به نقل از وبلاگ طلبه بصیر /
یکی از مباحثی که اکثریت جوانان با آن درگیر هستند و همیشه به فکر آن می باشند و به دنبال فراهم کردن فرصتی برای آن ؛ بحث ازدواج است ! ازدواج یکی از سنت های زیبای اسلام و یک مستحب موکد است که البته اگر انسان خطر افتادن در گناه را احساس کند ، ازدواج بر او واجب شرعی می شود ؛ تا خود را از افتادن در گناه که آخرش تباهی و به فساد کشیده شدن و احیانا به فساد کشاندن چندین نفر دیگر است ، حفظ کند ! اما همیشه در این راه موانعی پیش روی جوانان بوده است که همیشه آنها را در رسیدن به این امر دچار مشکل می کند ؛

که البته همین افتادن در مشکلات هم شیرینی خاص خودش را دارد و بعدا قدر زندگی خوب و خوش در کنار همسرش را بهتر می داند . اما متاسفانه از دیدگاه بعضی ها ازدواج ، خود را به بدبختی انداختن و رو آوردن به مشکلات و سر و کله زدن و دست و پنجه نرم کردن با انواع و اقسام ناراحتی هاست ! پس چه بهتر که مجرد بمانیم و به قول بعضی ها ؛ حال و کیف دنیا را ببریم !

البته این دیدگاه کسانی است که به ازدواج به عنوان یک امر اجباری نگاه می کنند و در نظرشان این است که الا و لا بد باید ازدواج کنند ؛ پس هر چقدر زمان این ناچاری را به عقب بیندازند ، برایشان بهتر است ! اما از یک دیدگاه دیگر، ازدواج یک سنت الهی برای به آرامش رسیدن دو نفر در کنار یکدیگر و ادامه نسل انسان ها است ! همانطور که خداوند هم در قرآن می فرماید: « و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها » چه آیه زیبایی است ! « و از نشانه های مهربانی خداوند برای شما این است که همسرانی را از جنس خود شما برایتان آفرید، تا در کنار او به آرامش برسید » … خداوند در این آیه قصد دارد هدف ازدواج را برای همه بیان کند و به کسانی که به ازدواج ، به دید یک دردسر نگاه می کنند ؛ بفهماند که ازدواج یک رحمت الهی است! که وقتی دو نفر در کنار یک دیگر قرار می گیرند؛ خداوند خود ضمانت می کند که روزی انها را بدهد، نمازشان هفتاد برابر ثوابش از فرد مجرد بیشتر است، حتی نگاه کردن آنها با محبت به چهره یکدیگر عبادت حساب می شود، و هر عمل زناشویی که انجام می دهند عبادت محسوب می شود ! چرا ؟ چون هر دو برای محفوظ ماندن دینشان از دست شیطان اقدام به ازدواج کرده اند !

طلبه ها هم که در این راه خط شکن هستند و حتی بین مردم معروف است که زودتر ازدواج می کنند ! که البته بنده به عینه تعداد زیادی از طلاب را دیده ام که در سنین ۱۸ یا ۱۹ سالگی ازدواج می کنند ! ( البته این را نشنیده بگیرید که یکی از طلبه ها را دیدم که در سن ۱۶ سالگی ازدواج کرد! ) از دیدگاه طلبه ها با آن شهریه کمی که دارند و اتفاقا مشکلاتشان از بقیه مردم کمتر که نیست بلکه بیشتر هم هست ؛ زندگی فقط پول نیست ، بلکه پول جزئی از زندگی است ( که البته اگر نباشد با مشکل مواجه می شویم ) اما به پول کم هم قانع هستند و به خدا زندگی هایشان را می بینم که با چه شیرینی ادامه دارد و در کنار یکدیگر احساس آرامش می کنند و همین برایشان از همه چیز بالاتر است ! اما ناگفته نماند که یک پای خوشبختی طلبه ها در زندگی، همسرشان است ! همسران طلاب واقعا می شود گفت که «فرشته» هستند ! چون با آن شهریه کم و مشکلات زندگی طلبگی کنار آمده اند و بعضی هایشان فرصت ها و خواستگاران خیلی بهتری دارند ولی طلبه را انتخاب می کنند ؛ که این نشان دهنده این است که مفهوم زندگی با طلبه را فهمیده اند و چقدر درک و شعورشان بالاست ! و فقط به اینگونه همسران می توان گفت : « دم شما گرم » …!