعیت برخی کشورها در انجام بازی دوستانه با تیم ملی ایران گله و این تحریم را علیه ایران محکوم می‌کند رسانه‌های خوش رنگ و لعاب فارسی‌زبان که همه‌جا خود را دلسوز مردم ایران می‌خوانند، کجا هستند؟
چرا نمی گویند یکی از معتبرترین افراد در دنیای فوتبال، ایرانیان را خواهران و برادران خودش خطاب می‌کند و هر تحریمی علیه‌شان را تاب نمی‌آورد؟
چهره واقعی به ظاهر دلسوزهای ایران و ایرانی را در این بزنگاه ها ببینید و باطن شان را بشناسید. قطعا به نیت شان هم پی خواهید برد.
