اگر بخواهیم از مشکلات خبرنگار بنویسیم درد زیاد است و برای بیان آن به مثنوی هفتاد من کاغذ نیاز خواهیم داشت به همین خاطر ۳۶۰ روز سال را نادیده می گیریم و به همین یک هفته به نام مقدس خبرنگار اکتفا می کنیم.

هفته به نام مقدس خبرنگار آذین شده اما همچنان تریبون به دست مسئولین می چرخد و حرف های همیشگی با چاشنیه خبرنگار تکرار می شود.

اگر از یک ساعت و بیست دقیقه تاخیر ماشین برای رفتن به مراسم روز خبرنگار بگذریم و در صف ایستادن های قبل مراسم را نادیده بگیریم که از فضای رسانه ای کاملا به دور بود ،از آشفتگی مراسم نمی توان گذشت از فضای خسته کننده ای که با گرما و بی نظمی همراه بود از اهدای جوایز همزمان با پخش ماست و مخلفات ناهار ،از سوغات های که به همه نرسید و از پذیرایی با بستنی یا چای که حکایت از روزی به نام خبرنگار داشت.

بن های خرید ی که بر خبرنگاران غالب شده بود و مجبورشان می کرد یا به دلیل دوربودن مکان فروشگاه ها از خرید منصرف شوند و یا به دلیل کیفیت پایین کالا به خرید اجباری بسنده کنند.

این مراسمات نامعقول به روز خبرنگار اکتفا نشد و دیگر روزهای هفته را هم دربرگرفت ؛نشست های که مسئولان از عملکردهایشان گفتند و از مهمانی های که به نام خبرنگار برگزار می شد و تجلیل های که کاملا سلیقه ای و براساس روابط خاص بود.

فلسفۀ فعالیت خبرنگاران ، آگاهی بخشی جامعه از رویدادهای کشور، جهان و همچنین اقدامات دولتمردان است ، اما  برخلاف نگاه ایده‌آلی قانون اساسی به مسئلۀ ژورنالیسم ،بسیاری از دولتمردان و مسئولان انتظار دارند رسانه ها آنان را مانند سدّی در برابر مردم محافظت کنند و فقط خبرها همان تأثیری را بر مردم بگذارد که باب میل صاحبان قدرت باشد البته فعالیت برخی از رسانه ها بیشتر این دیدگاه را به مسئولین القا می کند و باعث پرورش این نگاه می شود .

تحلیلی بر نحوۀ بازتاب اخبار،  ما را به این واقعیت نزدیک می کند که تاثیر رسانه اتفاق غیر قابل انکار است و شهروندان از این اخبار تغذیه می شوند و زاویه نگاهشان به اطراف تغییر خواهد کرد.

عنصر رسانه که چون آینه ای شفاف میان مسئولین و مردم است و با رسالت خود مرهمی در میان زخم های جامعه می باشد اینگونه نباید مورد بی مهری قرار بگیرد . این پیغمبران قلم، امنیت شغلی ندارند با وجودی که امنیت خیلی ها را تامین می کنند ،هنوز بیمه برایشان معنای بیگانه است ،هنوز پشتوانه ای تعریف شده در میان مسئولین و مردم ندارند در حالی که اعتبار بسیار از افراد ، از این رسانه ها شکل می گیرد.

سربازان جنگ نرم، شاید این روزها فرصت خوبی باشد تا فکر کنیم چه تعداد مطلبی کار کردیم که وجدانمان راحت بوده است؟

قلم‎تان مستدام، رسالت‎ همیشگی تان پایدار ،روزتان مبارک