افسانه و قصه، ادبیات ابتدائی بشر است و در افسانه و قصه زمان و مکان درست رعایت نمی شود و ممکن است شخصیت ها وجود خارجی نداشته باشند اما در تاریخ باید زمان و مکان واشخاص مشخص باشد و اگر زمان و مکان درست نباشد اما اشخاص وجود خارجی داشته باشند آن وقت افسانه های تاریخی خواهد بود.
تاریخ امروزی ما نیز بیش تر با افسانه ها و سرگذشت ملت ها و کارهای قهرمانی جنگجویان که برخی از آن ها ساختگی است آمیخته شده است.

درگذشته وجود تاریخ و شناختن آن و داشتن مردان جنگجو و دلاور وسیله ای برای تفاخر و مباهات اقوام و ملل بوده است.از این رو آن ها را که نداشته و نمی دانسته اند، به وسائل گوناگون برای خود نسب نامه ها و قهرمانان داستانی و مردان دلاور وجنگجو ساخته اند و از این رو موجبات آشفتگی تاریخ جهان رافراهم ساخته اند.
بیشتر مورخان اسلامی تاریخ ملوک را با تاریخ انبیاء یکی نوشته اند و این مطلب می رساندکه دین شناسی ازتاریخ جدانبوده و ملل و نحل را به یک جا بحث کرده اند.
اما امروز تاریخ مفهوم وسیع تری یافته وتنها برای پند و اعتبار و گواهی از سیرملوک و انبیاء نیست بلکه برای شناسایی سیردانش و دانائی بینش بشری هست.

گرفتن تاریخ ازملت ها مانندآن است که گذشته را از آدمی بگیرند.تاریخ هرملتی شناسنامه آن ملت است، ملتی که تاریخ نداشته باشد، مانند درختی است که ریشه نداشته باشد.درخت بی ریشه مانند قارچی است که با وزش کوچکترین بادی ازجایش کنده می شود و به سرنوشت غم انگیزی گرفتار می آید…

ادامه دارد

منابع:
۱-تاریخ ایران(پیش ازتاریخ تاانقلاب اسلامی)-دکترفاروق اسلامی
۲-کوروش کبیرحقیقت تاریخ-مهندس فرشادابریشمی
۳-زندگی کوروش،تربیت کوروش(گزنفون)-ترجمه ابوالحسن تهامی
۴-زندگی پرماجرای نادرشاه افشار-دکترمحمدحسین میمندی نژاد
۵-تاریخ معاصرایران-آموزش وپرورش
۶-تاریخ شاهان ایران از مادها تا عصر پهلوی-ریحانه جعفری

نکته(نگارنده): “تاریخ کشورمان انباشته از اطلاعات و وقایع وحوادث و…میباشدکه هرمحققی به شکلی آن را گردآوری کرده وبه رشته تحریر درآورده واین سبب بعضی تناقض اندک دردمعرفی تاریخ سال، نگارش و القاب شده است.
در ضمن به علت حجم مطالب مجبور به خلاصه نویسی و اندکی تغییر در متن ها شدیم.”

گرداورنده: نیلوفر نوروزی