افراد دیابتی همواره در خوردن یک ماده خوراکی محتاطانه عمل می کنند. از آنجائیکه برخی از سیزیجات حاوی مقدار بالای شاخص گلایسیمیک بوده و موجب افزایش قند خون می شوند، برخی از سبزیجات مغذی هم به همین دلیل از رژیم غذایی این افراد کنار گذاشته می شوند که یکی از آنها چغندرقند است.

از آنجائیکه این گیاه، ملو از قند طبیعی است، بسیاری از افراد دیابتی از مصرف آن دوری می کنند. اما این گیاه فواید بسیار زیادی دارد که در ادامه به آنها اشاره می شود.

جدای از قند طبیعی، گیاهی غنی از فیبر، پتاسیم و فولات است که برای هر فرد مبتلا به دیابت خوب است.

نمره آن از لحاظ داشتن گلایسیمیک، ۶۴ است که رقم بسیار پایینی بوده، و در زمان مصرف، قند طبیعی موجود در آن به سرعت به گلوکز تبدیل نمی شود.

از آنجائیکه چغندرقند دارای میزان بالای نیترات است، به بهبود عملکرد شناختی در افراد دیابتی که دو هفته متوالی آن را مصرف کنند، کمک می کند.

همچنین آب چغندر منبع غنی بتالاین و نئوتانین است. این دو ماده غذایی به کاهش سطح گلوکز، افزایش حساسیت به انسولین و پیشگیری از تغییرات فشار اکسایشی در بیماران دیابتی کمک می کند.

مطالعات نشان می دهد بهترین طریقه مصرف چغندر برای افراد دیابتی مصرف آب چغندر به هنگام صبح است، چراکه می تواند به تدریج و به طور پیوسته به گلوکز تبدیل شود و نیاز انرژی روزانه را در طول روز فراهم کند.

در صورت عدم تمایل به مصرف آب چغندر، آن را در سالاد به همراه میان وعده یا در هنگام ناهار مصرف کنید.