نخستین عمل پیوند قلب در جهان در تاریخ سوم دسامبر ۱۹۶۷ توسط پروفسور کریستین بارنارد جراح اهل آفریقای جنوبی به روی خانمی ۵۳ ساله در بیمارستان مرکزی شهر کیپ تاون انجام شد. اولین پیوند موفقیت آمیز قلب در ایران نیز در سال ۱۳۷۲ در بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر علی شریعتی تهران انجام گرفت.

از آن زمان تا کنون بیش از ۴۵۰ مورد عمل پیوند قلب در ۷ مرکز پیوند قلب سراسر کشور، انجام شده است که هیئت امنای صرفه جویی ارزی در معالجه بیماران به ازای انجام هر مورد پیوند قلب، مبلغ ۵۰ میلیون ریال (۵ میلیون تومان) هزینه هتلینگ بیمارستانی بیمار را تقبل کرده است.

عمل پیوند قلب یعنی برداشتن قلب نارسای یک بیمار و جایگزین کردن آن با قلب یک بیمار مرگ مغزی.

بیشترین کاربرد پیوند قلب برای بیمارانی است که نارسایی قلبی شدید دارند که این مشکل غیر قابل درمان است. نارسایی قلبی به شرایطی گفته می شود که قلب آسیب پذیر و ضعیف است و در نتیجه نمی تواند خون کافی به بدن پمپاژ کند.

با وجود تعداد بیماران نیازمند به دریافت عضو و لیست انتظار طولانی در بیمارستان‌ها، باید همه مردم برای گسترش این نوع پیوندهای حیاتی همکاری کنند. باید بدانیم جوانی که بر اثر تصادف دچار مرگ مغزی می‌شود، می‌تواند نجات‌دهنده جوان دیگری باشد که نیاز به این قلب دارد؛ بهتر است با اهدا عضو عمر دوباره‌ای به فرد بیمار نیازمند داده شود.