چند روزی است پهلوان؛ رستم دستان، فرزند زال، از قلب افسانه‌‌ها و اساطیر ایران زمین، به همرا سیمرغ، نامه عذرخواهی روانه کرده و از مردم ایران پوزش خواسته است.

رستم خطاب به ملت ایران گفته است:

ملت بزرگ ایران، من، رستم دستان، سال‌ها با دیوان، تورانیان و بدخواهان ایران نبرد کرده و پشت تمامی دَدان را به خاک رسانیدم.

اما اکنون، مدتی است رخش جانم با یابوی همسایه پچ پچ می‌کند و مرا سواری نمی‌دهد، پدرم زال و مادرم رودابه با من حرف نمی‌زنند و پسرم سهراب به خوابم می‌‌آید و از من گله‌مند است، تهمینه خانم هم محلم نمی‌گذارد.

حتی ارژنگ دیو و دیو سپید پیامک داده‌اند که تو فقط زورت به ما دوتا دیو پیزوری رسیده است و حساب نیست، اگر مردی بیا برو در ایران با دیو افسارگسیخته گرانی، دیو وحشی مسکن‌خوار و دیو ترسناک اشتغال نبرد کن.

از سویی دیگر، افراسیاب پدر ایمیل را درآورده و هی به ما فشار ایمیلی می‌‌آورد که ای کاش گذاشته بودیم او ایران را فتح کند، الان وضع مردم بهتر بود.

اسفندیار که پس از ماجرای اصابت تیر به چشمانش پیش یک دوتا پزشک در ایران رفته و دار و ندارش را داده جراحی کرده و الان ۸۵ درصد بینایی دارد، برایمان در اینستاگرامش کامنتی گذاشته و گفته که در ایران‌زمین، ملت یا نباید مریض شوند و یا اگر شدند چاره‌ای جز فوت ندارند.

این اسفندیار یه کم کینه‌ای تشریف دارد و به بابا زال ما که آب مروارید دارد، آدرس دکتر‌های خوب را نمی‌دهد، می‌دانیم کمی هم دروغگوست، می‌گوید شخص وزیر بهداشت فعلی او را جراحی کرده است، الله اعلم.

اشکبوس که یک مدتی است همه‌اش برایمان استیکر بوس می‌فرستد و تهمینه خانم ما هم فکر کنم حساس شده به خاطرش، دائم می‌گوید اگر ایران را می‌گرفتیم این‌چنین ویرانش نمی‌کردیم و به من دست مریزاد می‌گوید.

هر کسی دست از سرمان بردارد این دیو‌های مازندران ول کن ما نیستند، به ما زخم زبان می‌زنند که آن موقع‌‌ها با وجود آن‌ها وضع کشاورزی در مازندران بهتر بود و به این بدبختی دچار نبودند.

همی با این احوالات ما این پیام را سوی مردم ایران زمین فرستادیم تا بدین وسیله از آن‌ها به خاطر همه نبردهایی که پیروز شده‌ایم عذرخواهی کنیم، اگر می‌دانستیم که دولتی سبز و بنفش می‌‌آید و عرصه معاش و زایش اشتغال را بر مردم تنگ می‌کند و بدتر از تورانیان با آمریکا توافق می‌کند و برجام امضا می‌کند، هرگز گرز به دستمان نمی‌گرفتیم.

وا حسرتا، کاش ایران را به توران و دیگران واگذار می‌کردیم.

من، تهمتن، یل ایران و سیستان، گرزم را زمین گذاشتم و از مردم ایران زمین عذرخواهم.

حالا که ما باز نشسته شده‌ایم و یاد ایام پرشور جوانی می‌کنیم و مردم کنونی را مقایسه با خودمان می‌کنیم می‌بینیم که آن‌ها پهلوان‌تر از ما هستند.

پهلوانان ایران‌زمین، رستم فدای شما بشود.