گفت و گو و تیتر آگهی گونه روزنامه شرق برای سفیر اطلاعاتی فرانسه، ابهاماتی را بر انگیخته است.

“فرانسوا سنمو”  ۶۰ ساله اواخر اردیبهشت سال گذشته، استوارنامه خود را تقدیم آقای روحانی کرد. او از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ مدیر بخش اطلاعات در سرویس امنیت خارجی و جاسوسی فرانسه بود.

بخشی که در کانون مدیریت این سرویس قرار دارد. سنمو از دهه ۱۹۸۰ میلادی در تونس، اردن و لبنان  ماموریت داشته است.

روزنامه شرق هر چند خود را به کارگزاران منتسب می کند، اما برخی اعضای گروهک ملی- مذهبی در آن نفوذ داشته اند.

به عنوان مثال فرزانه روستایی سالها عضو شورای سردبیری روزنامه شرق و قبل از آن همکار روزنامه های جامعه، توس، خرداد و اعتماد بود و چند سال قبل همراه برخی سران گروهک ملی – مذهبی به فرانسه پناهنده شد.

 پاریس ترمینال اتصال طیفهای ضد انقلاب
وی همسر رضا رئیس طوسی از سران طیف “روند جدایی منافقین” است. رئیس طوسی و برخی دیگر از عناصر ملی- مذهبی با باند مهدی هاشمی معدوم در بیت منتظری مرتبط بودند.

پاریس امسال نیز میزبان نشست سازمان تروریستی منافقین بود. اما سرویس جاسوسی فرانسه فقط این سازمان و عناصری مانند بنی صدر و رجوی را پس از فرار، میزبانی نکرده است.

پاریس بعد از شکست فتنه سبز در سال ۱۳۸۸ ، مشخصا تبدیل به بارانداز و ترمینال فعالیت دو طیف فراری شامل «اصلاح طلبان افراطی» و طیف «گروهک ملی – مذهبی» شد که ذیل عنوان شورای هماهنگی سبز دورهم جمع شدند.

از اردشیر امیرارجمند مشاور میرحسین موسوی، تقی رحمانی، رضاعلیجانی، مرتضی کاظمیان، یوسفی اشکوری و فرزانه روستایی گرفته تابرخی روحانی نماهای نزدیک به باند مهدی هاشمی معدوم و همچنین برخی روزنامه نگاران فراری که در سایت هایی مانند روز آنلاین و سپس زیتون به اتفاق برخی سلطنت طلبان و چپ های سابق گرد هم آمدند.

فرانسه گلوگاه توهین به اسلام

فرانسه همچنین استارتر برخی هتاکی ها علیه اسلام و پیامبر اعظم (ص) نیز هست، مانند اهانتی که نشریه “شارلی ابدو ” کرد و دولت فرانسه از هتاکی آن حمایت کرد.

اما موضوع عجیب، حمایت روزنامه ایرانی “مردم امروز” از نشریه موهن فرانسوی، با تیتر “من هم شارلی هستم” بود. “مردم امروز” نیز از جمله نشریات وابسته به کارگزاران بود که سردبیری آن را محمد قوچانی (اولین سردبیر روزنامه شرق) بر عهده داشت.

شاید اکنون راحت تر بتوان تحلیل کرد که سفیر اطلاعاتی فرانسه در صفحه اول شرق، و انواع آگهی های ساعت های فرانسوی در صفحه ۳ این روزنامه چه می کنند؟

یا چرا شرق در دفاع از منافع شرکت توتال، به کیهان حمله می کند و در صفحه اول خود برای مدیر مسئول کیهان کاریکاتور می کشد؟ یا مثلا چرا روزنامه اعتماد سخنان مدیر شرکت بدنام و فاسد توتال را تیتر یک می کند که مدعی است ” مذاکره‌کنندگان شما به خوبی از منافع ایران دفاع کردند”!