زالو؛ زالوها معمولا بلای جان افرادی می شوند که تابستان ها در برکه ها شنا می کنند. آنها چنان خون آشام های مشهوری هستند که نامشان مترادف با گرفتن چیزی است که متعلق به شما نیست. وقتی زالوها می خواهند غذا بخورند، با مکنده های خود به قربانی می چسبند، و یک داروی بی حسی را آزاد می کنند که مانع از این می شود که قربانی بفهمد چه بر سرش می آید و علاوه بر آن، عامل ضد انعقاد هم هست. وقتی که زالو سهم غذای خود را خورد، از قربانی جدا می شود تا این خون تازه را هضم کند.

مارماهی؛ فقط ظاهر مارماهی برای کابوس دیدن شبانه کفایت می کند. این خون آشام های زیر آبی، فقط غضروف و دندان هستند و می توانند هر اندازه ای از ۱۳ تا ۱۱۱ سانتی متر داشته باشند. مارماهی ها آرواره ندارند ولی تعداد زیادی دندان تیز دارند که در یک دهان مکنده مانند در کنار هم قرار گرفته اند، و می توانند به پهلوهای میزبان خود بچسبند تا یک سواری مفتی بگیرند و یک غذای مفتی بخورند.

ساس؛ شهرنشینان، همیشه در وحشت از این خون آشام های ساکت زندگی می کنند، که در سنت واقعی خون آشام ها، شب ظاهر می شوند تا خون به خواب رفتگان بی خبر از همه جا را بخورند. گازهای پشت سر هم آنها موجب خارش، جوش و فشار روانی می شوند. آنها معمولا در تشک و لوازم چوبی پنهان می شوند و پیدا کردنشان کار ساده ای نیست. آنهایی که هدف حمله ساس ها قرار گرفته اند، از روی لکه های خون روی لباسشان این را می فهمند.

خفاش؛ خفاش خون آشام احتمالا مشهورترین خون خوارهاست و همچنین تنها پستانداری است که منبع غذای اصلیش فقط خون است. این خفاش ها شب زی هستند، کل روز را در داخل غارها به همراه صدها عضو دیگر خانواده خود می خوابند و شب ها برای شکار بیرون می آیند.خفاش های خون آشام عموما از خون پستانداران تغذیه می کنند.

پشه؛ پشه ها که ماشین های دقیق و حساس خون خواری هستند، مثال کلاسیکی از حیواناتی هستند که فقط خون آرامشان می کند. پشه ها برای میزبانانشان عمدتا آزارنده هستند، ولی در برخی جاها می توانند بدتر از این هم بشوند. به رغم این که پشه ها برای نیششان معروف شده اند، آنها معمولا شش عضو دهانی دیگر دارند که هر یک نقش خاصی در گرفتن، بریدن و نوشیدن خون قربانی دارند.