تحلیلی بر شعار “اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال”
با بررسی شعارهای سال که توسط رهبر انقلاب انتخاب میشوند خصوصاَ از سال ۱۳۸۸ تا امسال، میتوان دریافت که اقتصاد و مسائل اقتصادی در اولویتهای کشور قرار داشته و این مسئله دغدغه اصلی مسئولین نظام میباشد. میتوان ادعا کرد بعد از فتنه ۸۸ دشمن مقابله خود با ملت ایران را وارد حوزه اقتصاد کرده و […]
با بررسی شعارهای سال که توسط رهبر انقلاب انتخاب میشوند خصوصاَ از سال ۱۳۸۸ تا امسال، میتوان دریافت که اقتصاد و مسائل اقتصادی در اولویتهای کشور قرار داشته و این مسئله دغدغه اصلی مسئولین نظام میباشد. میتوان ادعا کرد بعد از فتنه ۸۸ دشمن مقابله خود با ملت ایران را وارد حوزه اقتصاد کرده و تحریمهای ظالمانه نیز دلیلی هستند بر این ادعا، از این رو رهبر انقلاب با تعیین شعارهایی بر مبنای اقتصاد مقاومتی در صدد ایمنسازی اقتصادی ایران در مقابل هجمههای دشمنان هستند.
به صراحت میتوان گفت در حال حاضر گزینههای نظامی در رو در روییهای بینالملل در رده گزینههای دارای اولویت قرار ندارند و به اصطلاح جنگهای نظامی جای خود را به جنگهای دیپلماتیک و اقتصادی داده است، البته این به معنای اتمام جنگهای نظامی نیست بلکه جنگهای نظامی به شکل رو در رو آنهم با کشورهایی مانند ایران که دارای قدرت بالای منطقهای هستند برای دشمنان توجیه عقلانی نداشته و آنها درگیریهای نظامی را به شکل نیابتی پیگیری کرده و توان خود را معطوف به جنگهای دیپلماتیک و اقتصادی خواهند کرد.
سال گذشته نیز شعار سالی که از سوی رهبر انقلاب برگزیده شد با موضوع اقتصاد مقاومتی بوده و این به معنای محوریت اقتصاد مقاومتی در سیاستهای کشور میباشد. در واقع اقتصاد مقاومتی به دکترین اقتصادی و سیاسی ایران تبدیل شده و استراتژیهای کلان کشور حول محوریت این اصل در جریان هستند زیرا مقاومتیکردن اقتصاد در عمل باعث خلع سلاح دشمنان نظام جمهوری اسلامی خواهد شد و اگر به واقع قصد مقاومت بر پایه اصول انقلاب اسلامی در مقابل استکبار جهانی را در ذهن بپرورانیم، ناگزیر به مقاومتیکردن اقتصاد کشور بر مبنای آنچه رهبر انقلاب ترسیم نمودهاند داریم.
اما اقتصاد مقاومتی چه زمانی توانایی کمک به کشور در جهت نیل به اهداف بلند مدت را دارد؟ تنها در زمان محقق شدن اهدافی چون “تولید و اشتغال”. در حقیقت اقتصاد مقاومتی زمانی به موفقیت نایل میشود که به تولید ختم شود و اشتغال ایجاد کند. امروزه در سطح بینالملل، تولید به مثابه یک امتیاز فوقالعاده استراتژیک محسوب میشود که در وهله نخست باعث ایجاد اشتغال شده و در وهله دوم به پویایی اقتصاد و رشد اقتصادی کشور ختم خواهد شد. تولید ملی بیشتر، به معنای واردات کمتر و صادرات بیشتر میباشد که در مراودات بینالملل منجر به رقمخورن تراز مالی در صادرات و واردات رو در رو به سود ایران خواهد شد. امتیاز دیگر تولید ملی برای اقتصاد ایران وابستگی کمتر به کشورهای بیگانه است که این عدم وابستگی از لحاظ سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی باعث پیشرفت کشور خواهد شد، زیرا تولیدات ملی، تولیداتی بر مبنای نیاز، فرهنگ و عرف جامعه ایران خواهند بود.
وظیفه مردم در این باره چیست؟ همه میدانند که بهرهمندی از بهترین محصولات، حق مشتری است و مشتری در ازای وجهی که میپردازد حق استفاده از اجناسی با بهترین کیفیت را داراست، اما این مسئله در شرایط خاص دچار تغییر میشود. شرایطی مانند شرایط امروز ایران که کشور مورد تهاجم اقتصادی استکبار قرار گرفته است. وظیفه ما به عنوان شهروندان کشور این است که با حمایت از تولید داخلی در وهله نخست به مقابله با دامپینگهای اقتصادی که قلب اقتصاد ایران را نشانه گرفتهاند بپردازیم و در وهله دوم به تولیدات داخلی این فرصت را بدهیم تا با پشتوانه یک ملت به بالابردن سطح کیفی خود بپردازند، عملی که در بسیاری از واحدهای تولیدی شاهد آن هستیم. ضمن آنکه یکی از معضلات عمده کشور یعنی بیکاری نیز تنها و تنها به واسطه همین اقدام ریشهکن خواهد شد. علی ایحال، هیچ موفقیتی بدون صبر، تلاش و کوشش محقق نخواهد شد و وظیفه ما به عنوان یک ایرانی، حمایت کردن از تولیدات داخلی است.