مازندرانه به مناسبت روز جهانی معلولان و شنیده شدن فریادهایشان که شاید بعضی از آنان به وضوح نتوانند بیان کنند اما از چشم های خسته شان تمام رنج هایی که می کشند آشکارا فریاد زده می شود گفت وگویی داریم با یکی ازانسانهایی که به درد این بچه ها گریسته و غصه هایشان را فریاد زده است.
فرشته قبادی سوژه مورد نظر مازندرانه در این گفتگو، کارشناس ارشد ادبیات عرب ،مدرس دانشگاه ،نماینده جمعیت بانوان فرهیخته استان مازندران درشهر آمل ،مدیر موسسه خانه قرآن شمس الضحی و موسس انجمن حمایت معلولان ذهنی الزهرا آمل می باشد.
فرشته قبادی از نحوه شکل گیری انجمن خیریه گفت: سال ۸۴ به این ایده رسیدم که با تاسیس یک انجمن خیریه کاری برای بچه های معلول ذهنی انجام بدهم و گامی برای راحتی زندگی شان بردارم لذا کارم را از انتخاب اعضای هیئت مدیره و نگاشتن اساس نامه شروع کردم  که ۲ سال و نیم تلاش کردم تا توانستم مجوز تاسیس موسسه الزهرا را بگیرم.
وی ادامه داد: روزی که خبر گرفتن مجوز را شنیدم یکی از بهترین روزهای زندگی ام بود ; در فرودگاه عازم سفر به خانه ی خدا بودم که به من زنگ زدند و خبر گرفتن مجوز را دادند.
مادر معنوی معلولان آملی از روزهای شروع به کارش بیان کرد: کار خود را بدون هر گونه امکاناتی در یک مکان اجاره ای که حتی میز و صندلی هم نداشت آغاز کردیم. اعضای هیئت مدیره بصورت ایستاده جلسه گرفتیم و با ۱۰ نفر عضو شروع به فعالیت کردیم.
وی از هدف اش برای تشکیل موسسه عنوان کرد: از جمله اهدافی که با تاسیس موسسه خیریه الزهرا داشتم شامل فرهنگ سازی برای مردم که این بچه ها را به عنوان یک انسان و هم نوع خود دوست داشته باشند و بتوانیم کمی از مشکلات شان بکاهیم بوده است.
فرشته قبادی از ۴۸۴ معلول ذهنی ثبت شده در موسسه اش عنوان کرد و گفت: این معلولان از ۲ ساله تا ۶۰ ساله اند بیش از ۸۰ درصد این خانواده ها وضع مالی خوبی ندارند و ۶۰ خانواده در وضعیت مالی خیلی بدی هستند که حتی برخی از آن ها هزینه رفت و آمد هایشان را نمی توانند پرداخت کنند .
وی با بیان اینکه این معلولان فقط مشکل ذهنی ندارند اظهار کرد: علاوه بر مشکل ذهنی بیماری های زیاد دیگری هم دارند بسیاری از لحاظ حرکتی ،دیابت ،کلیه و… دارای مشکل هستند کمااینکه بسیاری از آنان بیمارانی هستند که به شرایط پزشکی خاص نیاز دارند.
بنیان گذار موسسه خیریه معلولان و ناتوانان ذهنی الزهرا مشکل اصلی این خانواده ها را فقر فرهنگی دانست و خاطر نشان کرد: داشتن بچه های معلول خیلی سخت است مخصوصا برای مادر که باید خودش را قرص کند عمق مسئله این نیست این بچه ها معلول هستند عمق مسئله اندیشه و فقر فرهنگی است . این خانواده ها با سیلی صورت شان را سرخ می کنند با اینکه وضع مالی خوبی ندارند اما کمتر کسی را دیدم که گدایی کند همه ی آنان از خانواده های پر مغزی هستند که درد ودل برای هر کسی نمی کنند بلکه خریدار می خواهند.
وی ادامه داد: حتی در تفریحات غصه هایشان همراهشان است و بغض امانشان نمی دهد اگر یک مادری شروع به گریه کند بقیه هم گریه می کنند چون درد شان مشترک است . برای هرمادری سخت است تا سازگاری کند زمان می برد باید مشاور خوب داشته باشند تا آسیب نبینند برای بعضی از خانواده ها سنگین است می بینید فرزند ۴۰ ساله معلول دارند اما هنوز این مشکل را نتوانسته اند هضم کنند.
وی با بیان اینکه این انجمن جوابگوی مشکل تمام اعضای آن نیست گفت: درد این بچه ها زیاد است و چاله ی زندگیشان خیلی عمیق است ، خانه نشین هستند نمی توانند با وجود این بچه معلول جایی بروند و این مشکلات حلش به دست یک نفر امکان پذیر نیست به دست دولت هم نمی تواند صورت بگیرد باید همه دست به دست بدهند تا بتوانند به این خانواده ها کمک کنند.
وی در ادامه  بیان کرد:هنوز برخی از مردم جامعه نمی دانند در کجا و چطور کمک کنند بهترین کمک به این خانواده ها کمک مالی است چرا که ما الویت های زندگی شان را نمی دانیم مثلا شخصی برایشان لباس می خرد با اینکه انها لباس ندارند اما شاید نان شب شان را هم نداشته باشند و اولیت مهم تر را باید در نظر گرفت.
فرشته قبادی  از درد و دل این مادران گفت: همه ی نگرانی شان این است که بعد از ممات شان چه بر سر بچه معلولشان خواهد آمد انجمن را دعا می کنند تا خدا حفظ اش کند و می گویند خدا کند این مراسمات تلنگری بشود تا مردم و مسئولین این بچه های معلول را ببینند و فکری برایشان کنند.
وی در پایان گفت: آمل مکانی برای نگهداری اینگونه معلولان ندارد هر وقت کمک خواستیم مسئولان دست رد به سینه ی ما زدند تا یک مکانی داشته باشیم که حداقل معلولان را ساعاتی از روز نگهداری کند تا کمک زیادی به معلولان و خانواده های آنان شود.

گفتگو از : سمانه قلی پور