زبان نعمت بزرگی است که خداوند به ما هدیه داده که از آنچه در ذهن ما می گذرد دستور می گیرد. گفتار دلنشین حاصل ذهنی زیباست اما متاسفانه شاهد آن هستیم که برخی اشخاص اختیار زبانشان را ندارند و با بد دهانی یا فحاشی موجب آزرده خاطر شدن بندگان خدا می شوند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم درباره بدهانی می فرمایند:” إنّ اللّه َ حَرَّمَ الجَنَّهَ على کُلِّ فَحّاشٍ بَذِیءٍ، قَلیلِ الحَیاءِ، لا یُبالِی ما قالَ و لا ما قیلَ لَهُ”،خداوند بهشت را بر هر فحاش بد زبان بی شرمی که باکی ندارد چه گوید و چه بشنود،حرام کرده است.

در روایت داریم که امام صادق(ع) نیز به دوستی خود با شخصی که فحاشی کرد، پایان دادند؛ توجه کنیم که بد دهانی ما ممکن است موجب قطع ارتباطمان با اهل بیت علیهم السلام بشود،بنابراین اگر خدای ناکرده گرفتار این عادت ناپسند هستیم، می بایست خیلی سریع برای رهایی از آن اقدام کنیم.